Na een demo, twee albums en een split komt er eindelijk, na twee jaar, weer een album van het Nederlandse Asgrauw uit. Wat er thans in het Nederlandse water vloeit is onduidelijk, maar duidelijk is wel dat het leidt tot enkele goede releases in zowel de obscure underground als in de mainstream. Waar Asgrauw zichzelf onder schaart of wordt geschaard is van ondergeschikt belang. Laten we ons onderdompelen in de black metal die we hier krijgen voorgeschoteld.
En dat gaat gebeuren… Zoveel is duidelijk vanaf opener Pleetsmajoor, waarin een hoofdrol is weggelegd voor de melodische baslijnen. Ik kan daarna niet kiezen wat de sterkste punten van Asgrauw zijn: een groovend en bijna slepend nummer als Wolvenbloed of een regelrechte (en op Panzer Division Marduk gebaseerd) nummer als Sgoer.
En zo denderen we voort naar het eerste hoogtepunt, Kiste Triu, waarin oude folklore in muziek wordt omgezet en waarin de gesproken tekst een mooie aanvulling is op de duistere riffs. Stort Gronspech daarna in? Gelukkig niet. Tot het einde toe weet Asgrauw de aandacht vast te houden middels de reeds genoemde ingrediënten die gedoseerd worden afgevuurd en nergens afbreuk doen aan de agressie en sfeer die een black metalalbum horen te sieren.
Asgrauw put tekstueel uit de historie omgeving van de band. De titel van dit album verwijst bijvoorbeeld naar een samentrekking van de woorden “Grons” (oud-Hollandsch voor “groese”, oftewel grasland) en “pech” (beek) en verwijst daarmee naar het hedendaagse Groesbeek alwaar de band domicilie houdt.
Gronspech is nèt uit. Hartje zomer. Midden in een hittegolf. Het zou me niet verbazen als er direct een nieuwe ijstijd aanbreekt. Dit album vormt daar een goede aanleiding voor.
Score:
88/100
Label:
Hidden Marly Production, 2018
Tracklisting:
- Pletsmajoor
- Wolvenbloed
- Sgoer
- Duuvelsberreg
- Kiste Trui
- Duitenpact
- Galegeheij
- Zwotte Ruïne
- Grafwegen
Line-up:
- Vaal – Vocalen, gitaar
- Kaos – Basgitaar, vocalen
- Batr – Drums
Links: