Landmvrks – The Darkest Place I’ve Ever Been

LandmvrksFantasie-album uit 2018 was het laatste album dat werd opgepikt door ons hier op Zware Metalen. De plaat daarna Lost In The Waves werd als ik het goed heb niet becommentarieerd. De uit Marseille afkomstige melodische metalcoreband heeft intussen wel weer iets nieuws uit en dat iets laat zich The Darkest Place I’ve Ever Been noemen. Wat is de meest donkere plaats waar jij ooit bent geweest? Je kan die vraag op verschillende manieren interpreteren. Je zou kunnen stellen de kelder van oma en opa, het achterkamertje van meneer pastoor maar je zou ook kunnen zeggen de put waar je in zat toen je zo depressief was en geen licht meer door de ramen zag schijnen ook al was de zon al uren op. Ik laat even in het midden wat het juiste antwoord zou moeten zijn. Deze Franse vrienden gaan wel een antwoord geven op die vraag, heb ik zo een stierlijk vermoeden.

Sinds 2014 reizen deze heren de halve of noem het gerust de hele wereldbol rond om hun muziek te promoten en dat kan je moeilijk een slechte zaak noemen. Ik heb het wel voor deze gozers. Mijn zwart kloppend hart kan ook wel weg met de muziek van deze heren, net als van landgenoten Novelists voor ze zich omdoopten tot Novelistst FR. Ook de Zweden van Imminence zitten wat in hetzelfde vaarwater.

De opener, het titelnummer, legt meteen de moeilijke vraag hierboven gesteld nogmaals op de tafel. In de eerste maten zou je zo meewiegen in verdriet. Maar een allesvernietigende blastbeat timmert alles aan gruzelementen en gelukkig dat de Filistijnen er ook niet meer bij zijn. Wat een agressie, wat een boosheid! Ik heb precies de indruk dat deze Franse heren gewoon voor je staan in mijn bureau. Godsherejezussatanskinderen nog aan toe! Iedereen wordt de pleuris toegewenst en volgens mij ook gewoon terecht want wat ben ik ook deze week weer een doos losers tegengekomen. Creature start met een rap, beetje vreemd, maar de brute partijen worden je luttele seconden later weer gewoon voor de voeten geworpen. Poehpoeh!

Wat klassieker melodisch metalcore geweld aangevuld met de nodige snuifjes elektronica kom je tegen in A Line In The Dust, een nummer waarop de heer Welsh van While She Sleeps heeft komen meebrommen. Lekker! De combinatie van Franse rap, cleane en brute vocalen komen nog eens tot hun recht in het fantastische Blood Red. Flo’s talent om heel wat variatie te brengen op vocaal gebied, vermoedelijk ondersteund door anderen, hoor je in The Great Unknown. Zing je graag in groep mee, probeer dan je keeltouwtjes in La Valse Au Temps.

The Darkest Place I’ve Ever Been is een meer dan bijzonder lekker melodisch metalcore pareltje van het Franse Landmvrks. Zeer sterk gebracht, hondsbrutaal het merendeel van de tijd, melancholisch wanneer het moet. Aanschaf verplicht! En het antwoord op de vraag? Ik heb nooit zo diep in de depressieve put gezeten, werd nooit meegenomen in het achterkamertje van de pastoor. Dus de meest donkere plaats waar ik ooit ben geweest is de kelder in de oude woning van oma en opa. En jij?

Score:

90/100

Label:

Arising Empire Records, 2025

Tracklisting:

  1. The Darkest Place I’ve Ever been
  2. Creature
  3. A Line In The Dust
  4. Blood Red
  5. Sulfur
  6. Sombre 16
  7. The Great Unknown
  8. La Valse du Temps
  9. Deep Inferno
  10. Requiem
  11. Funeral

Line-up:

  • Florent Salfati – Zang
  • Nicolas Exposito – Gitaar, Zang
  • Paul Cordebard – Gitaar, Zang
  • Rudy Purkart – Bas, zang
  • Kévin D’Agostino – Drum, precussie

Links: