Humanity’s Last Breath – Välde

Geschreven door op 11-02-2021 om 19:05.

Als de aandacht nog niet opgeëist is met deze combinatie van bandnaam, Scandinavische albumtitel, prachtig artwork en release via Unique Leader Records, dan gaat het waarschijnlijk nooit meer gebeuren. Klik in dat geval dit venster maar weg en probeer het hier eens. Goed. Het Zweedse viertal van Humanity’s Last Breath plant met Välde zijn vierde landmijn die na de explosie op 12 februari (releasedatum) zeker gaat zorgen voor het gewenste effect. Hoewel de heren ooit begonnen als deathcoreband, horen we op de nieuwste telg een breder arsenaal aan gitzwarte, muzikale invloeden die dwingend, sfeervol en beklemmend tegelijk klinken. Daar heeft de huidige ritmesectie ongetwijfeld een flinke vinger bij in de pap, aangezien beide heren ook in de band Vildhjarta spelen; een band die nadrukkelijk in de voetsporen treedt van Meshuggah.

Välde heeft een zeer temperamentvol karakter meegekregen dat over de gehele breedte zorgt voor een beklijvende invloed. De meeslepende intro van Dödsdans loopt naadloos over in de ongemakkelijke openingsklanken van het machtige Glutton. Als een kurkdroge spons absorbeert Humanity’s Last Breath alle aandacht met een mix van bombastische black, deathcore en progressieve djent. De orkestrale ondersteuning op de achtergrond verhoogt niet alleen bij dit nummer, maar ook tijdens het adembenemende, Meshuggah-achtige Descent en Dehumanize, de nijpende sfeer waar het viertal nadrukkelijk op inzet tijdens Välde. Dat de gemiddelde speelduur van de twaalf nummers vierenhalve minuut bedraagt, laat zien en horen dat het gezelschap ruimschoots de tijd neemt om zijn luisteraars in een passende extase te brengen. Voor het bewijs kun je hieronder op de playknop drukken.

Hoewel Humanity’s Last Breath dus met verve slaagt om een misantropische sfeer te creëren op Välde, horen we in alle tracks ook continu interessante tempowisselingen waarmee de band zijn roots niet verloochend. De opbouw richting de stroopdikke breaks zorgt op alle fronten voor voldoening. Luister maar eens naar Earthless en single Tide. Tijdens beide tracks horen we explosieve ‘blackened’ deathcore, is er gas terug genomen op gepaste momenten en loopt de stront dun tussen je benen als de band zijn uitgesponnen, snoeiharde breaks inpast. Met minimale inspanning weet Humanity’s Last Breath in die breaks het maximale eruit te halen. Soms slaat de teller uit richting de core, terwijl nummers als Hadean en Futility beter in de smaak zullen vallen bij liefhebbers van black metal. Blastbeats, snijdende gitaarpartijen die het maximale vergen van de distortion en sterke oergrunts van een zanger met een breed bereik: dan is een bassist kennelijk helemaal niet meer nodig.

Met 53 minuten aan kolossale muziek is Välde een stevige boterham om te versmaden. Naarmate de luisterbeurten vorderen, ga je de patronen herkennen en blijft er een bijzonder imposante plaat over. Echter, een iets kortere speelduur had het album zeker ten goede gekomen want ondanks de lofzang hierboven, is de spanningsboog tegen het einde wel tot het uiterste uitgebuit. Vooral de loodzware breaks komen dan minder heftig binnen. Humanity’s Last Breath laat al met al horen hoe een band anno 2021 nog eigentijds, creatief en extreem voor de dag kan komen. En die hoes: wat een meesterwerkje!

Score:

84/100

Label:

Unique Leader Records, 2020

Tracklisting:

1. Dödsdans
2. Glutton
3. Earthless
4. Descent
5. Spectre
6. Dehumanize
7. Hadean
8. Tide
9. Väldet
10. Sirens
11. Futility
12. Vittring

Line-up:

  • Filip Danielsson – Vocalen
  • Buster Odeholm – Gitaar
  • Calle Thomer – Gitaar
  • Klas Blomgren – Drums

Links: