Headlines

Half juni van dit jaar (2024) slingerde (het toenmalige) An Autumn For Crippled Children een bericht via Facebook de wereld in: “Weet je wat? Na vijftien jaar (wat???) en tien albums (wat???) is het tijd voor verandering. We zijn niet meer dezelfde mensen als vijftien jaar geleden. De naam deed precies wat hij moest doen: aandacht trekken en respect betuigen aan een geweldige band. De nieuwe naam wordt An Autumn. Een nieuw album is voor zeventig procent af. Geen enorme verandering in geluid, gewoon beter 😉.”Lees verder ›

Föhn jij je haar wel eens? Ik? Ik heb het nooit gedaan. Zo een blaastoestel op je welige haardos, nee liever niet. Intussen is die welige haardos volledig verdwenen en is het enige föhnen het beluisteren van de debuutplaat van het Franse Unholdun, inderdaad, Fœhn. Klinkt allemaal nog al behoorlijk amusant deze inleiding. De muziek van dit ex-lid van het Franse extreme blackmetalgezelschap, Hyrgal, is dat natuurlijk allerminst. Alexis Chiambretto laat zich op de drumkruk bijzitten door Rémi Serafino. Niet moeilijk want die laatste heeft ook een verleden in Hyrgal.Lees verder ›

Het zonnige Griekenland is voor velen van ons tijdens de hete zomers een ideale uitstap om eens weg te zijn van de dagdagelijkse sleur. Op muzikaal vlak moet je niet tot de volgende zomer wachten om je van die sleur te ontdoen. Het duo Bloodmoon Eclipse  komt met zijn debuutplaat For I Am Your Death en wil je nu alvast de hete adem van de heer Satan in je nek laten voelen. Het duo dat bestaat uit de twee gekende heren Ungod (SAD, Necrohell, Slaughtered Priest) en K.C.H.(Lunar Spells) hebben elkaar gevonden om terug te grijpen naar die periode in de black metal die voor hen erg belangrijk bleek, namelijk de periode 1993-1995. De periode waarin Darkthrone's Under a Funeral Moon maar ook Gorgoroth's Pentagram en Dødheimsgard's Kronet til konge insloegen als een bom op een kerk.Lees verder ›

Naar aanleiding van de recensie van Infected Priest vroeg basgitarist Pekko of er ook een recensie kon komen van een andere band waar hij actief in is. Nadat enkele weken later een fysiek exemplaar van de in eigen beheer uitgebrachte EP van Decreation op de deurmat viel, is hieronder mijn oordeel te lezen.Lees verder ›

Suidakra is een naam in de wereld van melodieuze death metal. Een naam die naar mijn gevoel nooit écht is doorgebroken. De Duitsers incorporeren elementen van folkmuziek, iets wat sterk tot hun typische geluid bijdraagt. De band bestaat al dertig jaar. Darkanakrad is maar liefst album nummer vijftien.Lees verder ›

Van waar zijn wij, wij mensen, eigenlijk afkomstig? Waarom leven wij op de plaats waar we nu leven? Is de Aarde ons toegewezen? Door wie? Of wat? Of meer nog, zijn er misschien al beschavingen geweest op deze Aarde voordat de mens er was of misschien wel gelijktijdig met het eerste Aardse leven? Ik zou het allemaal niet weten maar de Annunaki-theorie is een theorie die op een gedeelte van deze overpeinzingen mogelijk een antwoord kan geven. Ik moet eerlijk zeggen dat het een ver-van-mijn-bed-show is maar ben wel blij dat er individuen zijn die zich deze vragen durven stellen.Lees verder ›

Het Duitse Sodom behoeft weinig introductie. Opgericht in 1982 stond het samen met Kreator, Tankard en Destruction aan de basis van de Teutoonse thrash. Sodom heeft enkele onvervalste klassiekers op zijn naam staan en prijkt vandaag de dag, terecht, nog steeds hoog op de poster als een festival wordt aangedaan. Het vorige album Genesis XIX stamt alweer uit 2020 maar een nieuw album is in aantocht (zie het interview met Tom Angelripper). Een kleine zes weken voor kerst wordt het album Tapping The Vein uit 1992 opnieuw uitgebracht in verschillende vormen waarvan de meest luxe versie inmiddels al is uitverkocht.Lees verder ›

Ankor is een alternatieve metalband uit Catalonië (Spanje) en werd opgericht in 2003, toen de bandleden net dertien waren. Het vijftal kreeg na verloop van tijd vooral meer bekendheid met het uitbrengen van de video voor Remaining, dat geproduceerd werd door Patric Ulleas. Het derde album Last Song For Venus (2013) maakte onder andere dat de lezers van La Heavy, het oudste en meest prestigieuze rocktijdschrift in Spanje en Zuid-Amerika, de band verkozen tot beste nieuwkomer.Lees verder ›

De Franse goten van Solor Dolorosa zijn terug met een nieuw album. Dit nieuwe tranendal draagt de naam Mond, en bevat negen lijkbleke en melancholische elegieën. Dus trek je zwartste kleren aan, want het is tijd voor een muzikale rouwstoet.Lees verder ›

Asarhaddon blijkt een Assyrische heerser lang, lang geleden. Het is tevens de naam van de Duitse tweemansformatie die atmosferische black metal maakt en dit al doet sinds 2014. Hun tweede plaat Êra komt nu uit via Vendetta Records maar de heren hebben de afgelopen jaren niet stilgezeten. Zo was er Reysa in 2020 en werd deze voorafgegaan en gevolgd door heel wat EP's. Ik merk op dat het hoesontwerp vaak hetzelfde stramien volgt. Een bladerdek met daarop een schedel of overblijfselen van een dier. Zo maken de mannen altijd een connectie met de natuur en het verleden achter die natuur, als je dat zo maar even zou kunnen schrijven.Lees verder ›

Chat Pile was een van de eerste bands die werd aangekondigd voor Roadburn 2025. Vorig jaar stond de band er ook er ook en gaf het viertal een hele vette show op de mainstage. Als backdrop was gekozen voor een auto die door een huis heen was gedenderd; een passend symbool voor de muziek. Want Chat Pile klinkt enerzijds toegankelijk, maar anderzijds krijg je niet echt vat op de muziek. Het was bij vlagen verontrustend. Het optreden deed me denken aan de Rollins Band. De hoekige riffs, de manier van zingen en zanger Raygun heeft dezelfde dresscode (lees: alleen shorts) als ons aller Henry.Lees verder ›

Djevels Natt Til Ende is alweer dit Noorse drietal's negende studioalbum. Ook nu handelt de centrale thematiek over alles wat er in de nacht gebeurt. Aftermath Music, het label van niemand minder dan Haavard, brengt dit Duivelse blackmetalwerkstuk aan de man en vrouw. Reeds eerder bespraken we de vorige albums van Kvitrim, Faust en Ciekals. Met name Naa Skrider Naatens Sort maar ook Tanker Som Rir Naaten zijn toch meer dan puike blackmetalplaten als je het mij vraagt.Lees verder ›

Through Storm Ahead. Zelden was een albumtitel zó treffend als deze van As I Lay Dying. Het verleden van de band was al niet bepaald onbewogen, maar enkele weken voor deze release laait het vuur weer eens flink op rondom de band. Zo werd er eerst een fraaie Europese tour aangekondigd, maar kregen we iets later het nieuws voor de kiezen dat achtereenvolgens Ryan Neff (bassist), de tourmanager én drummer Nick Pierce samen met gitarist Ken Susi de band hebben verlaten. Het blijft vervolgens akelig lang stil op de social media kanalen van As I Lay Dying zelf. Dat er vervolgens wel gecommuniceerd kan worden dat Shaped By Fire per ongeluk van de streamingsdiensten verdween, voegt nog enkele extra vraagtekens toe aan het verhaal. Tot overmaat van ramp heeft Phill Sgrosso als laatst overgebleven bandlid naast oprichter Tim Lambesis, de band uiteindelijk ook verlaten.Lees verder ›

Raar. Rraarr. Rrrrraaaaarrrrr. Het zijn de kreten van Michiel Romeyn gemaakt tijdens een bijzonder toneelstuk. Kees Prins deed er een schepje bovenop door op een zieke, manische manier te schaterlachen. Deze fameuze en tevens bizarre sketch van het Jiskefet-trio zal me altijd bij blijven vanwege de absurditeit en tegelijk het briljante ervan. Het predicaat “raar” zou je ook best op de muziek van het Amerikaanse Veilburner kunnen plakken. Is het ook briljant? Daar zullen de meningen over verdeeld zijn.Lees verder ›