Doc’s Blackfest II: twee dagen duisternis in Willemeen – dag 2
Geschreven door Remco Faasen op 13-02-2019 om 21:17.
Na een bijzonder geslaagde eerste editie, keert Doc’s Blackfest 15 en 16 februari terug in de Arnhemse Willemeen. En organisator Doc Holliday Metal Productions heeft besloten er gelijk maar een tweedaags festijn van te maken. Zware Metalen blikt likkebaardend vooruit. Na dag 1 nu ook op dag 2.
Om 14.15 uur trapt Dodenkrocht de tweede dag van Doc’s Blackfest af. De vanuit Leiden opererende band heeft al drie studio-albums afgeleverd, waarbij de tweede, Misery Chords, op de nodige waardering van Zware Metalen kon rekenen. Let tijdens het optreden in Willemeen eens op gitarist H., die onder de naam Schoft een verleden heeft bij Satyricon en Belphegor. Drummer T. (als bassist) en zanger J. speelden samen op de debuutplaat van Faal, Abhorrence-Salvation, dat later deze dag nog te bewonderen is.
Het pure demonic blackened death metal battalion Daemonos heeft nog maar een korte historie, met twee EP’s. Zware Metalen sprak na het verschijnen van de tweede, Asger The Collector, al de hoop uit dat de Limburgse band gauw opgepikt zou worden door een groot label, maar zover is het nog niet. In oktober vorig jaar organiseerde de band het eigen Daemon Metal Festival in Geleeen, waar ook Pictura Poesis zich meldde, dat op de vrijdag van Doc’s Blackfest speelt.
Het al genoemde Faal scoorde vorig jaar hoge ogen met de derde release Desolate Grief, goed voor een eervolle honderdeenenveertigste plek in de ZM Jaarlijst. Voorganger The Clouds Are Burning werd ook al weggezet als een kraker. Op het Stonehenge Festival had Zware Metalen dankzij de band uit Breda al vroeg op de dag een hoogtepunt te pakken en eerder dat jaar, tijdens de Little Devil Doom Days, bleven we in verwarring achter. Ook tijdens de Dutch Doom Days in 2016 scoorde Faal bij uw favoriete e-zine. De verwachtingen voor het optreden bij Doc’s Blackfest II zijn dus hooggespannen.
Bij Asgrauw gaat het gaspedaal er weer op, want deze Gelderse band haalt diens inspiratie bij bands als Darkthrone, Urgehal, Tsjuder, Ragnarok, Burzum, Horna, Setherial en Sargeist. Jaren ’90 black metal dus en daarmee werden al drie albums volgespeeld. De laatste, Gronspech, verscheen in de zomer en even verwachtte Zware Metalen dat een nieuwe ijstijd op de loer lag terwijl het eerste album, Schijngestalten, ook al niet kinderachtig was. Asgrauw was in februari 2017 nog slachtoffer van de praktijken van Antifa. Toen zou het op dezelfde concertavond spelen als de Nederlandse blackmetalband Cultus, waar Antifa Utrecht een appeltje mee te schillen had. Het is nooit de bedoeling geweest van de groepering om het hele evenement te dwarsbomen, maar Asgrauw werd er wel de dupe van.
Ceremony bestond tussen 1989 en 1995, maakte een album, verdween, kwam in 2015 weer terug en brengt binnenkort met Retribution het tweede album uit. Tijdens de eerste editie van Doc’s Blackfest was de band al een smaakmaker en dat zal dit jaar wel niet anders zijn. De wereld heeft behoefte aan technische death metal. Dat was in 1992 al zo, toen Victims of Morbidity Demo van de Maand in Aardschok werd, dat is in 2019 niet anders als hiphopartiesten klagen dat ze te weinig aandacht krijgen bij de verdeling van muziekprijzen…
Waar de geschiedenis van Ceremony ver teruggaat, is die van Adversarius nog bijzonder pril. Geboren in 2015, bracht de band vorig jaar de EP Across the Ageless Waters uit. Een jaar eerder verscheen onder de weinig verhullende titel Die with Your Prophet de eerste demo. Er zit een stijgende lijn in het aantal optredens van Set (vocalen), Odyrhn (drums), Xeshm en T. (gitaar) en Faustino (bas), met Doc’s Blackfest II als tweede stip op de agenda dit jaar.
Uit Stockholm komt het melodieuze black/deathgezelschap Hyperion om werk van de tot nu toe enige plaat Seraphical Euphony te laten horen. Maar dat album stamt uit 2016, dus misschien komt er wel nieuw werk aan bod op de planken van Willemeen. De mannen maken in ieder geval hun debuut op Nederlandse grond.
Over een debuut gesproken, Mystagogue speelde nooit eerder live en is dus voor het eerst te zien in Arnhem! De band bestaat nog geen jaar en heeft nog geen materiaal uitgebracht. We moeten het doen met twee veelbelovende oefentracks. Over de kwaliteit van het gebodene hoeven we ons echter geen zorgen te maken. Drummer bij Mystagogue is Wessel, beter bekent als W. Damiaen van Laster en Verval. Zanger/gitarist is Maurice, die we kennen als Mories van Gnaw Their Tongues, dat Doc’s Blackfest II afsluit.
Soulburn behoeft geen introductie. De geschiedenis van de black/death/doomband is onlosmakelijk verbonden met die van het machtige Asphyx, maar heeft zelf drie albums op het repertoire staan. Het laatste, Earthless Pagan Spirit, was een schot in de roos en zowel het Zwolse Hedon als het Amstelveense P60 zag Zware Metalen de band in 2017 een sterk optreden geven. Nieuwe drummer Marc Verhaar is overigens samen met gitarist Remco Kreft ook actief in Graceless.
Blackend deathmetalband The Shiva Hypothesis bracht vorig jaar met Ouroboros Stirs een fijn debuut uit, waarbij de nadruk niet zozeer ligt op agressie, maar op sfeer. De eigenzinnige jonge Twentenaren willen dan ook meer maken dan standaard black metal en kijken daarvoor onder meer naar Behemoth, Emperor, Immortal en Death. Niet de minste voorbeelden en het viel Zware Metalen onlangs in Metropool al op dat de potentie zeker aanwezig is.
Uit Brussel komt de pure blackmetalband Enthroned. Actief sinds 1993 hebben de mannen reeds tien haatdragende platen op de mensheid losgelaten, met het ijzersterke Sovereigns uit 2014 als laatste wapenfeit. De bezetting wisselt nog al eens en als je alle oud-leden een hand moet geven, ben je wel even bezig, maar op de muziek heeft dat geen effect. In 2016 speelden de mannen de Effenaar tijdens de Eindhoven Metal Meeting nog ondersteboven. Op Season of Mist komt later dit jaar het nieuwe album uit.
Het laatste woord op Doc’s Blackfest II is aan Gnaw Their Tongues. Tien jaar lang was dit louter een studioproject, sinds 2015 speelt bandbrein Mories ook live. Op de productiviteit van de man heeft het geen effect gehad: er blijft een niet te stoppen stroom studio-albums, splits, samenwerkingen en EP’s uit Drachten komen. Alleen vorig jaar al waren het vijf titels, waaronder de intense samenwerking met Crowhurst onder de titel Burning ad Infinitum. Live is Gnaw Their Tonguesnaargeestig en waanzinnig.
De redacteuren van Zware Metalen schrijven ieder jaar op vrijwillige basis duizenden artikelen om de metalscene van Nederland en België te ondersteunen. Hiervoor zijn we afhankelijk van inkomsten die gegenereerd worden door het plaatsen van advertenties. Indien deze niet afkomstig zijn van directe partners (zoals poppodia en festivalorganisatoren), zal de overgebleven ruimte opgevuld worden door automatisch gegenereerde advertenties van Google AdSense. Omdat deze gebruik maken van zogeheten ‘tracking cookies’, hebben we volgens de AVG-wet jouw toestemming nodig om deze advertenties weer te kunnen geven. We begrijpen dat onze lezers hun privacy op het internet waarderen, maar het accepteren van het cookiegebruik houdt Zware Metalen (en dus indirect de metalscene) in leven. We hopen daarom dat je instemt met het gebruik van de cookies. Mocht je er interesse in hebben, kun je onze privacyverklaring lezen.
