In 2017 heb ik het derde album van deze Duitse band een review gegeven. Worldwide Warfare was de naam van de brutale…Lees verder ›
Death
Naar goede gewoonte vond er een jaar na de release van de vorige elpee weer een stoelendans plaats bij Devourment. Daarom kon…Lees verder ›
In 1993 bracht Cynic het grensverleggende Focus uit. Natuurlijk, het bijvoeglijk naamwoord uit de vorige zin wordt iets te vaak gebruikt. In…Lees verder ›
Bodyfarm is een band die al een aantal jaren mijn metaloortjes weet te plezieren en zeer fijne platen heeft uitgebracht. Sinds de…Lees verder ›
Agonia Records kennen we de laatste jaren vooral als een label dat black- en doomgerelateerde albums uitbrengt. Toch hebben ze aldaar in…Lees verder ›
Het Zwitserse Stortregn is tegenwoordig kind aan huis bij het Nederlandse Non Serviam Records, waar het zijn derde en vierde album uitbracht.…Lees verder ›
In Thousand Lakes… ah we zitten in Finland, denk je dan. Keihard fout, deze band komt uit Spanje. Ik had er nog nooit…Lees verder ›
Death metal. Goede oude, smerige death metal. Soms ben je gewoon in een bui om zulke muziek te horen. Nou, dat heb…Lees verder ›
Toen het Nederlandse platenlabel Non Serviam mij vroeg nieuw plaatwerk van Devilish Impressions te beluisteren, sloeg mijn zwartgeblakerd hartje niet direct op…Lees verder ›
Birdflesh! Een absoluut fenomeen in de wereld van grindcore. De band bestaat sinds 1992 en bracht sindsdien een bak albums uit. Vaak…Lees verder ›