Headlines

Argwaan komt uit Nederland, niet echt verrassend natuurlijk, en brengt ons een geutje vreugdevolle black metal of ik bedoel een hele fles, nee, zeg maar gerust een hele krat aan depressieve black metal. Na het beluisteren van deze derde langspeler, In A Surge Of Anguish (2021) en Lief Kind, Wrede Wereld (2023) waren de voorlopers, ben je niet meer in staat enige vreugdekreet uit te brengen. Met songtitels als Dartel De Duitsternis In en GemEinSaam kan dat natuurlijk ook niet anders.Lees verder ›

Het dungeonsynthgenre is, na een flinke periode in zijn crypte gerot (of gerijpt) te hebben, bezig met een heropleving. Waar Mortiis ooit met zijn Song of A Long Forgotten Ghost de gietijzeren toorts van het genre ontstak, zijn er anno 2024 vele nieuwe vaandeldragers bijgekomen. Een van de hofleveranciers is het Zweedse Örnatorpet. Een solo artiest die met zijn bedwelmende synthesizerklanken menig luisteraar in vervoering heeft weten te brengen. Hij heeft al flink wat albums onder zijn naam. Hier kan hij nu met hoofdletters Fordomdags aan toevoegen.Lees verder ›

Vrazorth komt uit Zweden en heeft één plaat uit. Dat is deze die nu voor me ligt, Emergence. De plaat komt uit via het gerenommeerde Avantgarde Music, wat zou willen insinueren dat de band toch wel wat in zijn kosmische blackmetalmars zou moeten hebben. Het is me onbekend wie het enige bandlid is. Hij of zij laat zich blijkbaar niet vergelijken met één of geen ander en noemt zich ook wel Vra.Lees verder ›

Er is een goede reden waarom ik mij behoorlijk druk kan maken om veelbelovende hardcorebands. Te vaak heb ik gezien dat zo'n band na een toffe demo of kneiterharde EP ermee kapt. Soms zorgt dat voor cultbands en soms vergeet je die bands ook gewoon. De realiteit is echter dat we zonder al die nieuwe bands blijven hangen in de zoveelste show van Agnostic Front of weer een reünie van Bane. Stilstand is achteruitgang dus blijvende nieuwe aanwas is van belang.Lees verder ›

Onder de naam Idle Hands bracht deze groep in 2019 het gave album Mana uit. In 2020 volgende een naamswijziging naar Unto Others, waaronder het sterke Strenght verscheen. De gothicrockformatie stak nadien over van Roadrunner Records naar Century Media Records en onder dat label verschijnt Never, Neverland: een plaat met zestien nummers en een Ramones-cover. Hierop borduurt het viertal voort op wat reeds in gang gezet was. Liefhebbers van het wat ruigere werk worden wellicht wat teleurgesteld. In dat opzicht zet de single Momma Likes The Door Closed de luisteraar aan het begin van de plaat ook op het verkeerde been. Wie namelijk denkt dat er nog meer van dit soort lekkernij te halen is, komt bedrogen uit.Lees verder ›

Thou is een doom/sludge/dronemetalband uit Baton Rouge (Louisiana, Verenigde Staten). Hoewel de band vaak wordt vergeleken met Louisiana sludgebands zoals Crowbar en Eyehategod, beperkt Thou zich niet tot enkel één genre en vindt het zijn inspiratie in een weids scala aan invloeden; variërend van grunge-iconen uit de jaren negentig als Alice in Chains, Nirvana en Soundgarden tot de rauwe intensiteit van obscure ‘do it yourself’ hardcore punk uit de jaren negentig. Ondanks dat de band sinds zijn oprichting in 2005 ‘slechts’ zes volledige albums op zijn naam heeft staan, is de discografie van Thou er eentje waar probleemloos vijftig titels op te vinden zijn. Deze band heeft namelijk menig EP, single, compilatie en split (met artiesten als bijvoorbeeld Emma Ruth Rundle, Mizmor, Kowloon Walled City en The Body) uitgebracht.Lees verder ›

Volgens wikipedia is het volgende allemaal gebeurd in het gezegende jaar 1248. Lodewijk IX zendt André de Longjumeau uit vanuit Cyprus om op missie te vertrekken tegen de Mongolen. De Universiteit van Piacenza werd gesticht. Willem II van Holland begint de bouw van een nieuw kasteel in Den Haag, de huidige Ridderzaal en de stadsrechten van Zierikzee worden bevestigd en uitgebreid. Kijk weten jullie dat nu ook al weer. Ik ga er echter vanuit dat de Franse band Omegaeternum het zo wel niet heeft bedoeld.Lees verder ›

Deze Franse melodische doom/deathmetalband Lying Figures kwam tot leven in 2012. Inheritance is nog maar plaat nummer twee. In hun beginjaren loste deze Fransen al wel wat EP's maar het leek wel of eerst een waar groeiproces moest doorgemaakt worden. Ik kan me herinneren dat in tijden van die EP, ik met één van mijn bands toen we in Frankrijk speelden, een podium met deze band hebben gedeeld. Het bleken zeer aimabele, amicale mensen te zijn.Lees verder ›

Ergens in 2020 hield ik me bezig met een antwoord te vinden op de vraag waarom dit Counterparts, een hardcore collectief uit Ontario, Canada het in zijn hoofd had gehaald hun album Nothing Left To Love nogmaals uit te brengen en aan te vullen met twee B - kantjes. Ik heb de plaat een draaibeurt gegeven en deze van een recensie voorzien. De heren scoorden niet eens zo slecht met hun melodieuze hardcore die heel wat raakvlakken met andere genres had.Lees verder ›

Grave With A View is een Fins tweetal dat samenwerkt met het Italiaanse Dusktone label om plaat nummer twee, Raw Illumination, uit te brengen. En ruw, rauw en ongepolijst zal het zeker allemaal zijn. De beide heren kijken niet op een drupje bloed meer of minder, een of twee dozen scheermessen, touwen, hamers... of ik weet niet wat nog waarmee je een ellendig leven zou kunnen beëindigen. Het mag allemaal kapot...Lees verder ›

Vier jaar na het indrukwekkende Endless Wound komt Black Curse nu met Burning In Celestial Poison. Met zijn debuut legde Black Curse de luisteraar al het vuur aan de schenen, met deze opvolger doen de mannen uit Denver, Colorado er nog een schepje bovenop.Lees verder ›

Deze recensie is aan de late kant, maar dat trage past de muziek op The Skull 3 eigenlijk wel. We krijgen – de bandnaam indachtig – namelijk een deftige dosis doom. Doom die een indrukwekkend verhaal te vertellen (of zo u wilt een indrukwekkende vocalist te eren) heeft. In augustus 2021 overleed Eric Wagner, voor in totaal bijna 25 jaar de iconische stem van Trouble en daarna van The Skull. Met laatstgenoemde band bracht hij twee albums uit, het laatste melancholische meesterwerkje in 2018, (helaas) profetisch getiteld The Endless Road Turns Dark.Lees verder ›

Dit Birkental, een duo experimentele blackmetallers, brengt Peccatum Mortiferum op tape uit via Void Wanderer Productions. Bijzonder aan dit tweetal is het feit dat geen van beide heren de gitaar in de hand neemt. Je hoort enkel zang, bas, keyboard en drums. Je mag het alvast eigenaardig noemen. Fans van Urgehall, Koldbrann maar ook Old Man's Child mogen volgens de promoboer echter reikhalzend uitkijken naar deze release.Lees verder ›