Headlines

De vier heren vinden hun inspiratie uit de omgeving en hun muzikale roots leggen ze in handen van Darkthrone of Primordial. Lijkt me toch niet helemaal juist te zijn, maar voorzichtige linken zijn er misschien toch. Tevens kan je wat lichte crust-invloeden proeven.Lees verder ›

Mijn eerste recensie van het jaar. Het was even kiezen waarmee ik zou starten en ik dacht: ‘Laat ik er een oude vriend bij halen’. Die oude vriend is progressieve rock/metal: een genre dat ik lang niet meer heb gerecenseerd. Ditmaal is het de beurt aan de Griekse band Need. Kort geleden brachten zij Norchestrion: A Song For The End uit.Lees verder ›

Argghhh! Ga ik het doen of niet? Dat vroeg ik me af toen ik deze nieuwe plaat van de Noren van Wig Wam zag staan in de reviewlijst. Deze plaat kreeg de allesomvattende titel, Never Say Die met zich mee. Het lijkt wel een titel voor een Bond-film. Waarom doen of niet? Als rasechte blackmetalfan, heb ik inderdaad ook mijn zogenaamde guilty pleasures.Lees verder ›

Kriegsgott is het soloproject van Shadow (ook actief in Black Altar) en werd gesticht in 1999. Vier jaar later nam de man een drietal nummers op welke nu op 7inch verschijnen in een gelimiteerde oplage van 250. Het geheel wordt voorzien van op zijn minst dubieus en misselijkmakend artwork.Lees verder ›

Supergroepen passeren hier niet dagelijks de revue, maar met The Dead Daisies hebben we er wel een te pakken. In alweer een nieuwe bezetting want John Corabi heeft de microfoon doorgegeven aan Glenn Hughes. Glenn Hughes, die niet meer zo jonge zanger/basgitarist die destijds nog het mooie weer maakte bij Deep Purple en Black Sabbath? Ja, die Glenn Hughes inderdaad. Langzaamaan nadert hij de zeventig, maar wow, wat een klok van een stem heeft die man nog.Lees verder ›

Het ochtendlicht schijnt door je gordijnen. Je bent net wakker geworden. We leven in een utopische toekomstvisie waar liveconcerten de normaalste zaak van de wereld zijn. Je wilt je omdraaien, maar een flinke pijnscheut tussen je schouderbladen voorkomt dit. Gisteravond stond je voor het eerst weer bij het lokale metalpodium. Op het programma stond jouw favoriete band in het hardere spectrum van de zware metalen. Fuck, wat was dat lekker zeg. En die band in het voorprogramma… Je had er nog nooit van gehoord, maar de blauwe plekken op je lichaam geven een blijvende herinnering aan wat de geschiedenis in zal gaan als ‘de pit van de eeuw’. Achteraf blijkt dit Repaid In Blood te zijn geweest.Lees verder ›

Dit Noorse vijftal, dat opereert onder de naam Endezzma, brengt met The Archer, Fjord And The Thunder zijn derde langspeler aan de man. De band bestaat uit leden die wel weten hoe ze pijlen moeten schieten. Zo vinden we Malphas terug in bands als Carpathian Forest en Svartjjern. Maar Endezzma is het geesteskind van M. Shax die zijn uitvalsbasis heeft in het Noorse Hønefoss, een stad/regio die eerder bands als Kvist en Urgehal voortbracht. En als je dan leest dat deze plaat werd gemixt en gemasterd in de befaamde Necromorbusstudio door Terje Stjerna, dan kun je je waarschijnlijk verwachten aan een eerder klassiek Noors blackmetalepos.Lees verder ›

Het debuutalbum van het Braziliaanse Obscure Relic kruisigt mijn levenspad. Deze heren maken een portie black metal waar de ter ziele gegane landgenoten van Sarcófago uitermate trots op zouden zijn. Ze propageren te behoren tot de Brazilian Black Metal Horde. Nou hoe cult wil je het hebben voor een band die is opgericht in november 2019. En wat is het verdomme cult en vuil, deze Black Sorcery Devotion.Lees verder ›

Thanatos, Nederlands’ eerste extreme metalband, mag dan wellicht niet heel voortvarend zijn met het uitbrengen van muziek, de laatste twee jaar wordt dat ruimschoots goedgemaakt. Ga maar na: een fraai compilatiedubbelalbum, een EP, het beste studioalbum in de bandgeschiedenis en twee ‘name your price‘ liveopnames. En onlangs is ook het soundboardmateriaal van het jubileumconcert dat de mannen op 16 maart 2019 in de eigen Baroeg in Rotterdam gaven op Bandcamp verschenen voor een prijs waar je bij Starbucks nog geen kop koffie kunt kopen.Lees verder ›

Dallas, Texas: broeierig heet en door Hollywood vaak gebruikt als perfecte achtergrond voor menig western en waar men al eens een dor tuimelkruid kan zien voorbij dwarrelen in de zanderige, droge wind. Dankbare inspiratie voor een heel eigen metalscene die onder meer dienst deed voor klinkende namen als Pantera en Hellyeah. Kijken we naar recentere bands dan kunnen we er niet omheen dat Power Trip ook hier het levenslicht zag, hoewel zij tekstueel andere oorden verkennen. Je kan werken met materiaal uit het leven gegrepen en de hete adem van de hel in je directe omgeving vinden in de vorm van de zon. Gelukkig is niet iedereen die mening toegedaan en is de hunkering naar een blokje ijs even goed een bron van inspiratie. Want geloof het of niet, Frozen Soul, heeft de voeten stevig geworteld in datzelfde Dallas, Texas.Lees verder ›

Sagenland is volgens Google een bed & breakfast van Goos en Roelie in Harbrinkbroek. Volgens www.bedandbreakfast.nl verdient Sagenland een 8,8/10. Eens zien of de muzikale variant een even hoog cijfer weet te scoren! Dit Sagenland is een band uit het Nederlandse Twente, met teksten in de Twentse tongval.Lees verder ›

Twee jaar geleden schreef mijn collega René al een review van Shuulak's EP Albedo. Albedo was het tweede wapenfeit in een reeks van vier en met Rubedo verscheen in afgelopen december de laatste EP uit die serie. Shuulak is overigens een kwintet uit Breda dat sinds 2014 voet aan wal probeert te krijgen met een mix van heavy en moderne metal met een licht progressieve twist. Het moge duidelijk zijn dat die missie in Nederland niet al te gemakkelijk is, en al zeker niet in deze barre tijden.Lees verder ›

Ik geef toe, de laatste tijd ben ik behoorlijk veel bezig met hetgeen Maxime Taccardi, Fransman en veroorzaker van zwarte kunst in zowel visuele als muzikale vorm allemaal uitbrengt. De laatste Grimm kreeg een review, zijn boek ook en nu ook K.F.R. Met K.F.R is Maxime al bezig vanaf 2013. Dit is zijn tiende langspeler. K.F.R staat voor "Kāfir" (niet te verwarren met fakir), Arabisch voor ongelovige. Infidel, zo u wil. Arabisch komt regelmatig terug in de muziek trouwens, in de eigenaardige black metal.Lees verder ›