Pelagic Records komt met de tweede van de Mechelse post-potentaten Pothamus. Abur heet het beestje en het is een prachtig werk geworden dat je voor even onttrekt aan het constante bombardement van feiten en prikkels van de soms grauwe werkelijkheid.
Bij eerste beluistering is het de tweede track Ravus die me volledig inpakt met zijn sjamanistische, trance opwekkende ritmes van zwaar mokerende drums en zwoegende bassen. Daarover heen roepen melodieuze stemmen over wijds uitgestrekte vlakten geesten van hen die we eerder kenden aan. Zij worden doorschreeuwd door wanhopige grunts verlangend naar een gevoel dat nooit meer gevoeld zal kunnen worden. Het promopraatje spreekt over “adembenemend” en voor een keer is die term raak: de song voelt alomvattend en lijkt de druk in de kamer daadwerkelijk te verdubbelen, zodat de lucht als stroop voelt. Daarna klinken de dronende draailier en lichtere keelgezangen van De-varium eerder als een bevrijdend intermezzo en zo vinden we de weg weer uit de hopeloze diepten van verdrietig verlangen.
De heren zelf zijn razend enthousiast (uiteraard wel binnen de grenzen van hun “cool”) over de eerste single van het album Savartuum Avur. Begrijpelijk, want het is hier dat de band zich – vooral vocaal – tot het uiterste drukt in uitzichtloosheid en razernij, terwijl het vermaledijde ritme waarin het gebracht wordt paradoxaal en onmenselijk blijft doorbeuken.
Tot nu toe was het allemaal redelijk behapbaar, met songs die vaak ergens tussen de zes en acht minuten duren. Die begrenzing in tijd wordt volledig losgelaten voor de titeltrack. Het is een kolos van maar liefst vijftien minuten en daar is er geen teveel aan. Voorzichtig en breekbaar beginnend met aarzelende zang, wordt ook hier een ritueel ritme steeds steviger naar voren geduwd, terwijl gitaren hoog in de stratosfeer overvliegen. Na dit zalvende begin, scheurt de aarde opnieuw open om onmenselijke grunts/screams uit de onderwereld te laten ontsnappen. Niet gek natuurlijk als de riffs als heipalen diezelfde ondergrond ingeslagen worden. Eonen van rust en herstel volgen alvorens de drie nog eenmaal aanzetten om het laatste vermorzelende zetje te geven. Een zetje dat ik overigens al lang niet meer nodig had.
Dit is meer dan opnieuw een goede release van Pelagic Records. Abur stijgt boven het toch al hoge gemiddelde van dat label uit: in kwaliteit van de songs, maar vooral in de alomvattendheid die je driekwartier van hier neemt. Doe je zelf een plezier als post/sludge-fan: pak die plaat op, dim de lichten en ontstijg voor even de miserie van het aardse bestaan om een stuk lichter van geest terug te keren. Een goede koptelefoon gaat daar zeker bij helpen.
Het is zeker te nog te vroeg om over een jaarlijst te beginnen? Ach wat, ik doe het gewoon! Oh, en ik zet ze gelijk even op het lijstje van bands om zeker nog eens live te gaan zien.
Score:
88/100
Label:
Pelagic Records, 2025
Tracklisting:
- Zhikarta
- Ravus
- De-varium
- Savartuum Avur
- Ykavus
- Abur
Line-up:
- Mattias M. Van Hulle – Drums, surpetie, vocalen
- Michael Lombarts – Basgitaar
- Sam Coussens – Gitaar, vocalen
Links: