Werewolves – What A Time To Be Alive

Geschreven door op 09-02-2021 om 18:40.

De volle maan komt weer tevoorschijn. Het is Werewolves met een nieuw album genaamd What A Time To Be Alive. Het vorige album beviel mij niet buitengewoon. De band stelt dat de hele metalwereld in aanbidding viel voor The Dead Are Screaming, ondanks dat de heren er naar eigen zeggen minimale moeite in hadden gestoken. Het was saaie meuk, maar aangezien deze heren uitstekende muzikanten zijn pak ik graag album nummer twee op. Op dit album zijn nog minder breincellen aan het werk gezet, en in plaats daarvan is het tempo omhoog gegooid. Dat zijn althans de woorden van Werewolves. Aan het artwork is in elk geval te zien dat elke vorm van goede smaak in de container is gedeponeerd.

De meter slaat op What A Time To Be Alive wat meer uit richting hypersnelle death/black, hoewel de deathgrind overheerst. Denk aan Misery Index. Ondanks het feit dat het hierdoor nog een slag saaier had kunnen worden is de band een stuk hoekiger geworden. Unfathomably Fucked bijvoorbeeld met een gore breakdown die overgaat in een melodieuze blackbezwering. Werewolves heeft groove toegevoegd op Crushgasm. Prima om je hoofd op te knikken, waarbij Naglfar niet ver weg is. Het catchy ‘What A Time To Be Alive‘ vraagt zelfs om de replaybutton. Dat is nieuw bij deze band.

De band wisselt af tussen razende metal en groovende passages. Ondanks dat het tempo erg norse core is, wordt het niet nep. De drummer mist nog wel eens een hit, maar de band schijnt het niet boeiend te vinden. De melodieuze gitaren liggen er lekker dik bovenop, en alleen de cymbalen drukken zich af en toe boven de mix uit. De smerige gorgel van Sam Bean is alomtegenwoordig. Dat is goed nieuws, zeker wanneer er dubbele lijnen met screams en grunts extra ruigheid in de muziek leggen. Daarmee komt de smerigheid en agressie ‘echt’ over. De afsluiter is het groovende trage They Will Pay With Their Own Blood. De audiofragmenten nemen, zoals ook elders, een voorname plaats in, wat toch een zekere diepgang geeft.

Het blijft zo dat Werewolves het idee geeft over meer finesse te beschikken dan nu wordt getoond. Neem bijvoorbeeld de afsluiter waarin wordt geflirt met verschillende creatieve ideeën. Het is nu allemaal wel heel erg ongeoefend ‘in your face’. What A Time To Be Alive is een soort kattenaanval, waarbij het doel is om zoveel mogelijk uit te halen met je scherpe klauwen. En dat terwijl we hier eigenlijk met een paar pro boksers te maken hebben. Veel van de andere liedjes blijven wat oppervlakkig, primitief zelfs, en schoonheidsfoutjes knallen aan alle kanten voorbij. De luisteraar blijft regelmatig tegen niet boeiende passages aanlopen. Het pluspunt is dat dit album een stuk hoekiger is dan The Dead Are Screaming. De riffs zijn door de bank genomen een stuk geïnspireerder en melodieuzer zonder in te boeten aan directheid. Het kan nóg beter, maar dit is een stap in de goede richting.

Score:

75/100

Label:

Prosthetic Records, 2020

Tracklisting:

  1. I Don’t Like You
  2. Sublime Wartime Voyeurism
  3. Mission Statement
  4. Crushgasm
  5. Unfathomably Fucked
  6. Antisocial
  7. Traitors And Bastards
  8. A Plague On All Your Houses
  9. They Will Pay With Their Own Blood

Line-up:

  • Dave Haley – Drums
  • Sam Bean – Vocalen, basgitaar
  • Matt Wilcock – Gitaar

Links: