Headlines

Heaven Shall Burn kun je met recht een metalinstituut noemen. De band bestaat onderhand al 29 jaar. Dat is niet altijd een reis geweest die soepel verliep. Zeker in de begindagen kregen de Duitsers nog regelmatig kritiek: te metal voor hardcore, te hardcore voor metal, dat soort onzin. Tegenwoordig zijn die genres zo met elkaar verweven en zijn er tig vergelijkbare bands, dat zulke kritieken allang geen rol meer spelen. Wat belangrijker is: de band heeft een indrukwekkende discografie met releases van consistente kwaliteit zijn. Niet elke plaat beklijft, maar het massieve geluid maakt altijd indruk, net als de verbetenheid die de band in de nummers verwerkt.Lees verder ›

Suttungr, uit de brede regio rond Kerkrade, haalt zijn inspiratie uit de eigen cultuur-historische achtergrond en dat is mooi. Eburoons Vuur is de eerste langspeler voor dit kwartet maar het gezelschap wist wel het Zwaertgevegt-label te overtuigen om naast een tape ook een vinylversie te lanceren voor dit blackmetalwerkstuk. Een werkstuk dat wordt doorspekt met verwijzingen naar oorlogen, goden, krijgers en natuurlijk de omgeving waarin de bandleden zijn opgegroeid.Lees verder ›

Vorig jaar nog zagen we de Amerikaans/Russische deathcoreband Slaughter To Prevail live aan het werk in een uitverkocht 013. In datzelfde jaar stonden de heren ook als headliner op het programma voor de zaterdag van Into The Grave. Het is momenteel nog steeds tekenend voor de populariteit, want hoewel we muzikaal nauwelijks iets nieuws onder de horizon horen, weet men toch dusdanig te overtuigen en zodoende steeds meer fans aan zich te binden. Frontman Alex Terrible is natuurlijk erg actief op social media en heeft daarmee een grote vinger in de pap, maar ook het imago van Slaughter To Prevail zelf draagt daar bijvoorbeeld aan bij.Lees verder ›

Wat klinkt als een zeer generieke Amerikaanse voor- en achternaam, die in een gemiddelde highschool comedyfilm niet zou misstaan, blijkt toch iets heel anders te herbergen. Vernoemd naar één van de aanklagers (de 12-jarige gelijknamige Abigail Williams) tijdens de beroemde heksenprocessen van Salem, maakt Abigail Williams namelijk atmosferische en melodische black metal. Volledig in Amerikaanse stijl beperkt zich dit niet tot black metal van de zuiverste school, maar worden hier allerlei invloeden in geïntegreerd.Lees verder ›

Hirax uit de Verenigde Staten vermaakt ons dit jaar alweer 40 jaar met zijn eigendraadse thrash metal waarbij de bezeten Katon W. de Pena het uiterst kenmerkende vocale geluid verzorgt. Hirax heeft al sinds zijn oprichting mijn aandacht en ik was direct verkocht tijdens het geweldige album Raging Violence. Ik weet nu nog de eerste keer dat ik de stem van Katon hoorde en een moment had van WTF? De hoge zang was toen zeker gemeengoed met Joey Belladonna van Anthrax en John Cyriis van Agent Steel en vele anderen. En toch heeft de zang van Katon weer een geheel eigen geluid. Ook de opgefokte thrash die de mannen speelden was weer net even anders en daardoor had de band een heerlijk herkenbaar geluid.Lees verder ›

Beyond The Forest kwam in 2014 uit in eigen beheer. Het bleek een band met de naam Valdrin te zijn uit het Amerikaanse Ohio, die hier achter zat. Nu, velen jaren later, maakt dit viertal nog altijd black metal met een melodische soms dissonante rand. In 2023 was hun laatste wapenfeit een volledig album getiteld Throne Of The Lunar Soul dat werd uitgebracht door Blood Harvest.Lees verder ›

Om de één of andere duistere reden hebben we bij Zware Metalen het debuut van Silver Knife, Unyielding / Unseeing, nooit gerecenseerd. Voor een webzine dat black metal en lokaal talent hoog in het vaandel draagt is dit wel een gemiste kans. Maar niet getreurd, want na een gemiste kans komt meestal nog wel een tweede kans. En daarvoor is de tijd rijp, want vijf jaar na het debuutalbum komt Silver Knife nu met zijn opvolger, die gewoon de bandnaam meekreeg als titel.Lees verder ›

Whitechapel brengt met Hymns in Dissonance zijn meest brute en duistere album tot nu toe uit. Volgens gitarist Alex Wade is het doel simpel: “Geen grenzen; er is niets liefs aan dit album, van de riffs tot de teksten en de algehele sfeer.” Dit is een behoorlijke stap weg van de introspectieve richting die werd ingezet vanaf Mark of the Blade en verder werd uitgediept in The Valley en Kin. Een progressieve ontwikkeling waarbij je je afvraagt of op de nieuwe plaat de zoektocht naar je innerlijke zelf nog verder wordt onderzocht en de muzikale stijl verweven wordt met de aangewakkerde emoties die je bij zo’n intrinsieke exploratie tegenkomt.Lees verder ›

Empalamento is een Portugees duo dat op Haloran Records zijn eerste teken van leven laat zien en natuurlijk ook horen, Ordem Da Estaca. Het is vunzige, rauwe ondergrondblackmetal die ons zou moeten doen terugdenken aan releases van bands als Vlad Tepes, Graveland en Veles. Hij draagt zijn werk ook op, dit Empalamento dan welteverstaan, aan niemand minder dan Vlad III The Impaler heerser in Wallachia. Zeven nummers brengen je dan ook op het landgoed van deze vorser.Lees verder ›

We weten van vorige schrijfsels dat dit internationale gezelschap Aran Angmar al indruk maakte met hun eerder werk op schijf maar ook live. Grasduin maar eens door onze archieven. Ordo Diabolicum komt nu via het Nederlandse cultlabel Soulseller Records. Het vorige album Atavism & Dying Stars uit 2023 deed dit via Hellstain Productions. Ik schreef al internationaal zo is het ook. Je kan in de line-up heren herkennen vanuit verschillende bands uit Nederland, Griekenland en Italië. Het kan toch gek lopen.Lees verder ›

Raap maar eens wat smerige troep op van de straat, het fiets -of voetpad, pleur het in de mixer en even op standje maximum. Dan moet je eens kijken wat voor een drapje gorigheid met een putlucht van jewelste tot stand gekomen is. Dit Poolse Despizer dat black, thrash en punk combineert in de stijl van Skitsystem en Martyrdöd, komt in samenwerking met het eveneens Poolse Via Nocturna productions met het album Krew en tracht in de buurt te komen van je creatie.Lees verder ›

We kunnen allemaal wel eens gek doen en buiten de lijntjes kleuren. Het moet toch niet altijd stijf en strak zijn. Je mag toch echt wel eens buiten de grenzen stappen, niet? Manos Six And The Muddy Devil denken er het hunne van. Met deze EP When Skies Are Grey dat tot ons komt via het Griekse Fuck Your Creation Records, duiken we in een mix van americana, country, neofolk en black metal overgoten met een sausje "het zuiden van de USA", als je begrijpt wat ik bedoel.Lees verder ›