Laat je hoofd rustig wat rondjes draaien om op te warmen, neem nog een slok bier om de keel te smeren, zet je booste gezicht op en bal je hand vast tot een vuist. Degenerate is hier: het is groovemetaltijd.
Beukende drums, dreinende bassen, lekkere gitaarsolo’s en een woeste stem die boze teksten recht in je gezicht spuwt. Het Nederlandse Degenerate vinkt op Rituals of Rage alle vinkjes aan die horen bij het genre dat in de late jaren ’80 als broertje van de thrash en neefje van de hardcore de kop opstak en door Pantera, Machine Head, Sepultura (vanaf Chaos A.D.) en later Lamb of God, DevilDriver en Five Finger Death Punch groot is gemaakt. Met zoveel grote namen is het is lastig om origineel te zijn in dit wereldje en dat lukt Degenerate dan ook niet. Maar dat is niet erg want de mix van thrash en melodieuze death metal die hier voor een groove verzorgt staat van zichzelf stevig genoeg.
De eerste paar nummers van Rituals of Rage zijn prima te doen maar niet bijzonder opvallend, bij Sentence of Death verschijnt er een grijns op mijn gezicht. Dit is een lekker nummertje hoor, opeens weet Degenerate een tikkeltje meer variatie aan te brengen in al het gebeuk: er blijft gelijk meer hangen. Bij het opvolgende Claymore gaat het tempo iets omlaag en krijgen we een rustpuntje waar we zo langzamerhand wel aan toe waren, want de band houdt het gaspedaal stevig ingedrukt. Twee nummers springen er daarna nog bovenuit: het veelzijdige titelnummer en de fraaie afsluiter The Desert.
Degenerate heeft met Rituals of Rage een indrukwekkend tweede werkstuk afgeleverd. De plaat klinkt volwassen en heeft ballen. Zwakke broeders staan er niet op en de band zoekt wel naar variatie in de nummers maar vindt dat nog een tikkeltje te weinig. Zorgen voor later, want dit slaat de plank absoluut niet mis. Het is dat de heren nèt niet helemaal muziek in mijn straatje maken, anders had ik Rituals of Rage zondermeer al in mijn Jaarlijst genoteerd. Heeft u een zwak voor thrash die uitslaat richting deahtmetal, melodieuze deathmetal met meer power (hallo Children of Bodom!) of wilt u weten hoe DevilDriver ook alweer zou moeten klinken, dan weet u wat u te doen staat. Aan de band complimenten voor het totaalaspect van en aan deze release: het toont een ambitie en professionaliteit die Nederlandse bands vaak missen. Ga zo door!
Score:
83/100
Label:
Eigen beheer, 2025
Tracklisting:
- Servitor
- Xenon Equilibrium
- The Cukt
- Illuminate
- Sentence of Death
- Claymore
- Faceless Violence
- The Blacksmith
- Rituals of Rage
- The Desert
Line-up:
- Rens Hilgers – Vocalen, gitaar
- Daniel Ruiz – Gitaar
- Yannick de Wit – Bas
- Bas Bloos – Drums
Links: