Gorephilia – In the Eye of Nothing

Severed Monolith uit 2017 was een absolute topper in het deathmetalgenre dat jaar, zo vond ik. F- en G-Morbid Angel-materiaal met de agressie en snelheid van Krisiun. In 2020 brachten deze Finnen hun derde langspeler uit en die heb ik veel te lang laten liggen. De reden was dat hun nieuwe album behoorlijk afwijkt van hun vorige en ik niet meteen wist wat aanvangen met de “change”. Nu dus eindelijk wel.


Ten opzichte van de voorganger is er op In the Eye of Nothing vrij veel veranderd dus. Jukka Aho, gitarist van het eerste uur, neemt nu ook de vocalen voor zijn rekening. Frontman Henri Emil Kuula overleed namelijk ten gevolge van zelfdoding eind 2018 en dat heeft naast emotionele gevolgen voor de overgebleven bandleden sowieso een impact op het creatieve proces. In dit geval is de sound lomper, logger, doffer, trager geworden. Meer doom, geen Krisiun-snelheden en agressie meer, om het heel kort door de bocht samen te vatten. De originaliteit (lees: slimme variaties op Morbid Angel) is een stuk minder groot op dit album, dat wel degelijk zijn momenten heeft (bepaalde leadgitaar-fratsen, een aantal ferme riffs, verschillende snelheden die door elkaar gespeeld worden) maar toch valt het geheel een stuk conventioneler uit dan vroeger. Ook de productie, die ondanks de doomelementen weinig gebruik maakt van occulte echo’s, grimmige dreigingseffecten of andere verbuigingen, is vrij standaard. Wel krijgt de basgitaar een bijzonder groot aandeel in de afstellingen. Liefhebbers van dit instrument krijgen veel waar voor hun geld (of tijd). Devotion Upon the Worm is hier het beste voorbeeld van.

Wanneer het nummer Simplicity of Decay aanvangt, herinner ik me weer waarom ik deze band zo fijn vind. Snelheid, venijn, logge brutaliteit … een compleet plaatje. Alleen ligt de nadruk meer op doomdeath bij In the Eye of Nothing, iets wat in mijn ogen niet hun grootste troef is. Mogelijk verfijnen ze hun kunstje de komende paar platen en trekken ze het weer recht bij Gorephilia. Het kan, al blijf ik hier alvast op mijn honger zitten.

Luistertip: Not for the Weak.

Score:

77/100

Label:

Dark Descent Records, 2020

Tracklisting:

  1. Walls of Weeping Eyes
  2. Perpetual Procession
  3. Ouroboran Labyrinth
  4. Devotion Upon the Worm
  5. Consensus
  6. Simplicity of Decay
  7. Not for the Weak
  8. Death Dream
  9. Ark of the Undecipherable

Line-up:

  • Tami Luukkonen – Bas
  • Jukka Aho – Gitaar, keel
  • Kauko Kuusisalo – Drums
  • Pauli Gurko – Gitaar

Links: