Headlines

Iedereen is wel eens boos. Dat is gewoon een vrij normale emotie en het is dan belangrijk dat je dat op een bepaalde manier kanaliseert en uit je systeem laat. Mooi als je dat op zo'n manier doet dat een ander er geen last van heeft. Hier hebben we te maken met twee Finnen die wel erg boos lijken te zijn. De manier waarop zij hun woede kanaliseren en onder woorden te brengen, ligt in hun band Concrete Winds en het maken van waanzinnig opgefokte death metal, sterk neigend naar grindcore.Lees verder ›

Het Engelse Blitzkrieg staat denk ik bij veel metalheads in het collectieve geheugen als die band waar Metallica een nummer van heeft gecoverd. Maar daarmee wordt de band tekort gedaan want de groep bracht in zijn ruim veertigjarige carrière veel albums uit waarvan er enkele de tand des tijds hebben doorstaan. Het uit 1995 stammende Unholy Trinity steekt daar naar mijn mening met kop en schouders bovenuit. In de zomer van dit jaar verscheen het naar de band vernoemde Blitzkrieg, nummer elf in het oeuvre.Lees verder ›

Soms worstelen mensen zo hard met zichzelf dat ze de indruk krijgen dat ze helemaal alleen op deze aardbol zijn. Of het dan ook zo is laat ik maar even in het midden maar het is in ieder geval zo dat het debuutalbum van dit Noors/Italiaanse duo, Hammerfilosofi, de titel The Desolate One meekreeg. De centrale thematiek op deze vier-track EP, SOLUS (Igne Natura Renovator Integra), waarvan de teksten werden geschreven door niemand minder dan Rune Vedaa (Forgotten Tomb), is opnieuw behoorlijk beladen en omhelst introspectie. Je moet naar binnen kijken, naar je eigen veelal spirituele zelf die vaak erg agressief uit de hoek kan komen, je moet jezelf zuiveren. Althans, dat is wat ik er van maak.Lees verder ›

Het Franse Eihwar liet begin 2023 voor het eerst van zich horen via YouTube. Het tweetal, bestaande uit Asrunn en Mark, vindt hun inspiratie in de Noordse mythologie. Titels van nummers als The Feast of Thor en Ragnarök laten wat dat betreft ook weinig ruimte voor twijfel. Nu zijn zij niet de eerste - en vast ook niet de laatste - muzikanten die hierdoor geïnspireerd zijn. Gelet op de velen die hen zijn voorgegaan, lijkt de muzikale invulling wellicht voor de hand te liggen. Maar Eihwar bewandelt een ander pad. Of om hun eigen woorden maar te gebruiken: “Many bands have explored the Pagan & Norse worlds over the last 15 years seeking atmospheric, acoustic and ritual sounds with great seriousness. This is not the path Eihwar chose.”Lees verder ›

Pas op: gloeiend heet! Zij die van slam en brute death metal houden weten het al langer, maar Peeling Flesh musiceert in zijn genre op level eindbaas en is momenteel een van de snelst opkomende bands. Unique Leader Records hoorde het, wist dat het goed zat en lijfde het gezelschap snel in. Daarom verschijnt dit magmaschijfje via het Amerikaanse kwaliteitslabel. We mogen loodzware slamdeath verwachten en speciaal voor deze gelegenheid heeft men ook nog eens beroep gedaan op veel gastbijdrages.Lees verder ›

De man die al in vele oorlogen heeft gevochten en telkenmale weer opstond, is terug met één van zijn bands. De heer Saukkonen kiest ervoor om met zijn band Wolfheart Draconian Darkness uit te brengen. Plaat nummer zes alweer en dit in dezelfde bezetting als op de vorige erg degelijke plaat, King Of The North. Deze Finse roedel wolven aangevuld met ééntje uit het Griekse schiereiland maakt ons melodische deathmetalliefhebbers op geijkte tijdstippen blij met een release vol diep donkere, koude en kille nummers.Lees verder ›

Sinds 2017 timmeren de bandleden van Kalandra aan de weg. Niet direct een strak geplaveide weg zoals u ook in onderstaande tekst vanuit de promo zal lezen, maar wel eentje die we op zijn minst origineel zouden moeten noemen. Nog nooit van dit Kalandra gehoord, zegt u? En u beschikt over een voorliefde voor etherische klanken? Lees gerust even verder.Lees verder ›

Toen in 2019 het derde album Artifacts van het Griekse Mother Of Millions uitkwam via ViciSolum Records kon ik niet anders dan - na uiteraard talloze luisterbeurten - dit album in mijn Jaarlijst op te nemen. Redacteur RammJoch schreef een lovende recensie over het album: muziek vol van karakteristieken, twists, nuances en emoties. Dit was dan ook een eerste aanzet voor mij om zelf eens te gaan luisteren. Nu, vijf jaar na dato, verschijnt de opvolger Magna Mater en heb ik de nobele taak op mij genomen om er eens voor te gaan zitten, om te luisteren en te recenseren.Lees verder ›

Ja! Dat werd weer eens tijd. Een nieuwe release van het Zweedse deathmetalmonster Vanhelgd. Zes jaar na het uitstekende Deimos Sanktuarium is de band terug met een nieuw album en ik kan meteen wel zeggen dat ze in extra goede vorm zijn.Lees verder ›

Is wit echt wit en zwart echt zwart? Vanuit deze wat eigenaardig aanvoelende gedachtegang is het Oekraïense Silvern gestart. Ze wensen vanuit deze veronderstelling de dualiteit van het menselijk bestaan en het zijn in vraag te stellen, althans dat is toch het gene wat ik destilleer uit de meegeleverde informatie die het debuutalbum Stardust Sermons flankeert. Het erg goede platenlabel Vendetta Records heeft de band opgevist uit de grote blackmetalvijver en biedt hen het wereldwijde podium aan om zich te presenteren.Lees verder ›

Soms kom je namen tegen van bands waar je in een eeuwigheid niet meer van gehoord hebt. Dan denk je dat je een paar treinen gemist hebt en een inhaalmanoeuvre moet beginnen, maar in het geval van het Noorse Koldbrann ligt het niet aan mij. Het duurde meer dan een decennium om deze nieuwe langspeler te laten verschijnen. Geen idee waarom, de promofiche houdt het bij het feit dat de band 'een tijdje in de schaduw' verbleef.Lees verder ›

In 2018 voorzag ik het album Dead Suns Under The Forever Moon van Drift Into Black van een redelijk positieve review. Eerlijkheidshalve moet ik bekennen dat ik mij niks meer kan herinneren van die release, behalve dat de bandnaam bij mij meteen weer een belletje deed rinkelen. De schrik zat er daarom ook meteen goed in toen ik Voices Beneath The Rubble op zette. Ik ben namelijk geen fan van Ghost B.C. Althans niet meer, vanaf alles na Meliora. Muzieksmaak kan nu eenmaal ook veranderen naarmate de jaren vorderen. Maar voordat ik verder kan luisteren naar dit nieuwe album van Drift Into Black moet ik toch eerst weer terug naar die release uit 2018, want iets klopt hier niet.Lees verder ›

Het in 2015 opgerichte Pneuma Hagion is een deathmetalband uit Texas en bestaat uit het duo R. en S. Het hier te bespreken derde album From Beyond staat klaar voor een eerste beschrijving op onze webzine. De heren draaien al sinds 2015 mee, dus het mag ondertussen wel een keertje. Vooropgesteld is het doel van het duo om zware deathmetal te maken in de stijl van mid-era Morbid Angel, in het bijzonder geïnspireerd door Gateways to Annihilation. Hallo, bent u wakker? Ik zei Gateways to Annihilation! Mooi, dan kan ik u nu vertellen hoe dit krappe half uurtje aan muziek klinkt.Lees verder ›