Dit Britse Cascadian blackmetalgezelschap Ahamkara heeft tien jaar nodig gehad om het verdriet van het overlijden van hun zanger, Steve Black, te verwerken. En eigenlijk vergeet je zoiets natuurlijk nooit. De band heeft echter besloten de strijdbijl niet te begraven maar hem gewoon te hanteren en tien jaar na hun debuut, The Embers Of The Stars met een nieuwe plaat te komen uitgebracht via Bindrune Recordings, namelijk The Harrow Of The Lost.Lees verder ›
Eisenkult bestaat sinds 2020 en heeft in de kleine tijdspanne van een vijftal jaar al bijna evenveel platen aangebracht. De muziek van dit Duitse drietal is geschroeid op black metal maar kent zijn linken naar folk en pagan op een geheel eigen wijze. Die Hölle Ist Hier is de opvolger van het erg sterke Vulgäre, Deutsche Hassmuzik, dat in zijn uitvoering ook wat hooliganeske karakteristieken droeg. De heren Valfor, Baptist en Tiwaz die nog steeds de ruggengraat vormen van deze band kennen elkaar door en door en ook vanuit andere bands zoals Mavorim, Atronos en Totenwache. Het zijn bands die eveneens onder de vlag en wimpel van het Duitse Purity Through Fire opereren.Lees verder ›
Waarom brengen bekende bands ook in het extreme genre graag hun oorspronkelijke, initiele demo's terug uit? Ik zou niet direct een logisch antwoord kunnen geven. Dit Amerikaanse, atmosferische, Cascadiaanse blackmetalgezelschap Wolves In The Throne Room doet dit nu ook met zijn Demo 2005. Nochtans heeft hij de demo al eens uitgebracht onder de vorm van extra's op het album Two Hunters uit 2007.Lees verder ›
Drie jaar na hun veelgeprezen debuutalbum Ash In Realms of Stone Icons keert de progressieve blackmetalband Tómarúm terug met een nieuw album: Beyond Obsidian Euphoria. Ook deze vindt zijn weg weer via het Amerikaanse label Prosthetic Records. Was Tómarúm ten tijde van het debuut nog een tweetal, is de band inmiddels onder bezielende leiding van oprichters Kyle Walburn en Brandon Iacovella uitgegroeid tot een vijftal. Gitarist Matthen Longerbeam (ex-Proliferation), bassist Michael Sanders (Scorced Moon), en drummer Chris Stropoli (Dawn of Ouroboros, Lamentations, Monotheist) hebben zich bij Tómarúm aangesloten.Lees verder ›
Ondertussen timmert Black Rabbit -opgericht in 2014- lekker aan de weg: in 2020 brachten de Apeldoorners de EP Warren Of Necrosis uit en in 2023 de debuutplaat Hypnosomnia. Nu is het tijd voor de tweede EP in de discografie, genaamd Chronolysis. De band zet daar thematisch zijn concept gedreven idee mee voort. Deze ronde gaat het namelijk over de verstikkende greep van slaapverlamming, aangejaagd door Black Rabbit die dromen manipuleert (daar waar het vorige werk over ging).Lees verder ›
Reject the Sickness meldt zich 30 mei weer aan het front met een nieuw album. Signs of the End is het vierde album in de geschiedenis van de band en de heren hebben weer een fraai staaltje agressieve melodieuze death metal ingeblikt. Kijk en luister alvast naar het indrukwekkende titelnummer.Lees verder ›
Ziezo, je kan nu exact te weten komen wie er op Duitslands meest diverse metalfestival Summer Breeze 2025 zal aantreden. Er kwamen nog twee stuks uit België bij de bill en ook liefhebbers van genres die op -core eindigen moeten doorklikken. Aanvullend gaat er heel wat bijzondere randanimatie door op en rond het campingpodium. Zo krijg je grunt- en screamlessen van een brullende beauty en zal je conditie op niveau blijven tijdens de dagelijkse yoga- en workout sessies.Lees verder ›
