Gideon – MORE POWER. MORE PAIN

Geschreven door op 12-04-2023 om 23:26.

Je hebt van die dagen dat je geen zin hebt in subtiel gedoe en in het vertonen van sociaal wenselijk gedrag tegen wie dan ook. Wat mij dikwijls helpt is het ventileren van die buien middels een goede pot knetterlompe metalcore. Het trekt Ying en Yang weer op een gelijk niveau, mijn gevoelsmatige balans weer in evenwicht en helpt om frustratie te nivelleren. Op dat soort dagen heb ik bepaalde bands die ik graag in de CD speler knal. Gideon brengt met MORE POWER. MORE PAIN (ik háát hoofdletters in titels) zijn vijfde plaat uit en komt nu pas op mijn radar. Het gezelschap uit Tuscaloosa, Alabama is namelijk vanaf 2008 al actief en zo ontdekken we allemaal nog eens nieuwe dingen. Randy Lebouef heeft deze plaat gemixed en gemastered en aangezien hij meer van dit soort bands (The Acacia Strain en Dying Wish) extra vet weet te etaleren, katapulteert de beste man wéér een band rechtstreeks mijn straatje in. Beter nodig ik hem eerdaags eens uit voor een bak koffie.

Twee bands die vorig jaar regelmatig voorbij kwamen op dagen zoals hierboven beschreven, zijn Kublai Khan en Boundaries. Er zijn niet veel speelminuten nodig om te horen dat Gideon daar perfect op aansluit. De zwaar beladen, heavy riffs vormen het fundament bij de muziek van het viertal terwijl de draagmuren bestaan uit lompe breakdowns, stompende drumpartijen, ronkende baskietelarij en Jamey Jasta (Hatebreed) achtige zang. Toch weten de mannen op een fijne manier tussen al deze namen door te fietsen en nergens als een klakkeloze kopie te klinken. Tijdens Locked Out Of Heaven, Take Off en het titelnummer is het lekker meebewegen op de moddervette grooves, terwijl de drums net zo eenvoudig terugschakelen in tempo wanneer Gideon uiteraard ruimte inlast om zijn momentum op te bouwen richting de smeuïge moshparts. Door de toevoeging van elektronica krijgt het geheel tijdens onder andere Push It Back en Back 2 Basics een opzwepende industrial en nu-metal tint mee zoals we dat herkennen van Boundaries en Harm’s Way.

Met dertien nummers en zesenveertig minuten is MORE POWER. MORE PAIN aan de lange zijde. Om sleur te voorkomen heeft het kwartet halverwege de plaat met If You Love Me, Let Me Go en het uptempo The Final Nail en I Will Carry You een iets andere aanpak gehanteerd. Het gitaarwerk is een stuk melodieuzer, de zangpartijen zijn wat meer opgerekt in plaats van de kort en statische aanpak en het resultaat pakt daardoor afwisselend en effectief uit. Een naam die daarbij acuut in gedachten opkomt is die van The Ghost Inside. Voor nu genoeg ‘namedropping’, want zoals eerder geschreven is het makkelijk om de metalcore te vergelijken met collega’s aangezien het gras allang voor de voeten weggemaaid is natuurlijk, maar Gideon weet ondanks de (net té) lange speelduur van dit album de aandacht er erg goed bij te houden. Ik nodig je dan ook graag uit om op een ochtend, waarin je nergens zin in hebt maar nog wél de hele dag moet, deze lompe pot beukwerk eens aan te slingeren. Je gaat er beslist beter op! Tot op de volgende Never Say Die! tour dan maar hé?

Score:

82/100

Label:

Rude Records / Equal Vision Records, 2023

Tracklisting:

  1. Hell For A Man
  2. Locked Out Of Heaven
  3. Push It Back
  4. Too Much Is Never Enough
  5. MORE POWER. MORE PAIN.
  6. Take Off
  7. Damned If I Do (Damned If I Don’t)
  8. If You Love Me, Let Me Go
  9. Off The Rails
  10. The Final Nail
  11. Midnight Blue
  12. I Will Carry You
  13. Back 2 Basics
  14. Let ‘Er Fly

Line-up:

  • Daniel McWhorter – Zang
  • Tyler Riley – Gitaar
  • Caleb DeRusha – Basgitaar
  • Jake Smelley – Drums

Links: