Relics of Humanity – Absolute Dismal Domain

Geschreven door op 08-02-2025 om 16:52.

Dat de dagen in de winter de donkere dagen worden genoemd zal niemand verbazen. Voor het Wit-Russische Relics of Humanity is dit allemaal niet donker en duister genoeg. Gitarist Sergey heeft zich de afgelopen vijf jaar gericht op het maken van het meest zwartgallige album in de geschiedenis van de band. Misschien is dit wel het meest donkere album ooit gemaakt… Het krijgt dan ook de treffende titel Absolute Dismal Domain mee.

Sergey, die verantwoordelijk is voor vrijwel alle artistieke ideeën in de band, heeft een conceptalbum gecomponeerd waarbij in negen hoofdstukken wordt gerept over het volledig absent zijn van licht in welke vorm van dan ook, zichtbaar licht van zon en andere sterren en kunstmatig. Maar ook over het ontbreken van goddelijke verlichting. Zo tezamen praten we over een donkerte die zijn weerga niet kent. Alsof Sergey een muzikaal zwart gat heeft trachten te creëren waarin licht geen enkele vorm bestaansrecht heeft. Hierbij past zijn muziek ook heel goed, daar alles wat door een zwart gat wordt aangetrokken door een waanzinnige zwaartekracht wordt verscheurd tot er niet veel meer overblijft. En dat is ook de muziek die Relics of Humanity maakt. Ook de bijzondere met olieverf geschilderde hoes komt van de hand van Sergey trouwens.

De intro geeft ons al een redelijk duidelijk beeld voor wat er komen gaat en tekent zich door logheid en retezware death metal met slechts een langgerekte grunt die als opmaat dient voor het nummer Summoning of Those Who Absorbed. Een nummer dat bol staat van drama, loodzwaar gestemde gitaren, donderende drums en een bulderende bas. Een ijzig intermezzo halverwege het nummer is ons deel en breekt het nummer op in tweeën. De rest eromheen kenmerkt zich door vette stuwende riffs, veelal gespeeld op logge stampende wijze, en dan weer gaan de drums op hol en worden we even dolgedraaid op een waanzinnig tempo. En continue is daar die diepe grunt waar geen ontsnappen aan is.

Verder zul je op de gehele plaat nooit echt langdurige snelheidsrecords tegenkomen. Tempoversnellingen zijn kortstondig en worden als korte salvo’s op je afgevuurd. De focus ligt over het algemeen toch op het creëren van een inktzwarte sfeer door middel van zware, pompeuze en logge, dikke death metal. En tijdens die logge secties hoor je soms behoorlijk vernuftig uitgekiende riffs en andere melodieën die zich langzaam maar zeker openbaren na meerdere luisterbeurten. Mooie voorbeelden zijn Taking the Shape of Infinity, Absolute Dismal Domain en His Creation That No Longer Exists.

Dit album is zo zwart en verstoken van licht dat zelfs zwarte materie nog op zal lichten wanneer je deze plaat opzet. Wat dat betreft is Relics of Humanity bijna geslaagd in zijn missie om een totaal zwart te creëren. Want wat me rest na het luisteren is een lichte glimlach waardoor een kiertje licht mag bestaan. Dat zal vast de bedoeling niet zijn geweest.

Deze derde langspeler van Relics of Humanity is weer een goede release van Willowtip Records. Ik vond het wel een plaat die echt een behoorlijk aantal keer beluisterd moest worden om doorgrond te worden. Maar ook nu weer, het is het waard en ik zal deze nog vaker opzetten. Het enige waar ik me niet helemaal oké bij voelde was de bijtijds zeer monotone zang tijdens de wat minder spannende passages en dat gebeurde net even te vaak om echt een topscore te krijgen.

Score:

75/100

Label:

Willowtip Records, 2025

Tracklisting:

  1. Omen Apollyon
  2. Summoning of Those Who Absorbed
  3. Taking the Shape of Infinity
  4. In the Name of Ubiquitous Gloom
  5. Paralyzing The Light II
  6. Absolute Dismal Domain
  7. Smoldering of Seraphim
  8. His Creation That No Longer Exists
  9. Dominion

Line-up:

  • Sergey Liakh – Gitaar
  • Pavel Lapkovskiy – Basgitaar
  • Vladislav Vorozhtsov – Drums
  • Flo Butcher – Zang

Links: