Headlines

Als je een bezoek aan het noorden van Nederland brengt, is wadlopen een heerlijke ontdekkingstocht over de bodem van de Waddenzee. Je loopt tijdens laagtij van het vaste land naar één van de Waddeneilanden (of andersom) terwijl de wind je om de oren slaat, de zilte lucht je longen binnendringt en je minimaal enkeldiep de modder wordt ingezogen. Het ene moment baan je je een weg door de zompige smurrie van de Waddenzee bodem, het andere moment sta je tijdens het oversteken van geulen tot aan je borst in het water. Het is geen dartel wandeltochtje, maar een heuse uitdaging.Lees verder ›

Rübezahl is een trio afkomstig uit Alaska, de Verenigde Staten. Ik schrijf wel trio maar bij het ter perse gaan van dit artikel blijven enkel nog Raróg en Gravmond over, drummer Bergwächter, heeft de pijp, vriendschappelijk wel te verstaan, aan Maarten gegeven. Dit Remnants Of Grief & Glory kwam eerder al in eigen beheer uit, als ik het goed heb, maar wordt nu toch voor een fysieke release opgepikt door Deviant records, een Duits label. De heren spelen paganeske black metal. De muziek van de heren moet ontstaan zijn door hun interactie met hun omgeving en hun communicatie met de ijskoude winden. De black metal voelt immers ijzig, priemend en ongelooflijk koud aan. Je verwacht misschien dan een stekend, prikkend en messcherp arsenaal aan screams, de heer Raróg kiest echter voor een diepe grunt en dit werkt eveneens wonderwel.Lees verder ›

Nooit eerder passeerde dit Duitse, uit Berlijn afkomstige drietal, de redactie. Wat toch gek te noemen is, deze blackmetalband, Thanatomania, bestaat immers al sinds het gezegende jaar 2009. Weliswaar staat er nog weinig groots op hun palmares, een volwaardig album met als titel Resignation, in 2018 uitgebracht, maar toch. Dit Kalamität is een vier track EP en wordt uitgebracht door het Duitse Sol Records. In 2019 deelden de heren nog elk een kantje met Rimruna. Thanatomania heeft een eigen stijl ontwikkeld binnen de black metal. Black metal gebouwd op een degelijk, typisch Duits, fundament met daarbovenop een eerder contemplatief, bij wijlen emotioneel bouwsel dat wat raakvlakken heeft met de depressieve blackmetalscholen die we kennen.Lees verder ›

Gelukkig zijn de concertzalen weer open en kunnen we bands weer echt live gaan zien. De afgelopen jaren hebben we het veelal moeten doen met gestreamde optredens en die waren vaak een mager surrogaat. Uitzonderingen daargelaten natuurlijk en de grootste uitzondering was misschien wel de online editie van Roadburn…Lees verder ›

Hoe serieus neem je muzikanten als je al je bandleden anoniem laat zijn en alleen de zangeres met naam en toenaam noemt. SheWolf leek het een goed idee om de muzikanten in anonimiteit te hullen en de zangeres op de voorgrond te zetten. SheWolf is het debuutalbum van deze symfonische metalband. Waar de band vandaan komt is onbekend, maar zangeres Angel Wolf-Black is Grieks.Lees verder ›

Als je een beetje van ambient en aanverwante genres houdt, dan is de kans groot dat je ooit van Lustmord hebt gehoord. In de meer dan 40 jaar dat hij actief is, heeft hij ruim 40 albums en soundtracks geproduceerd. Zijn voorlaatste album, Altar, verscheen zelfs op de jaarlijst van een van onze redacteuren. Waar hij op dat album samenwerkte met slechts één artiest (Karin Park), werkt hij op The Others samen met maar liefst zestien artiesten. En dit zijn niet de minsten. Zo staan Mono, Ulver en Boheren & der Club of Gore op de lijst.Lees verder ›

Listen to the screams, child. Listen to the music of their agony,’ fluistert een donkere, dreigende stem me in op Silhouettes of Horror, het tweede album van de Canadese thrash metalband Hyperia. Dat bezeten gekrakeel roept een onbehaaglijk gevoel op. Dat onplezierige gevoel is niet eens zo vreemd: het vorige album Insanatorium uit 2020 stond vol met teksten over waanzin, inrichtingen en onrecht. Helemaal wars van een slok op zijn tijd is de band ook niet. Er worden niet alleen hele nummers aan gewijd, ook brouwde de band in 2009 een eigen bier: Hybeeria. Klinkt als een band dat een feestje weet te bouwen, toch?Lees verder ›

