Soms weet je niet eens dat je – in dit geval al lang – naar iets op zoek bent tot je er…Lees verder ›
Death
Zoals de naam natuurlijk meteen laat geraden, apporteert het Necrotic Gorebeast ons een aangrijpend debuut boordevol intieme liefdesballades. Liefdesballades over teder ergens…Lees verder ›
Het veertiende album van deze Duitse band, dus de introductie ga ik achterwege laten. Bovendien zijn de heropnames op dit album al…Lees verder ›
Strigoi, een bandnaam die verwijst naar de Roemeense mythologie, is eigenlijk een gloednieuwe band opgericht door Paradise Lost-gitarist Greg Mackintosh. Deze had…Lees verder ›
Ik heb opgezien tegen deze plaat. Tegen deze band. Disillusion is nochtans sinds het vorige album Gloria een band die ik graag…Lees verder ›
Voor ik 35 jaar oud was en de testosteron nog ongecontroleerd hard gierde in mijn lichaam bleef ik meestal tot 1 uur…Lees verder ›
Derde album voor het Finse Vorna, een band die ik te laat wist te appreciëren en met onvoldoende ruchtbaarheid een review meekreeg…Lees verder ›
Laten we er eens een paar martelen voor onze god. Dat zal de heilige wolkenzitter best weten te appreciëren na een lange…Lees verder ›
Mors Principum Est-gitarist, Andy Gillion, staat bekend om zijn meeslepende gitaarpartijen en voor zijn solide schrijfwerk in de eerdergenoemde band. Van harde,…Lees verder ›
Een zwart pakketje met een doodskop en daaronder wat letters gekrijt viel op de deurmat. 'Drangoal' met waarschijnlijk 'iets van black metal'…Lees verder ›