Abiotic – Ikigai

Geschreven door op 11-02-2021 om 18:50.

Wat is jouw reden om hier te zijn? Dat is nogal een filosofische vraag, of niet? De heren van Abiotic vragen het zich in ieder geval af en schrijven er zelfs een album over. Het album, getiteld Ikigai (Japans voor ‘een reden om hier te zijn’), vertelt een verhaal dat deze vraag in verschillende aspecten behandelt. Het genre is er een dat ik lange tijd niet meer heb aangeraakt (maar stiekem wel een beetje mis): technische death metal! Gitaarvirtuozen, polyritmische drumpartijen en brute grunts. Kom maar door!

Nu moet ik zeggen dat ik nog nooit van deze Amerikanen heb gehoord, maar zo’n indrukwekkende lijst aan gastartiesten moet haast wel een verpletterende indruk maken. En toen ik las welke invloeden de verschillende bandleden zoal hebben (The Faceless, Necrophagist, Gojira, Death, Suffocation, Opeth, The Black Dahlia Murder), was de deal rond.

Met de opener wanen wij ons een weg naar Japan in de zestiende eeuw. Prachtig, kalmerend getokkel op (vermoedelijk) een koto, een shamisen of biwa (beide een soort luit) en een shakuhachi (een Japanse bamboefluit) verblijden mijn oren een minuut lang. Uiteraard houdt die serene rust totaal geen stand meer als de titeltrack begint te spelen. Het geweld barst los met duivelse grunts, meeslepende gitaarlijnen en heerlijk technisch spel op de drums. Alle remmen gaan eraf!

De meest brute tracks vol smerige death metal en soms Necrophagist-achtige gitaarsolo’s treft men in Covered the Cold Earth, The Wrath en Horadric Cube. Net zulke bruutheid, maar dan met wat extra toevoegingen (hetzij via orkestratie of subtiele onderbrekingen), vindt men in If I Do Die, Her Opus Mangled en Gyokusai. Voor de technicaldeathfreaks onder ons is het vooral smullen met Smoldered, Souvenir of Skin en Grief Eater, Tear Drinker (vette titel). In deze laatstgenoemde track wordt men ineens verrast met cleane vocalen van Jonathan Carpenter. Een uitstekende toevoeging en het breekt al dat brute metalgeweld perfect op. Het is dan ook de ietwat onverwachte dynamiek die ervoor zorgt dat Grief Eater, Tear Drinker mijn favoriet is.

Zoals het menig technische deathmetalplaat af gaat, is ook dit album voorzien van een heerlijk heldere mix, maar wel met een klein rauw randje behouden. Een perfecte keuze om de verschillende instrumenten een prominente plek te kunnen geven in de mix. En dat is ook nodig, want het spel dat de instrumentalisten hier spelen, is van ongekend hoog niveau. Het bevat alles wat dit genre zo gaaf maakt, maar dan toch ook weer op een geheel eigen manier. En daarmee sla ik een mooie brug naar de originaliteit die de heren hier laten horen. Van elk genre is er inmiddels wel een overvloed aan bands en artiesten, wat het soms moeilijk maakt om een eigen geluid te ontwikkelen. Dat is Abiotic verdraaid goed gelukt.

Geweldig! Wat ben ik blij dat ik dit album uit de lijst heb geplukt. Het is complete porno voor het gehoor, van begin tot eind. Ikigai is een meesterlijke plaat die een groot deel van de technische deathmetalfanaten op repeat zal gaan zetten. Abiotic, onthoud die naam. Daar kunnen we grootse dingen van verwachten.

Score:

90/100

Label:

The Artisan Era, 2021

Tracklisting:

  1. Natsukashii
  2. Ikigai
  3. Covered the Cold Earth
  4. Smoldered (feat. Chaney Crabb van Entheos)
  5. The Wrath
  6. If I Do Die (feat. Brandon Ellis van The Black Dahlia Murder)
  7. Souvenir of Skin (feat. Trevor Strnad van The Black Dahlia Murder)
  8. Her Opus Mangled (feat. Jared Smith van Archspire)
  9. Horadric Cube (feat. Scott Carstairs van Fallujah)
  10. Grief Eater, Tear Drinker (feat. Jonathan Carpenter, ex-The Contortionist)
  11. Gyokusai

Line-up:

  • Travis Bartosek – Zang
  • John Matos – Gitaar
  • Matt Mendez – Gitaar
  • Killian Duarte – Basgitaar
  • Tony Lusk-Simone – Drums, zang

Links: