Headlines

Between The Buried And Me is zo’n band waarbij je ergens al kunt verwachten wat een nieuw album zal gaan brengen en tegelijkertijd absoluut niet kunt verwachten wat het album nu weer zal brengen. Dat heeft de band in het verleden wel bewezen met zeer gewaardeerde albums als Colors, Coma Ecliptic en The Parallax II: Future Sequence. Ook het laatste album – de opvolger van het legendarische Colors – met de lumineuze naam Colors II kon op lovende kritieken rekenen. De stijl van Between The Buried And Me laat zich niet makkelijk kenmerken, maar kan zeker onder de noemer progressieve metal geplaatst worden.Lees verder ›

Deze keer bespreken we zeker één van de meest geanticipeerde albums van dit jaar. De ster van Lorna Shore rees snel en staat sinds het uitkomen van de EP …And I Return To Nothingness – met absolute smaakmaker To The Hellfire – ferm aan het metalen firmament. Het ultieme bewijs vinden we in de aankomende headlinertour in het begin van 2026, waarbij Lorna Shore ook de (tegen die tijd ongetwijfeld uitverkocht) AFAS Live in Amsterdam en Vorst Nationaal in Brussel zal aandoen. Wie enkele jaren geleden had gezegd dat de band hier voor hordes uitzinnige fans zou spelen, had je ongetwijfeld voor gek verklaart. Je zou zelfs kunnen stellen dat Lorna Shore het volledige deathcoregenre uit het slop heeft getrokken en meer naar de mainstream heeft weten te brengen. Die eerder genoemde EP, maar toch ook zeker het goed ontvangen Pain Remains dragen bij aan de status van de band en zorgen terecht voor de fikse wind in zeilen. Toch beginnen er langzaam wat barstjes te ontstaan in het ongenaakbare karakter. Critici vinden de band voorspelbaar en wijzen op de formulematige songwriting. Of is dat simpelweg geneuzel van enkele relatieve figuren die zelfs de formule van Albert Einstein in twijfel zouden trekken?Lees verder ›

Schreigarm komt oorspronkelijk uit Oekraïne maar toch ook weer niet. Het zit zo. De twee bandleden Ingvarr en Styrr zijn twee Oekraïnse heren maar opereren al sinds 2020 vanuit Duitsland. Hun muziek houdt ergens het midden tussen typische atmosferische black metal en black metal met een rauwe rand. Je hoort een mengelmoes van schreeuwlelijke vocalen, grotendeels in de moedertaal en een tere, breekbare damesstem afkomstig van een zekere Anastasiia. De heren werken verder met een zekere Lycane die zijn partijen in Oekraïne heeft opgenomen. Dit heerschap weet de potten, pannen, ketels en deksels wel hangen, dat kan ik je vertellen.Lees verder ›

Hasard is een project dat is ontstaan als een uitloper van de eenmansband Les Chants Du Hasard. Waar die band de wereld van opera en theater vermengt met atmosferische black metal-elementen, draait Hasard de muzikale benadering om: gitzwarte, extreem dissonante black metal wordt gebruikt als weelderig, tierig fundament voor donkere, orkestrale melodieën, die een duistere, melancholische en berustende sfeer oproepen. In 2023 werd het fascinerende, monsterlijke debuut Malivore uitgebracht. Twee jaar later keert het avant-gardistische eenmansproject uit Parijs terug met een nog killere en zwartgalligere - en daarmee nog prikkelendere en fraaiere? - opvolger: Abgnose.Lees verder ›

Tombworm komt uit Montréal (Canada), maar had ook zomaar in het Tampa (Florida) van 1992 kunnen resideren. De band tapt uit hetzelfde vaatje als de oude rotten (pun intended), met een geluid dat zwaar leunt op de invloed van Bolt Thrower (vooral qua groove en tankritme), Cannibal Corpse (vanwege de bloederige hooks) en Autopsy (inzake de doodsrochelende smerigheid). Niks techniek, niks poespas. Gewoon death metal zoals die bedoeld is: bot, broeierig en belachelijk lekker.Lees verder ›

Wander Into Bliss is eindelijk daar. Via collega Stockmans kreeg ik op geijkte tijdstippen een update over de progressie die zijn post-rock, post-metal, shoegazeband A Place In Between maakte om zijn debuutplaat eindelijk af te werken. Het mag gerust gezegd en dus ook geschreven worden dat het een hele klus geworden is. Maar het wachten loont dat kan ik je alvast vertellen. De band begon in 2019 als een coöperatie tussen Stockmans, Vandael en Francot (ex - Mantis) en groeide uit tot een volwaardig collectief als ik het goed begrijp. Een collectief die na de release in eigen beheer, klaar is om alle podia in binnen- en buitenland te gaan betreden.Lees verder ›

Laat je hoofd rustig wat rondjes draaien om op te warmen, neem nog een slok bier om de keel te smeren, zet je booste gezicht op en bal je hand vast tot een vuist. Degenerate is hier: het is groovemetaltijd.Lees verder ›

Met de EP Unpleasant Living uit 2022 zette het uit Baltimore afkomstige End It zichzelf meteen op de kaart. De single New Age Slavery haalde zelfs de soundtrack van Tony Hawk Pro Skater. Niet alleen in Amerika werd volop getourd, ook in Europa was het gezelschap inmiddels al enkele keren live te aanschouwen. Grote inspiratiebronnen van End It zijn onder andere Cro-Mags en Leeway. Liefhebbers van hardcore zouden genoeg moeten weten: een rechtstreekse ode aan de oude school, maar wel degelijk met een eigen gezicht.Lees verder ›

Indren is een band die bestaat uit twee donkere, duistere heren die de cultuurhistorische achtergrond van hun eigen regio bezingen, de brede regio rond de Italiaanse Alpen. Ze doen dit al sinds 2019. In 2020 zag een demo het levenslicht en in 2022, ook via Naturmacht Produktions, kwam dan de eerste langspeler Of Time And Autumn Leaves. Duskborn is de opvolger. Waarom je je als Italiaan dan toch tot C. Nordlandson laat omdopen, op artistiek vlak wel te verstaan, is me een raadsel maar ook niet iets waarover ik moet oordelen.Lees verder ›

Violator is een old school thrashmetalband uit Brazilië. Muzikaal vertonen ze de nodige overeenkomsten met bands als bijvoorbeeld Dark Angel, Exodus, Kreator, Morbid Saint en Vio-Lence. En dat is op zich best opmerkelijk, omdat deze vijf bands stuk voor stuk uit de jaren tachtig - de hoogtijdagen van de thrash - afkomstig zijn (Exodus zelfs ietsje eerder, meen ik), terwijl het viertal uit Brasília pas in 2002 het levenslicht zag en in 2006 zijn debuutalbum Chemical Assault uitbracht. Ach, niets mis mee als je inspiratie vindt in namen die wellicht je muzikale voorbeelden zijn geweest, toch?Lees verder ›

Ik denk dat het het Vlaamse Noordkaap was dat in het jaar 1996 een nummer maakte over een satelliet genaamd Suzy. Waarom schrijf ik dit? Het Poolse Nihilvm zoekt ook een connectie met iets in de kosmos. Nee, het zal dan wel geen cirkelende satelliet zijn maar iets anders. Iets dat veel groter, breder en dieper is. Iets wat decennia, zo niet eeuwen, ja misschien zelfs nog veel langer geleden ervoor zorgde dat wij als mensen dichter stonden bij alles wat er zich in en uit de kosmos naar ons toe bewoog. Ben ik nu te filosofisch bezig? Het zou zomaar eventjes kunnen.Lees verder ›

Bok, een wat zonderling éénmansproject uit Amstelveen, komt met Mors Gregis en dat is de opvolger van Metastasis Dei. Die release uit 2024 kan je best bijzonder en speciaal noemen. De fysieke versie, een tape, die ik in mijn klauwen geduwd kreeg, ziet er niet alleen uniek uit maar is ook op muzikaal vlak uniek te noemen. Dertien exemplaren waren er maar van. Deze werd eigenhandig met behulp van knip en plakwerk in elkaar gestoken. De tape werd aangeleverd met extracten gescheurd uit de Bijbel, namelijk Psalm 66, 67 en 68. Heerlijk toch. Nu krijg ik via de geijkte kanalen zowaar de opvolger in mijn tengels, iets wat ik eigenlijk al vermoedde dat dat ging gebeuren.Lees verder ›