Necrophobic en de atoombom die het wierp op Metropool

Op vrijdag 1 februari is het dan eindelijk het moment dat Necrophobic naar Metropool komt. Na oorspronkelijk geboekt te zijn voor oktober 2018 werd het optreden in Hengelo uitgesteld wegens logistieke problemen. Support komt er deze avond van twee bands uit de regio, waarbij Anarchos de avond gaat openen met hun rechttoe rechtaan death metal en wil The Shiva Hypothesis er alles aan doen om zich te profileren als nieuwe metalhelden uit het oosten des lands. Christel Janssen neemt weer de camera in de aanslag om de avond vast te leggen op beeld, terwijl Frank Geerligs wat mooie plekken uitzoekt en de nek alvast soepel maakt  voor het spektakel van de volgende dag met Behemoth, Wolves In The Throne Room én At The Gates in Tivoli.

Met de boomlange krullenbol Frederik Bonke en zijn microfoon wordt de avond feestelijk ingeluid met de muziek van Anarchos. De gedreven frontman banjert vol energie over het podium en heeft er met zijn band overduidelijk zin in. Het levert bij uw redacteur een gevoel van vertrouwdheid af, dat wat deze band met zijn ‘no nonsense’ death metal aflevert. De nummers raggen simpelweg lekker door en doet het eerste pilsje van het weekend des te beter smaken. Anarchos laat de bezoekers in de kleine zaal van Metropool vandaag zien te beschikken over een meer dan prima repertoire voor uw dosis aan death, dat gewoon strak klinkt. Geen gezeik en een lekkere start van deze avond is al een feit.

Het Enschedse gezelschap van The Shiva Hypothesis bracht vorig jaar het debuut Ouroboros Stirs uit. Collega Clemens was zeer positief te spreken over het eerste album van deze formatie, die zijn black/death doordrenkt met teksten over mystiek, filosofie en mythologie. De band start hongerig en laat vanavond  uitstekend zien dat het beschikt over ronduit getalenteerde musici. Maar wanneer het resultaat van vanavond wordt vergeleken met hoe het werk op het album klinkt, dan moet ik concluderen dat de wijze waarop de drums zijn afgestemd niet altijd even goed uit de verf komt op deze avond. De opzwepende drums doen enkele keren bijna klinken als een polkabeat, zoals in het nummer Praedormitium. Het doet daarmee ook zeker afbreuk ten opzichte van de kwaliteit van de drummer en hoe het nummer op plaat klinkt. Maar The Shiva Hypothesis weet bij vlagen meevoerende passages neer te zetten en de mannen laten hier vanavond een band met veel potentie zien.

Ook Necrophobic bracht vorig jaar een nieuw album uit, het eveneens positief ontvangen Mark Of The Necrogram.  In de recensie van collega Wouter heeft u al kunnen opmaken dat de band de nodige bandwisselingen heeft gehad sinds het voorgaande wapenfeit. Wat we vandaag dan ook op het podium zien is een incarnatie met frontman Anders Strokirk, die eerder op het debuut zong, en de eveneens twee teruggekeerde gitaristen Sebastian Ramstedt en Johan Bergebäck. Vlak voordat de band het podium beklimt wordt echter via een dame in de zaal duidelijk dat de band vandaag gaat optreden zonder bassist. Naar verluidt zou hij de vlucht gemist hebben, maar over de daadwerkelijke reden wordt vanavond niets gerept, zij het op het podium of zij het op sociale media. Ook niet aanwezig vandaag is Joakim Sterner, het enige bandlid dat al sinds het begin deel uitmaakt van elke samenstelling van Necrophobic. Hij wordt vervangen door Matte Modin (o.a. Dark Funeral en  Firespawn).

De band opent met het titelnummer van Mark Of The Necrogram en heeft overduidelijk schik. Onder het lange haar van Sebastian Ramstedt zien we geregeld een grote grijns verschijnen op zijn met corpsepaint bedekte gezicht. En terecht. De band speelt met plezier en het publiek heeft er net zoveel zin in vanavond. Het levert een constante energiewisselwerking af tussen band en publiek, dat de rest van de avond zal blijven aanhouden. Before The Dawn is het volgende nummer en zal de eerste van de twee nummers van het debuut zijn. Nieuw of oud, de muziek van Necrophobic sluit allemaal naadloos aan op elkaar en frontman Strokirk, tevens vanavond Koning van de Maniakale Blik, laat zien en horen voor alles geknipt te zijn.

‘You are a good fucking crowd. But what is bigger?’. Tsar Bomba natuurlijk, die heerlijke single van Mark Of The Necrogram en welke constant wordt afgespeeld door uw redacteur. Het gaat erin als zoete koek, maar toch wordt het gebrek van de bassist wel gemist in de bombastiek die dit nummer biedt. Het zal de pret echter niet drukken, want de band krijgt er alleen maar meer zin in. Het publiek evenzo, maar vijf nummers later verlaat de band al het podium. De toegift komt er met Blinded By Light, Enlightened By Darkness en het andere oudje, het titelnummer van het debuut The Nocturnal Silence. Wanneer Necrophobic dan toch echt definitief het podium verlaat rest alleen nog maar de hunkering naar meer. Helaas is het al voorbij, maar er kon weer genoten worden vanavond.

Setlist:

  1. Mark Of The Necrogram
  2. Before The Dawn
  3. The Crossing
  4. Tsar Bomba
  5. I Strike With Wrath
  6. Spawned By Evil
  7. Darkside
  8. Requiem For A Dying Sun
  9. Revelation 666
  10. Blinded By Light, Enlightened By Darkness
  11. The Nocturnal Silence

Foto’s:

Christel Janssen Photography (Christel Janssen Photography)

Datum en locatie:

1 Februari 2019, Metropool Hengelo

Link:

Metropool