The Horn. Een vreemd Australisch fenomeen. De man achter dit fenomeen, die zichzelf de naam The Horn’s A D MacHine toebedeelt, benoemt…Lees verder ›
Dark
Van wat Griekse grind is nog nooit iemand onpasselijk geworden, maar deze astrogrind, die heeft toch wel een afterclang die aan je…Lees verder ›
Ik heb het wel voor het Finse Gloomy Grim. In 1998 verscheen het album Blood, Monsters, Darkness en daarop stonden enkele vrij…Lees verder ›
Album nummer acht van Omnium Gatherum. De band bestaat sinds 1996, ikzelf kwam er mee in aanraking in 2002, met de EP…Lees verder ›
Laten we het eens over Pangea hebben. Je weet wel, dat oercontinent dat verbrokkelde in onze huidige werelddelen. Onder een bepaalde strekking…Lees verder ›
Het geroemde Agalloch, dat black metal combineerde met folk metal, doom metal en ambient, ging in 2016 na eenentwintig jaar en vijf…Lees verder ›
Samplers, compilaties, verzamelalbums. Ooit waren ze dé manier om bands te leren kennen. Ooit groeiden ze zelfs uit tot dingen die meer…Lees verder ›
Derde langspeler van de Duitse formatie Vyre. Deze band is samen sinds 2011 en gezien zijn uitgebreide line-up mag je de Vyre…Lees verder ›
In 2016 schreef ik een review voor het album Ufonaut van het Poolse Entropia. Een heel creatief album dat bol staat van de…Lees verder ›
De oorsprong van Infestus is gelegen in 2003. Voorman Andras kreeg tot 2010 ondersteuning van diverse muzikanten, maar daarna werd de band…Lees verder ›