escort eskişehir escort izmit escort kıbrıs escort maraş eskişehir eskort izmit escort edirne escort

Headlines

De hoogtijdagen van Limp Bizkit liggen volgens velen al ver achter de rug maar nog steeds gaan hele volksstammen goed op hits als Break Stuff, Rollin' en Nookie. Fred Durst en consorten hoeven dan ook geen moeite te doen om een zaal als 013 uit te verkopen. De Tilburgse zaal staat op Eerste Paasdag gevuld met liefhebbers van het eerste uur, maar ook fans die pas zijn geboren nadat Chocolate Starfish And The Hot Dog Flavored Water het levenslicht zag. Helaas werden er deze avond geen recensenten toegelaten, fotografen waren wel welkom. En dus stapte Bram Geurts de bomvolle zaal in om Limp Bizkit en Wargasm op de gevoelige plaat vast te leggen.Lees verder ›

Ik schrijf 2021, meer precies november 2021. Toen kreeg ik de EP Blodtår in handen van de gelijknamige band, Blodtår. Dit donkere duo bracht toen hun duistere overpeinzingen uit in muzikale vorm met behulp van het Nordvis label. Nu, een jaar en pak hem beet twee  maanden later, heb ik de volledige plaat te pakken. De opvolger krijgt de titel Det Förtegna Förflutna mee. De black metal die beide Zweedse heren spelen is geïnspireerd op het werk van John Bauer en Theodor Kittelsen. Het is de heer Carl die stelt dat het sowieso de bedoeling was verder te graven in het cultureel-historisch erfgoed van de regio waarin de heren vertoeven. Det Förtegna Förflutna bestaat volgens de band uit nummers die met elkaar verbonden worden door folklore, door donkere wouden, hoge met sneeuw betopte bergen en mythologische figuren. Noem het dus gerust een verzameling Scandinavische sprookjesachtige vertellingen.Lees verder ›

Het debuutalbum van Gyrdleah, afkomstig uit Birmingham, Engeland is het te recenseren werk vandaag. De heer Flagrum is samen met mij vroeg opgestaan om de dag aan te vangen met wat heerlijke blackmetaltonen. Hiervoor heeft hij ook sessie drummer Alex Micklewright op de koffie gevraagd. Nou ja, die extra mok koffie is zo gezet. Bovendien drinken de heren het graag sterk en zwart, iets wat uw redacteur van dienst ook prefereert. Koffiemelk is dus dientengevolge niet nodig, liever een scheut whisky om het niveau nog wat op te krikken.Lees verder ›

Festerfest in Baroeg Rotterdam pakte dit jaar groots uit met zeven Nederlandse bands (Rectal Smegma, Drunktank, CARCERI, Mauler, Down With The System, Harry Merry en Permeator), vijf (duo) DJ’s en een groot team vrijwilligers! Fotograaf Seth Abrikoos was erbij en legde het paasfestijn vast op de gevoelige plaat. Carceri Drunktank Rectal Smegma Permeator Mauler Harry MerryLees verder ›

Gelukkig blijkt Jesus Piece niet mee te doen aan een vervelende trend. Ik heb het in dit geval over bands die een steengoede EP of debuutalbum uitbrengen en ermee (moeten) stoppen. In het geval van Jesus Piece was ik daar ondertussen van uitgegaan. Voordat een welbekend virus ook de livemuziek stillegde, hadden de Amerikanen namelijk een heerlijk momentum te pakken. Dit kwam zonder twijfel door het goed ontvangen debuut Only Self uit 2018. Mede hierdoor is het vijftal in Europa met Terror en in Amerika zelfs met Ghostmane op tour geweest.Lees verder ›

Piołun is een duo uit het Poolse Lublin. Vitor de drummer komt me toch niet direct bekend voor maar zijn metgezel, zijn kompaan of noem het mede trawant Sorh of XCIII daarentegen wel. Hij is actief in Blaze Of Perdition en klust ook live bij en dit bij het magische Mānbryne. In een ver verleden maakte hij samen met S., de huidige zanger van Mānbryne, deel uit van Oremus. Een cult blackmetalgezelschap dat in 2011 één enkel plaatje uitbracht, Popioły.Lees verder ›

Opgericht in 1980 brengt Overkill nu album nummer twintig. Met vier jaar en circa twee maanden tussen dit album en het vorige is dit de langste tijd ooit tussen twee Overkill-albums. Eens luisteren of Scorched, want zo heet dit nieuwe album, het wachten waard is.Lees verder ›

Je hebt van die dagen dat je geen zin hebt in subtiel gedoe en in het vertonen van sociaal wenselijk gedrag tegen wie dan ook. Wat mij dikwijls helpt is het ventileren met een goede pot knetterlompe metalcore. Het trekt Ying en Yang weer op een gelijk niveau, mijn gevoelsmatige balans weer in evenwicht en helpt om frustratie te nivelleren. Op dat soort dagen heb ik bepaalde bands die ik graag in de CD speler knal. Gideon brengt met MORE POWER. MORE PAIN (ik háát hoofdletters in titels) zijn vijfde plaat uit en komt nu pas op mijn radar. Het gezelschap uit Tuscaloosa, Alabama is namelijk vanaf 2008 al actief en zo ontdekken we allemaal nog eens nieuwe dingen. Randy Lebouef heeft deze plaat gemixed en gemastered en aangezien hij meer van dit soort bands (The Acacia Strain en Dying Wish) extra vet weet te etaleren, katapulteert de beste man wéér een band rechtstreeks mijn straatje in. Beter nodig ik hem eerdaags eens uit voor een bak koffie.Lees verder ›

Werk van het Poolse Ashes werd niet eerder besproken op onze favoriete webstek. Daar komt dus nu keihard verandering in. Ashes bestaat uit Nefar, Lazarus en The Fall. En die laatste brave man kennen we natuurlijk van zijn baswerk in Mgła, zijn werk in Over The Voids... en Owls Woods Graves. Nefar kluste dan weer met hem samen in Medico Peste, de band waarin Lazarus nog altijd actief is. Zo, wat meer inzicht in de Poolse scene kan nooit kwaad. Het is net als elders. Heel wat bands werken samen, heel wat individuen vinden elkaar en creëeren dan weer iets nieuws. Niet onlogisch wanneer je manouvreert binnen in een kleine scene. Ashes, de eerste plaat van dit blackmetaltrio Ashes kon ik wel verteren. Dit Gloom, Ash And Emptines To The Horizon laat zich in ieder geval al wel weer opvallen door het uitstekende artwork. Het lijkt in eerste instantie wat op wild potlood gekras, niks is echter minder waar.Lees verder ›

Het Spaanse Dark Embrace werd in het jaar 2000 opgericht. Toch is dit nog maar het derde album van de band (het opnieuw opgenomen The Call Of The Wolfs - Re-Howled) niet meegerekend. Naar eigen zeggen werd de band door de pers en fans dermate vaak in een hokje gestopt dat ze met de albumtitel voor eens en voor altijd een einde aan die discussie willen maken.Lees verder ›

Het oude Griekenland is de bakermat geweest van grote denkers, die vandaag de dag nog steeds invloed hebben op onze manier van leven en denken. Zo ontdekten zij van alles op het gebied van geneeskunde, filosofie, wiskunde en de sterrenkunde. Niet alleen het grote denken, maar ook de theaterkunst kent een link met het oude Griekenland, waar de komedies en tragedies zijn ontstaan. De komedie liet logischerwijs de luchtige kant van het leven zien, door de spot te drijven met de politiek of dagelijkse gebeurtenissen. Een tragedie gaat juist om een tragische gebeurtenis, meestal afkomstig uit de mythologie, die niet zo goed afloopt. Spoel even ruim tweeduizend jaar door en hier vinden we de doorvertaling van een Griekse tragedie in het uit Athene afkomstige Ocean of Grief.Lees verder ›