Beter laat dan nooit bespreken we hier de nieuwe plaat Allegaeon. Dit is inmiddels de zevende en komt drie jaar na het fenomenale Damnum. De enthousiaste recensie van MrJingles is hier terug te lezen. Metal Blade komt de eer toe om dit nieuwe meesterwerkje op ons af te vuren. Ik zeg meesterwerkje, dat moeten we natuurlijk nog maar afwachten. Maar gezien de uiterst indrukwekkende discografie is de kans groot dat het er weer een is. Zoals al in de recensie van Damnum terug is te lezen is het bij Allegaeon death metal wat de klok staat met een zeer hoog technisch gehalte. Dit vervolgens gemixt met heel veel melodie en cleane muziekstukken of cleane zang. Hè, gedver. Cleane zang? Ja. Cleane zang. En dat kan waanzinnig goed uitpakken als dit goed wordt gebalanceerd en natuurlijk ook goed gezongen is. Een heel goed voorbeeld is de Nederlandse band Orphanage die ook de cleane zang en het grunten zo kundig weet te mengen. Hier en daar laat Allegaeon iets soortgelijks horen.Lees verder ›
Het begon met voorzichtig tikken, daarna ging het over in kloppen en inmiddels slaat Von Mollestein steeds harder op de deur van de Nederlandse metalscene. Wel op de kelderdeur, want de band rondom de heren Mr. Cooger (zang), Dunkelwalt Immerkalt (gitaar) en Dr. West (bas) zit diep verstopt in de underground. Voornamelijk ook vanwege de wat aparte muziekstijl die het trio voortbrengt: een mix van aggrotech en black metal. Om uit te leggen wat dat in de praktijk betekent citeer ik graag mijzelf uit de vorige review van een Von Mollstein-werkje: ‘extreme gekte met rare geluidseffecten, een drumcomputer, razende gitaren en de krijsgrunt van Mr. Cooger die ook nog een donkergekleurde bromgrunt in huis heeft.’Lees verder ›
Ah, dit Thunderball wordt in de promotekst aangeboden als de nieuwe Melvins, maar ook als de derde Melvins 1983. Laten we voor het gemak maar aannemen dat we hier wel degelijk het bijna dertigste album van de invloedrijke band rond Buzz Osborne te pakken hebben, maar dan wel ingespeeld door de “raw and unfiltered incarnation” uit 1983. Dat betekent met originele Melvins-drummer Mike Dillard, terwijl Dale Crover (ook kort in Nirvana) onverminderd deel uitmaakt van de band maar voor deze opnames even vrijaf kreeg. Ook aanwezig zijn bassist/noisespecialist Ni Maîtres en ‘noisebrenger’ Void Manes, twee acts waar Buzz Osborne al langere tijd verlekkerd naar keek.Lees verder ›
Daar metal nog steeds verre van dood is krijgen we dagelijks een stortvloed aan releases om onze oren geslingerd. De kans dat je een top release mist of gewoon gruwelijk het overzicht kwijt bent geraakt is groot. Nu zijn we bij Zware Metalen de beroerdste niet en brengen we je elke maand een overzicht van de beste releases die door de Zware redacteuren zijn behandeld, zodat je nog eens…Lees verder ›
Beminnaars van de zware muziekstijlen weten dat Roadburn te Tilburg traditiegetrouw de aftrap is van het festivalseizoen. Als je dezelfde kwestie zou voorleggen aan de wat meer doorsnee muziekluisteraar, zal deze echter een ander antwoord geven: Poaspop in Skèndel! Oftewel: Paaspop te Schijndel. De heren van Osmium, de zwaarste podcast in het Nederlands, zou je verwachten op Tilburgse grond. Maar dit jaar worden de oorverdovende gitaren en complexe artistieke kronkelingen voor één dagje verruild voor een buffet aan (on)zin in muzikale en theatrale vorm. Met ogen en oren zo maagdelijk als twee kuikens die net uit hun paasei zijn gekropen, zetten Pim en Niels voet op Schijndelse grond. Wat volgt, is een uitgebreid verslag van beide festivals, met een verrassende conclusie.Lees verder ›
15 pittige video’s om je dag mee te kruiden. Hier zijn achtereenvolgens Hate, Spleen, Black & Damned, Feelingless, Holler, The Original Alice Cooper Band, Imha Tarikat, LIK, Cathaaria, Ayreon, Full of Hell, Oddland, Deadwood, Genitorturers en Unsainted. Lees verder ›
Eenmaal per jaar organiseert Club Hell in Diest een festival genaamd Hell Open Air. Dit jaar vindt het feest plaats op 2, 3 en 4 mei in OC Molenhuis te Diest (en ja, dat is een indoor-locatie). Er valt van een gevarieerde line-up te genieten. Het Nederlandse Heidevolk zal het festival afsluiten, maar diezelfde dag kun je ook het oorspronkelijk uit Diest komende Ancient Rites zien. Verder staan onder andere Evil Invaders en Exumer op het programma.Lees verder ›
Vandaag is het goede vrijdag en uitgerekend op deze avond komt Vader optreden in Nobel Leiden ter ere van zijn March of the Unbending Tour. Voor de gelegenheid zijn het Duitse Rise of Kronos en het Franse Skaphos meegevraagd. Een mogelijk zeer smakelijk menu dus en voor een vervroegd paasdiner zijn JohannesV en Mell (Paas)Haas wel te porren. En dus reisden ze af naar Leiden om verslag uit te brengen en de daarbij horende plaatjes te schieten.Lees verder ›
Wist je het nog niet bij de bandnaam, dan weet je dankzij de titel van de plaat wel wat je thematisch op je bord gaat krijgen. Ad Hominem is een blackmetalband die reeds 25 jaar aan een dubieus pad bouwt, maar daar ook trots op is. De promokit van de band, die ons toegestuurd werd door het label Osmose Productions, is duidelijk trots dat je op je Spotify deze muziek niet terug zal vinden.Lees verder ›
God Complex: "een niet-klinische term die veelal gebruikt wordt om een persoon te beschrijven die ervan overtuigd is dat hij meer kan bereiken dan wat binnen het menselijk kunnen ligt". Bedankt Wikipedia. Ik wist dat het in ieder geval íets moest betekenen, zo'n bandnaam. Met de EP He Watches In Silence komt dit zestal (!) uit Engeland de boel even goed op stelten zetten. Het plaatje verschijnt via Sharptone Records.Lees verder ›
Alle duivels en demonen: wees verzameld! Het Noorse Enevelde brengt plaat nummer drie uit met als welluidende titel Pandemonium. Dit blackmetalcollectief rond B. Kråbøl, die we ook kennen van onder andere Misotheist en zijn eigen familieblackmetalband Kråbøl, heeft opnieuw de tijd gevonden om enkele liederen te componeren die het einde der tijden wel eens zouden kunnen aankondigen. En Gildere Død en daarvoor het gelijknamige Enevelde waren de eerste twee platen en bleken van een meer dan bijzonder goed niveau.Lees verder ›
De progressieve metalband Hyla uit Amsterdam heeft de Metal Battle 2025 gewonnen. Het quintet werd door de jury als als winnaar gekozen na een bloedstollende en hoogstaande finale in Estrado in Harderwijk, waar verder hardcoreband Deafened to Death uit Leeuwarden en blackened deathcoregezelschap XII Thorns uit Limburg aan deelnamen. Voor Hyla wacht nu onder meer coaching en optredens op onder meer Eindhoven Metal Meeting, Baroeg Open Air en Wacken Open Air. Lees verder ›
Deze split met daarop twee Poolse bands verscheen in augustus vorig jaar maar is te goed om niet te bespreken. Beide bands bedienen zich van een mix van black, death en thrash. Het ding werd opgenomen in de "Jesus Christ Slain in a Gas Chamber" studio. Dat deed me wel even de wenkbrauwen fronzen, zeker gezien het land van herkomst van beide bands. Op internet kon ik echter geen link tussen zowel Garota als Scrüda met (extreem)-rechts gedachtengoed vinden.Lees verder ›
