In 2016 bracht Razend een alleraardigste debuutplaat uit. White Goat II stond vol weinig originele maar wel lekkere thrash. Nu ligt er…Lees verder ›
Thrash/Speed
Ik heb het me al eens afgevraagd, toen ik de eerste in deze serie ontving, Sounds Of Hell Series Volume I: hoe…Lees verder ›
Trivium is een band die geen introductie nodig heeft. De herkenbare mix tussen thrash en het stevigere werk heeft zijn weg gevonden…Lees verder ›
Het vorige album van het in 2012 opgerichte Injector, Stone Prevails, kon mij maar matig bekoren. Matige productie en even zo matige…Lees verder ›
Het is weer december, de maand waarin ik normaal reflecteer op het afgelopen jaar en de hoogte- en dieptepunten benoem. Laat ik…Lees verder ›
Er waren in 2020 weinig zaken die mij gelukkig maakten. Een virus wiens naam ik tot nader orde niet meer wil horen,…Lees verder ›
Sardonic Witchery is een eenmansproject van de heer King Demogorgon. Oorspronkelijk uit Portugal maar tegenwoordig residerend in Texas. Op zijn derde album…Lees verder ›
Ik herinner me nog als de dag van gisteren dat ik het debuut van Warpath (When War Begins… Truth Disappears) in handen…Lees verder ›
Een groot probleem in de huidige tijd is keuzestress. Met de doorheen de tijd verworven vrijheden hebben we tegenwoordig meer keuze dan…Lees verder ›
Het is tijd voor het zevende album van de Noord-Ierse thrashmetalband Gama Bomb. Sea Savage is deze keer de titel en een…Lees verder ›