Tilintetgjort is een wat eigenaardig blackmetalcollectief of het kondigt zich zo toch aan. De black metal van dit Noorse vijftal zou anders en uniek klinken. Althans, zo onderschrijft ook de platenboer van dienst, Dark Essence Records. De thematiek die achter de muziek en de teksten zit is er één van eigenaardige visoenen, nachtmerries, gestoorde alchemistische overpeinzingen en bijzondere mysteries om zo te komen tot een zekere waarheid... of net niet natuurlijk. Het klinkt allemaal nog al eigenaardig, vind ik ook zelf maar hopelijk brengt de muziek wat helderheid en overzicht.Lees verder ›

Ghosts Of Light bleek de titel van de debuutplaat uit 2021 die tot op heden enkel digitaal uitkwam. Het Spaanse Ardua Music zag er evenwel graten in om deze plaat op cd uit te brengen. Hetzelfde geldt voor de opvolger Bleak. Deze kwam oorspronkelijk in 2022 uit en inderdaad ook enkel digitaal. We hebben te maken met een trio, Autumnfall genaamd. De heren spelen melodische black metal met een eerder atmosferische en doomy ondertoon. De debuutplaat kon me niet helemaal overtuigen. Hopelijk zitten er toch iets meer hoogtepunten in deze opvolger.Lees verder ›

Dit Bonjour Tristesse is het geesteskind van Nathanael, bassist in de cultband, Heretoir. Een band die recentelijk nog een heruitgave deed van één van hun meest unieke platen. Bonjour Tristesse is in tegenstelling tot wat je vermoedt, geen Franse, maar een Duitse band. Zowel de Franse als de Duitse taal zijn mijns inziens uitermate geschikt om de miserie die je nu en dan op je schouders voelt en muzikaal wilt uitbrengen, te verwoorden. Dat is dan ook net hetgene wat Nathanael doet. Waar hij op de vorige plaat, Your Ultimate Urban Nightmare nog negen nummers voor je verzamelde, heeft hij nu gekozen voor vier langere songs om de opvolger, Against Leviathan, mee te vullen. Zet je schrap voor hoop en al 45 minuten diep, deprimerende black metal met een behoorlijk ruwe en rauwe ondertoon.Lees verder ›

Dertien jaar zijn deze drie heren naar de achtergrond verdwenen. De drie Spanjaarden van Yskelgroth hebben in die achtergrond hard gewerkt om negen nummers vol furieuze black metal te schrijven met een robuuste deathmetalrand. Het eveneens Spaanse Xtreem Music is de platenboer van dienst wat ook niet onlogisch klinkt. De vorige plaat van Yskelgroth getiteld Unholy Primitive Nihilism raakte niet op de tafel van de redactie. Wel Macabre Kingdom van het eveneens Spaanse Putrevorce. Ook een band waarin vocalist Dave Rotten zijn ding doet. De drie heren spelen trouwens in een handvol andere bands. We focussen ons echter niet op die projecten maar op de tweede plaat van Yskelgroth met name Bleeding Of The Hideous.Lees verder ›

Reeds eerder passeerde er werk van de heer F., beter gezegd Maudiir, op de redactie. Het waren de twee voorafgaande EP's La Part Du Diable en Le Temps Peste. Nu, komt deze Canadese heer opnieuw met een EP en alweer brengt hij het uit in eigen beheer. Ditmaal kreeg de EP de titel Soliloque mee wat niet meer dan monoloog zou betekenen. En dat Maudiir in principe gewoon de muzikale verpersoonlijking is van één iemand die een monoloog voert, lijkt geen twijfel. Het is, zoals geschreven, louter het werk van de heer F.Lees verder ›

Zoals jullie merken schrijf ik de laatste tijd te weinig reviews, en als het dan al eens zo ver komt, dan zit er meer en meer muziek tussen die niet onder black en death metal valt. Female fronted (power) metal bijvoorbeeld. Zo waren er recent nog League of Distortion, Metalite en Anette Olzon. Nu dus Ad Infinitum, een internationale band die met Melissa Bonny een zeer herkenbare stem in huis heeft.Lees verder ›