Ocean of Grief – Pale Existence

Geschreven door op 11-04-2023 om 17:59.

Het oude Griekenland is de bakermat geweest van grote denkers, die vandaag de dag nog steeds invloed hebben op onze manier van leven en denken. Zo ontdekten zij van alles op het gebied van geneeskunde, filosofie, wiskunde en de sterrenkunde. Maar ook de democratie kent zijn oorsprong in Griekenland, en wat dacht je van een kilometerteller of een wekker? Niet alleen het grote denken, maar ook de theaterkunst kent een link met het oude Griekenland, waar de komedies en tragedies zijn ontstaan. De komedie liet logischerwijs de luchtige kant van het leven zien, door de spot te drijven met de politiek of dagelijkse gebeurtenissen. Een tragedie gaat juist om een tragische gebeurtenis, meestal afkomstig uit de mythologie, die niet zo goed afloopt. Spoel even ruim tweeduizend jaar door en hier vinden we de doorvertaling van een Griekse tragedie in het uit Athene afkomstige Ocean of Grief. Met een dergelijke bandnaam kan het niet anders dan in tragiek eindigen. Met de albumnaam ook trouwens. Dit is Pale Existence.

Geheel passend bij de bandnaam en de introductie uit de eerste alinea, maakt Ocean of Grief zijn metalen voorstelling in de hoek van de melodische death-doom, met een lichte neiging naar funeral doom. Hierbij is de muziek emotioneel geladen, slepend melancholisch van aard en bovenal doordrenkt met tragiek. Muzikale referenties kunnen hierin gevonden worden in Swallow The Sun, October Tide, Ahab en Insomnium. De titelnummers zouden daarbij zo de episoden van een Griekse tragedie kunnen vormen. De eerste episode Poetry For The Dead begint met naargeestig toetsenwerk dat de toehoorder direct naar een donkere plek weet te brengen. Een enkele drumslag vormt de aanleiding voor de slepende gitaren om hun treurende intrede te doen. Gedachten verzinken als laag voor laag de dikke druipende muren van muzikale treurnis zich om je heen optrekken. Een nieuwe gitaarlijn doet zijn intrede, evenals bulderende vocalen en dubbele basdrums om vervolgens weer terug te komen bij sereen gitaarspel. Voor eenieder die een stukje zielenheling kan gebruiken is dit Ocean of Grief de passende bondgenoot.

Het verhaal vervolgt zich met Dale of Haunted Shades. Deze episode brengt rustiger vaarwater met een grotendeels terughoudende compositie. Hier wordt eigenlijk direct het grote minpunt van het album blootgelegd. Muzikaal is het allemaal dik in orde. Zeker wanneer het vuur wordt opgestookt is het flink genieten, net als in de melodische gitaarlijnen. Als toehoorder ben je echter ook het merendeel van de tijd aan het wachten wanneer het gaat komen. Die momenten van vuur komen helaas te weinig en missen dan net de overtuiging om me echt te raken. Dat zijn geen woorden die ik graag noteer. Ik wil dit namelijk goed vinden, sterker nog: ik vind dit ook erg goed. Op de een of andere manier mist echter net die klik om volledig overtuigd te raken. Voor de rest van het album geldt een zelfde gevoel. Het helpt hier niet altijd bij dat de monotone grom van de zanger (met de beste Griekse naam ooit) op geen enkele wijze variatie toont. Ook de afzonderlijke nummers vloeien in elkaar over tot één groot geheel, waardoor deze minder blijven hangen. Nooit verwacht dat ik dit zou zeggen, maar een occasionele heldere zanglijn of etherische vrouwenzang zou het geheel best goed kunnen doen.

Ondanks deze kritische beschrijving is dit Ocean of Grief nochtans de moeite waard. Op de muzikale beheersing en zeker ook de productie is namelijk niks aan te merken. Op het moment van schrijven bevinden we ons daarbij in een soort winter-herfst-schemerwereld, waar dit Pale Existence een prima lijflied voor zou kunnen zijn. Gordijnen dicht, grote kop zwarte koffie en even wegdromen van de dagelijkse sores (en het slechte weer).

Score:

74/100

Label:

Personal Records, 2023

Tracklisting:

  1. Poetry For The Dead
  2. Dale of Haunted Shades
  3. Unspoken Actions
  4. Imprisoned Between Worlds
  5. Cryptic Constellations
  6. Pale Wisdom
  7. Undeserving

Line-up:

  • Charalabos Oikonomopoulos – Zang
  • Dimitra Zarkadoula – Gitaar
  • Filippos Koliopanos – Gitaar
  • Giannis Koskinas – Basgitaar
  • Aris Nikoleris – Keyboard
  • Thomas Motsios – Drums

Links: