Headlines

Zo tegen het einde van het jaar gaan de meeste mensen zich opmaken voor de eindejaar festiviteiten, Sinterklaas- en Kerstinkopen doen, naar de kapper voor de obligate bezoekjes aan de schoonfamilie, veel eten en natuurlijk eindejaarslijstjes maken wat de beste metal plaat van 2025 gaat worden. De voorlaatste plaat van het Amerikaanse gezelschap VoidCeremony, genaamd Threads of Unknowing, werd al zeer goed ontvangen door collega PatrickV en bij ondergetekende eindigde de plaat in zijn top 20 van 2023 om in jaarlijsttermen te blijven.Lees verder ›

Misschien ken je het Oostenrijkse Ara al. Misschien ken je de heer Schnee, het bandbreind. Mutterseelenallein Und Aus Eigener Kraft is plaat drie van dit heerschap dat ook actief is in de band Loather en die heeft weten onderdak vinden bij Vendetta Records. Ara heeft zijn handtekening gezet op een papiertje dat een samenwerking bevestigd tussen hem en Into Endless Chaos Records. Ik moet wel eerlijk toegeven dat ik deze plaat tussen de veelheid aan releases niet eerder heb weten oppikken. Een trawant, een mede blackmetalfanaat, wist me van deze release te vertellen die het zomerse daglicht al zag ergens in juni van dit jaar.Lees verder ›

In rode gewaden gehuld en gemaskerd. Zo biedt dit Britse Suffering zijn tweede volwaardige langspeler Things Seen But Always Hidden aan. De band bestaat sinds 2012  en kwam toen met 11, viel even stil alvorens de draad weer op te pakken met Symphonies - Diabolis: een EP. En nu dus een volwaardige plaat die uitkomt via het eveneens Britse Apocalyptic Witchcraft Recordings.Lees verder ›

Agriculture is een typische love or hate it band. De één zal weglopen met hun vernieuwende kijk op black metal en shoegaze met queer thematiek, de purist zal zijn lunch uitkotsen in een willekeurige steeg vanwege het arty farty gehalte van deze band. Daarmee past Agriculture natuurlijk heel goed in de huidige tijdsgeest en sluit de nieuwe plaat daar goed bij aan.Lees verder ›

Het maakt me eigenlijk niet uit welk geloof je hebt of niet. Het maakt me eigenlijk ook geen sikkepit uit welke kleren of schoenen je draagt. Of het nu Prada, Gucci of gewoon het Scapino huismerk geworden is. The Devil Wears Prada uit Dayton, Ohio werd vroeger nog wel eens aangezien voor een melodische metalcoreformatie met christelijke inslag. Of dat dan nu nog zo is, is me niet helemaal helder. Maar zoals ik al schreef, het zal me jeuken.Lees verder ›

Frosted Undergrowth is een Duitse blackmetalband die sinds 2016 en misschien al wel vroeger aan de weg van de heer Satan mee helpt timmeren. In 2016 bracht dit gezelschap de EP Under Satans Sun uit. Een beetje een titel met een contradictorische boodschap maar kom. Zou Satan een aparte zon aanbidden? Ik stel me even openlijk de vraag. In 2019 kwam dan Shadows Of Ascending Darkness met daarop het nummer Raven, later volgde via Dominance Of Darkness records nog Towards Hollow Kingdoms met daarop Raven Pt II en deel drie - hoe kan het ook anders - kan je vinden op dit Unchained.Lees verder ›

Olesin zou een groot woud zijn ergens in het oosten van Polen. Het zou een regio zijn waarin heel wat kastelen staan. Waar heel wat figuren die belangrijk zijn geweest voor de geschiedenis van Polen, zouden zijn geboren. Het is blijkbaar ook een dorp of kleine stad in die regio die op pak hem beet een goede twee uren rijden van het oerbos, één van de weinigen die Europa nog rijk is, gelegen is. Ik spreek dan over het oerbos van Białowieża alwaar wisenten rondlopen. Het grootste levend zoogdier dat nog in Europa terug te vinden is.Lees verder ›

Volslagen onverwacht bracht het Britse mathcore vijftal Rolo Tomassi uit Sheffield eind oktober (2025) een EP uit: In The Echoes Of All Dreams. Een traktatie vanwege het twintigjarig bestaan van de band. Een klein, feestelijk tussendoortje, als een verrassing voor de fans.Lees verder ›

Black metal in combinatie met speed. Nee, niet de drug, maar de metalvariant. Ik beluister het niet al te vaak. Misschien zetten de Sons Of Hades uit Griekenland me wel op de juiste weg middels hun debuutplaat Tombs Of The Blind Dead die uitkomt via Floga Records. In de gelederen komen we volk tegen dat al in heel wat andere bands ervaring heeft opgedaan. Denk dan aan bands als Chainsaw, Winter Eternal, Sacral Rage, Necrovorous, Nightbreed of Demolition Train, als ze al een belletje doen rinkelen natuurlijk.Lees verder ›

Het Chileense deathmetalgezelschap Feretro timmert al enige tijd aan de weg. Het moment van oprichten ligt ergens in 2005, in de buurt van Los Ángeles, in de Chileense regio Bío-Bío. Na meerdere demo’s, ep’s en een split-release kwam in september het eerste album uit: The Mortuary Destiny Of Flesh. Dat zoiets uit het verre zuiden komt herinnert er ons aan dat ook buiten de grote heavymetalcentra van de wereld de geest van het ondergrondse blijft woeden. Dus ja, Chileens bloed en zwartmetalen riffwerk: wie had dat gedacht terwijl je misschien net je pisco sour voor de TV pakt?Lees verder ›

Tårfödd komt uit de regio Västerbotten en dan zitten we in het noorden van Zweden. De band rond de heer Lindgren werd opgestart ergens in 2022 en sinds dat jaar van conceptie heeft de brave man, want het is een éénmansband, al maar liefst vijf platen, een doos singels en EP's waarvan de allereerste plaat Save The World By Dying werd genoemd, uitgebracht. Dit Lidande kwam eerder uit in februari van dit jaar maar het Duitse Purity Through Fire records vond dat het toch tijd was voor een effectieve fysieke release. Of dat dan terecht is daar spreek ik me straks even over uit.Lees verder ›

Dit Mystic Circle uit Duitsland gaat al bijzonder lang mee meer nog sinds 1992. Het is dan wel even stil geweest tussen 2008 en 2014 en vervolgens tussen 2015 en 2021 maar dat wil niet zeggen dat deze twee heren Beelzebub en Blackwar hebben stilgezeten. Hun debuutplaat dateert intussen wel al weer van 1996, Morgenröte Der Schrei nach Finsternisse. Ik was toen 18 lentes jong. Het is niet de eerste plaat die ik me voor de geest kan halen maar vooral de latere en zekere diegene die het meest recent verschenen zijn. Ik denk dan aan Erzdämon (2023). De reden waarom ik de platen niet zo voor de geest kan halen is gewoon het eenvoudige gegeven dat in die jaren negentig mijn oor en oog vooral viel op werk van Rotting Christ, Septicflesh, Dissection en Cradle Of Filth. Dit doet natuurlijk geen afbreuk aan het werk van onze twee Duitse vrienden.Lees verder ›

Sort Skogsmesse is plaat nummer drie voor de heer Peregrinus' Kvad uit Noorwegen. Eerst was er Cold & Dark, As Life (2022) vervolgens So Old (2023). Deze derde langspeler werd ergens in de winter van 2024 tot leven gebracht vermoedelijk bij de heer Peregrinus in het tuinhuis wat hij pleegt de Numinous Cavern Studio te noemen. Ik vertel er wel meteen bij dat productioneel alles prima snor zit en dat de jaren '90 vlotjes naar boven komen borrelen. Denk dan aan als referentie aan platen als Under the Sign of Hell (Gorgoroth), The Dawn of the Dying Sun (Horned Almighty), Kronet til konge (Dødheimsgard) en Dark Waters Stir (Isvind). Vooral die voorlaatste ligt me nauw aan het hart dus ga ik dit nieuwste werk van Kvad toch aan een nog kritischere luisterbeurt onderwerpen.Lees verder ›