Ashes – Gloom, Ash And Emptiness To The Horizon

Geschreven door op 12-04-2023 om 23:21.

Werk van het Poolse Ashes werd niet eerder besproken op onze favoriete webstek. Daar komt dus nu keihard verandering in. Ashes bestaat uit Nefar, Lazarus en The Fall. En die laatste brave man kennen we natuurlijk van zijn baswerk in Mgła, zijn werk in Over The Voids… en Owls Woods Graves. Nefar kluste dan weer met hem samen in Medico Peste, de band waarin Lazarus nog altijd actief is. Zo, wat meer inzicht in de Poolse scene kan nooit kwaad. Het is net als elders. Heel wat bands werken samen, heel wat individuen vinden elkaar en creëeren dan weer iets nieuws. Niet onlogisch wanneer je manouvreert binnen in een kleine scene. Ashes, de eerste plaat van dit blackmetaltrio Ashes kon ik wel verteren. Dit Gloom, Ash And Emptines To The Horizon laat zich in ieder geval al wel weer opvallen door het uitstekende artwork. Het lijkt in eerste instantie wat op wild potlood gekras, niks is echter minder waar.

Net als op de vorige plaat krijg je mooi verdeeld over vier nummers de nieuwe donkere muzikale gedachten van dit trio te horen. Ze hebben het niet al te moeilijk gemaakt en nummeren gewoon van I tot en met IV. Handig. Gelukkig besparen ze ons titels in het Pools, alhoewel het gebruik van deze taal in de black metal nog een extra bijtende factor kan zijn. In ieder geval verrassen de heren me niet op deze nieuwe plaat. En dat is maar goed ook want de black metal is toch behoorlijk beklijvend, dreigend, verhalend en bij wijlen zompig melodieus. Je hoort meteen wat ik bedoel in de eerste maten van I. Een voorzichtige eerder natte keyboardondertoon wordt overgenomen door een sturende tompartij die vervolgens het gezelschap krijgt van een helder gitaarverhaal en een wat donkere baslijn. Het klinkt vaak erg ingetogen en toch zit in de muziek van de heren de nodige onderhuidse spanning en bovenhuids ongemak. II gaat dan weer geheel anders van start. Het is de blastbeat in combinatie met de melodielijn die me wat doet denken aan een band als Fluisteraars bijvoorbeeld.

Die typische Poolse blackmetalriffs zitten dan weer wat meer vervat in III: luister naar de alleenstaande gitaarpartij ergens rond minuut drie. Je verwacht vervolgens een blastbeat maar die komt niet, wat wel komt is eerder een voorzichtig walsend gitaargedragen gebeuren dat ook perfect de sfeer kan zetten. Zeker wanneer er wat onderaardse keyboardklanken worden toegevoegd krijgt het geheel toch een wat benepen, angstinboezemend gevoel mee. IV verzamelt alles wat hierboven weergegeven staat in een nummer van meer dan tien minuten waarin toch wel heel wat gebeurt vooral op muzikaal eerder dan op vocaal gebied.

Opnieuw bijzonder interessant Pools blackmetalwerk. Ik laat het graag noteren dat de muziek van bands waarin The Fall zijn ding kan doen – ofwel alleen dan wel met hulp van anderen – zoals in dit Ashes, kan je gewoon blindelings aanschaffen. Gloom, Ash And Emptiness To The Horizon vormt hier geen uitzondering op.

Score:

80/100

Label:

Malignant Voices, 2022

Tracklisting:

  1. I
  2. II
  3. III
  4. IV

Line-up:

  • Nefar – Bas, gitaar, keyboard
  • The Fall – Drum
  • Lazarus – Zang

Links: