Iedereen is wel eens boos. Dat is gewoon een vrij normale emotie en het is dan belangrijk dat je dat op een bepaalde manier kanaliseert en uit je systeem laat. Mooi als je dat op zo’n manier doet dat een ander er geen last van heeft. Hier hebben we te maken met twee Finnen die wel erg boos lijken te zijn. De manier waarop zij hun woede kanaliseren en onder woorden te brengen, ligt in hun band Concrete Winds en het maken van waanzinnig opgefokte death metal, sterk neigend naar grindcore.
Concrete Winds brengt via Sepulchral Voice Records zijn derde langspeler uit – nou ja langspeler, 25 minuten is ook weer niet zo lang – en is nog niet eerder besproken op Zware Metalen. Wanneer ondergetekende zich aan deze recensie waagt, weet hij nog niet of hij hier wel klaar voor is, want de naam Concrete Winds belooft natuurlijk niet veel goeds. Op een storm van beton zit uiteraard niemand te wachten. Al bekend met de band die Concrete Winds onder de naam Vorum voorging en die wel al (met gemengde gevoelens) hier en hier werd besproken, en met de eerste twee LP’s van Concrete Winds, weet ik natuurlijk wel dat ik me schrap zal moeten zetten wanneer ik deze plaat op zet.
Dat het dit duo serieus is, blijkt al uit nummertje één van de plaat, genaamd Permanent Dissonance. Bam! Dat heet met de deur in huis vallen. Furieus en gewelddadig worden de ziedende klanken op je afgevuurd via tomeloos harde drums en vlammende riffs en zo schieten we dus als een waanzinnige uit de startblokken. Halverwege het nummer gaat de snelheid wat omlaag en maken we ons op voor een periode van totale gekte met gierend en krijsend gitaarwerk en stampende drums. Het nummer sluit af met dezelfde gekkigheid maar dan op volle snelheid. Holy …! Gelukkig is het nummer klaar en krijgen we paar seconden rust. Nee hoor, vergeet het maar. Geen genade. Direct aansluitend zonder ook maar één milliseconde pauze vliegen we richting Virulent Glow. Wat een geweld nu ook weer. De geselende raspende grunt, de barrage aan chaotische drumpatronen en maniakaal gitaarwerk zorgen voor net meer dan anderhalve minuut dat je het gevoel hebt dat je op een bureaustoel zit die een enorme zwieper hebt gekregen, zodat je ongecontroleerd in de rondte wordt geslingerd.
Zo word je nummer na nummer afgeranseld, worden je trommelvliezen vakkundig om zeep geholpen en wordt er een beroep op je incasseringsvermogen gedaan waar je u tegen zegt. De muziek in zijn totaliteit lijkt erg op de oude Hate Eternal en het nieuwere Vitriol en heeft net zo’n hoge dichtheid en agressie. Het is goed te horen in bijvoorbeeld Subterranean Persuasion. De songs openbaren meer en meer details en duidelijkheid, of samenhang, naarmate je meer luisterbeurten aan dit werkje waagt. Het geheel onderscheidt zich door de continue hoge leads die door de nummers heen verweven zitten en die elk nummer zijn eigen handtekening geven. Hier en daar zijn wat techno-achtige samples toegevoegd, omdat… , ja omdat het kan denk ik. Zoals in de inleiding al gemeld, de mannen zijn waarschijnlijk echt ‘pissed off’ en dat heeft zich geuit in dit brok pure agressie. Briljante agressie. Hulde voor deze band en deze release.
De redacteuren van Zware Metalen schrijven ieder jaar op vrijwillige basis duizenden artikelen om de metalscene van Nederland en België te ondersteunen. Hiervoor zijn we afhankelijk van inkomsten die gegenereerd worden door het plaatsen van advertenties. Indien deze niet afkomstig zijn van directe partners (zoals poppodia en festivalorganisatoren), zal de overgebleven ruimte opgevuld worden door automatisch gegenereerde advertenties van Google AdSense. Omdat deze gebruik maken van zogeheten ‘tracking cookies’, hebben we volgens de AVG-wet jouw toestemming nodig om deze advertenties weer te kunnen geven. We begrijpen dat onze lezers hun privacy op het internet waarderen, maar het accepteren van het cookiegebruik houdt Zware Metalen (en dus indirect de metalscene) in leven. We hopen daarom dat je instemt met het gebruik van de cookies. Mocht je er interesse in hebben, kun je onze privacyverklaring lezen.