Eenvoud maakt macht(ig): dat levensmotto moeten de leden van het uit Texas afkomstige Kublai Khan TX ongetwijfeld met zich meedragen. Het komt in ieder geval tot uiting in de stijl van muziek die het viertal maakt, want zo ongenuanceerd en eenvoudig zit de vork uiteraard niet in de steel wat betreft die stelling. Vanaf de oprichting in 2009 hebben de Amerikanen eigenhandig een elfde Mohs-schaal (hardheidsschaal) afgedwongen en dat die reglementair nog niet toegekend is, moet haast wel een kwestie van tijd zijn.Lees verder ›

Het laatste deel van het vierluik, Ár, dat is dit Fäghring van de drie Zweden van Bhleg. De heren spelen black metal ondergedompeld in folk, gebruikmakende van traditionele instrumenten (mondharp, hurdy gurdy et cetera) zoals we dat van de heren gewend zijn. Het is vooral S. die voor het instrumentele stuk in staat met H. op drum, terwijl L. de hoofdmoot van de zang voor zich neemt en als tekstschrijver kan bestempeld worden. Het Zweedse Nordvis label brengt de plaat aan de man.Lees verder ›

Killthelogo? Dat doet een belletje rinkelen. Juist ja, één van mijn exen geilde op die plaat, een album - het enige denk ik - van de numetalband .Calibre, een afgeleide van H8000-band Facedown, die wilde profiteren van de numetalwave en een zetje kreeg van StuBru. We spreken 2002 en we zagen de Belgen toen zelfs even op Graspop langskomen.Lees verder ›

Bij Carnival of Flesh doen ze heel erg hun best om de absolute top te bereiken in hun genre. Deze heren uit Belgrado (Servië) spelen symfonische black metal en hebben overduidelijk de intentie om daarin te excelleren. Op hun debuutalbum Stories from a Fallen World (2015) lieten ze alvast een rijk en vol geluid horen dat in vele opzichten te vergelijken viel met de melodische mystiek van oude Cradle of Filth, inclusief (demonisch klinkend) spoken word en andere gruwel-kunstgrepen. Geïnspireerd, ja, maar een copycat is deze band zeker niet. Carnival of Flesh zorgde op zijn debuut voor voldoende eigen inbreng en gaf die oude Cradle of Filth-stijl een fikse opfrisbeurt. Waar Cradle het vooral moet hebben van zijn occulte duisternis en doodse horror, klonk Stories from a Fallen World eerder episch en strijdvaardig, met een scherper en potiger gitaargeluid, strak drumwerk en iets speelser keyboardwerk. Je hoort er regelmatig echo’s van Naglfar in terugkomen, maar er zijn ook heel wat raakpunten terug te vinden met (ik geef het toe: dit is op zich geen gekende referentie) Iscuron, een jonge Italiaanse band die ik zelf pas recent ontdekte en die misschien zijn inspiratie wel haalde bij deze Serviërs. Daarnaast zijn er met name in het gitaarwerk wel wat deathmetalinvloeden te horen.Lees verder ›

Deze vier Denen van Glemsel brengen met Forfader het vervolg op de EP Unavngivet. De heren brengen dit volledige album uit via Vendetta records. De EP kon me wel bekoren, ik ben benieuwd wat deze plaat brengt. In ieder geval blijven de heren in dezelfde sfeer qua hoesontwerp. Het geeft een verwijzing naar lang vervlogen tijden, het geeft misschien een inkijk in hoe het decades geleden eraan toeging op het Deense platteland. Bij een eerste aanblik doet het je al mijmeren naar die lang vervlogen tijden. Met Arv, de intro, komt het gevoel helemaal bovendrijven.Lees verder ›

Deze twee Slovenen van Snøgg maken naar eigen zeggen, freeride black metal. Een bijzondere insteek als je het mij vraagt. Dit duo vreemde snuiters is daarmee wel niet aan hun proefstuk toe, de heren doen dit immers al sinds 2013. Dit Dan, Ko Je Vrag Vzel Šalo is intussen het derde volwaardige album en is gebaseerd op het werk van de Sloveense schrijver Josip Jurčič. Het werk waar de heren uit putten is genaamd Deseti Brat en zou het eerste verhaal moeten zijn wat ooit in de Sloveens taal is verschenen. Het omzetten hiervan in muziek resulteert dan ook eerder in een soort van opera-achtig, sterk verhalend gebeuren waarbij de twee heren ook de hulp ingeroepen hebben van andere artiesten. Alzo krijg je een mix van black metal, post-metal en noise te verwerken en dit allemaal in één nummer van twintig minuten.Lees verder ›