Headlines

Vandaag brengen we u het nieuwste puntje van de wilg. Willowtip Records heeft namelijk weer een pareltje in weten te lijven. Vorig jaar bracht Carnosus in eigen beheer het schuimbekkend brute Visions Of Infinihility uit. Reden genoeg voor het Amerikaanse label om deze troep ongeregelde Zweden aan de collectie hoogwaardig en zeldzaam zwaar metaal toe te voegen. Meestal weet het label de spijker knakenhard op de kop te rammen en is het een absolute voltreffer. Dat kan van Carnosus zeker ook gezegd worden.Lees verder ›

"Hallo wereld" zong een meisje met Spaanse roots ooit op de Vlaamse radio. "Hallo somberheid" zingt nog altijd de heer Nathanael. Deze heer kennen we van onder andere zijn baswerk in het magistrale Heretoir. Zelf zit hij natuurlijk ook met heel wat plannen en ideeën, vandaar dat Bonjour Tristesse zowat zijn eigen kindje kan en mag genoemd worden. The World Without Us is de opvolger voor Against Leviathan en sluit tekstueel en conceptueel nauwsluitend aan bij deze derde langspeler van de band.Lees verder ›

Vijfde album voor het Oostenrijkse Dragony, dat ik in 2018 ook al eens zag passeren met Masters of the Multiverse. Prima uitgevoerde en jolige power metal, maar zonder al te veel op te vallen. Glory metal, zo u wil, heroïsch en wel. Deze nieuwe zag er opnieuw behoorlijk fout uit op het eerste zicht, reden genoeg voor een luisterbeurt of zes. En er horen ook drie videoclips bij.Lees verder ›

Wintern Lantern is een Amerikaans duo bestaande uit twee donker gesluierde, gekapte dames. Hymne To A Dismal Starre is na een trits demo's en singles de eerste plaat die volgepropt staat met black metal die zou moeten geschoeid zijn op Finse en Franse leest (en denk dan aan respectievelijk een Behexen of Vlad Tepes). Dit duo brengt hun eerste krasserig en stoffig klinkend album uit in eigen beheer en maakt er niet al te veel poespas rond. Laat het nieuws maar onderhuids binnendringen, moeten ze gedacht hebben.Lees verder ›

Het verhaal van Trelldom is in feite ook het verhaal van Kristian Eivind Espedal, beter bekend als Gaahl. Het is heel goed mogelijk dat de naam van deze vakbekwame en getalenteerde stemkunstenaar beelden oproept van lange kepernagels, afgehakte schapenkoppen en gekruisigde mensen. Het zijn die beelden van Gorgoroths Black Mass Krakow (2004), die de band vastleggen op de top van zijn kunnen, die nog het meest in ons collectieve geheugen gebeiteld staan. Maar Gaahl is zoveel meer dan een blackmetalvocalist met een uitzonderlijk stembereik. Eens bevrijd uit de ketenen van Gorgoroth heeft de man zich volledig weten te ontplooien en zo kregen we sinds 2007 steeds meer van het genie en de creatieve ontboezemingen van deze uitzonderlijke artiest te zien/te horen.Lees verder ›

Obsidian Mantra is een Poolse deathmetalband die in 2014 het levenslicht zag. Het drietal uit Wielkopolska (Groot-Polen) heeft inmiddels drie uitgaven op hun naam staan: de EP Burden Brought by Whispers (2015) en de albums Existential Gravity (2017) en Minds Led Astray (2021). Na het uitkomen van Existential Gravity verlieten twee leden de band en ook na de release van het vorige album vond er wederom een wisseling in de bezetting plaats. Gitarist Jan Grzesiak hield het voor gezien en waar Mateusz Witan tot 2021 de drumstokken hanteerde, kroop hij nu van achter de drumkit vandaan om voortaan zes snaren te bespelen. In Mateusz Wróbel (Deathspawn, Faust) werd een nieuwe drummer gevonden.Lees verder ›

Gebr. De Nobel in Leiden was voor mij de place to be ergens vroeg in het jaar 2023. Het Ijslandse Misþhyrming gaf die bewuste avond van jetje en dit nadat andere blackmetalhelden als Kringa en Ritual Death, maar ook het Italiaanse Nubivagant, het podium mochten bestijgen. Bandbrein Omega had voor die avond en die toer een duister heerschap meegebracht om de potten en de deksels te beroeren, want anders stond hij toch maar helemaal alleen op dat grote podium.Lees verder ›

Verscholen achter codes en (gas)maskers stort Fractal Generator zijn hermetische death uit over de wereld, met dit jaar langspeler Convergence als derde wapenfeit. Het schijfje is door een goed gevulde festivalzomer even op de stapel blijven liggen, daarom nu hoog tijd om er eens wat zinnigs over proberen te schrijven.Lees verder ›

Vrienden van de smeerput, de andere Griekse vrienden van het ranzige, rauwe blackmetalgezelschap Sørgelig komen met nieuw werk, Φθορά wat verval zou moeten betekenen. Zo gezegd zo geschreven want de black metal van dit gezelschap is nog smeriger dan vuil en viezer dan proper. Reeds eerder werden we geconfronteerd met liederen uit de mestput van de Griekse maatschappij. Zo kwam onder andere Devoted To Nothingness en ook We, The Oblivious.Lees verder ›

Häxenzijrkell een tweetal of een drietal als je de sessiebassist, niemand minder dan H. meetelt, komt met exemplaar nummer drie en gaat om dit Portal te promoten de boer op met labelgenoten Nubivagant. Een atmosferische blackmetalband die met recent werk toch ook wel indruk op me wist te maken. Maar goed, Häxenzijrkell is de band. Amor Fati is de platenbaas. In 2020 kwam dit heerschap met Die Nachtseite en vrij snel daarna in 2022 ontsproot Urgrund. Portal heet dit nieuwste ritualistische werkstuk. Lees verder ›

Doedsmaghird is het broertje van Dødheimsgard. Waarom? Gewoon omdat Yusaf “Vicotnik” Parvez samen met DHG's gitarist Camille Giradeau nog tijd gevonden heeft om een ander, noem het gerust nevenuniversum, te creëren. De titel van dit eerste behoorlijk experimentele werkje is gewoon Omniverse Consciousness. Maar je zal snel door hebben dat "gewoon" niet de term is die de lading dekt.Lees verder ›

Awake The Dreamer komt uit Zweden en presenteert zich als een trio. Wie bespeelt dan de bas of de drum op deze nieuwste plaat Holocene die uitkomt via Arising Empire Records? Ik moet je helaas het antwoord schuldig blijven. Of zijn het gewoon weer de heren Turesson en Fagerberg? Wie weet.Lees verder ›

Het blijken de heren Sikorski, Wiedenhöft en Strefel te zijn die samen met de heer Hahn op drums, hun creativiteit de vrije loop lieten om zo tot Phantast te komen. Een album dat geïnspireerd blijkt door onder andere Christian Morgenstern's "In Phantas Schloss".  Het tracht dit werk muzikaal te omlijsten en zo meer duiding te geven aan een wereld buiten de gekende sociale context. Niet alleen het literaire werk van bovenstaande wordt hiertoe bij de hand genomen maar ook werk van Jean-Jacques Rousseau.Lees verder ›

Ah, deze stond ook nog op het lijstje. Opnieuw keihard overtredend tegen de ‘no-void-regel’ van de heren van Osmium bespreken we hier de debuut-LP van het Amerikaanse Voidgazer. Het platenlabel kondigt de band aan als ‘extreme prog merchants’ en dat roept natuurlijk meteen de vraag op of Dance Of The Undesirables nu vol staat met extreme metal of met extreem proggy muziek.Lees verder ›

Je hebt van die concerten die je eeuwig op het netvlies gebrand en in je geheugen gegrift staan. Het Portugese Sinistro wist mij in 2016 op het Roadburn Festival compleet te overdonderen, niet alleen door de heerlijk stuwende doomriffs, maar vooral vanwege frontvrouw/zangeres Patricia Andrade. Met haar excentrieke, theatrale podiumpresentatie en haar sensuele fadostem wist ze mij en velen om mij heen volledig in te pakken en te betoveren.Lees verder ›