De beste albums van eigen bodem uit 2019

Onlangs publiceerden we met trots de ZM Jaarlijst van 2019, een door onze lezers samengestelde overzichtslijst van de beste albums van het afgelopen jaar. Maar in de recentste aflevering van onze podcast Osmium merkten we op dat er toch wat weinig Nederlandse en Belgische releases in de top 50 staan. De competitie was ferm en daardoor zijn veel kwaliteitsplaten net buiten de boot gevallen. Onlangs lanceerden we de subcategorie ‘Van Eigen Bodem’ op Zware Metalen om artikelen over lokale bands extra te benadrukken. In lijn met die filosofie presenteren we nu de tien populairste albums van Nederlandse of Belgische bands uit de ZM Jaarlijst van 2019!

 

 

1. Brutus – Nest (451 punten)

“Dit is een album zonder toeters en bellen, dat slechts één sound kent en daar vrijwel niet vanaf wijkt. Hiermee zou het makkelijk zijn om Brutus af te schilderen als eentonig. Ik verkies echter de niet-cynische uitleg en stel dat dit een band is met visie en die buldert van het zelfvertrouwen. Nest bevat geen synth geneuzel of elektronische liflafjes, want het heeft het niet nodig. Nee, dit zijn een paar gitaren, versterkers, een drumkit en een set belachelijk goede songs. En natuurlijk is er die onweerstaanbare stem: de kers op een toch al belachelijke lekkere taart. Dit album is eigenzinnig, excentriek, barst van de creativiteit en meer dan de som der delen. Jaarlijst materiaal? Waarschijnlijk. Verplichte kost? Absoluut.”

2. Officium Triste – The Death Of Gaia (351 punten)

“Verplichte kost voor liefhebbers van het genre, bijzonder zwaar aanbevolen voor hen daarbuiten. The Death of Gaia is muzikaal goud. Het is een plaat die helemaal af is en alleen niet de maximale score krijgt omdat ze in Rotterdam niet zo streberig zijn en dat dus niet bij de stad zou passen.”

3. Laster – Het Wassen Oog (306 punten)

“Laster en Het Wassen Oog doen me ergens denken aan het werk van H.P. Lovecraft. De tastbare realiteit van de black metal als basis, maar véél verder kijken dan dat. Op zoek naar het onbekende en het grenzen van het onverklaarbare.”

4. Asagraum – Dawn Of Infinite Fire (276 punten)

“Asagraum heeft met Dawn Of Infinite Fire dat geweldige debuut gewoon overtroffen. Zonder blabla, maar gewoon met ijzersterke muziek. Het oneindige vuur klinkt dan wel af en toe kil tot op het bot, het is tegelijkertijd verzengend heet. Dawn Of Infinite Fire verteert de ziel en geeft Asag de ruimte die hem toekomt. En ondertussen kijkt Satan goedkeurend toe.”

5. Bodyfarm – Dreadlord (249 punten)

“Velen in de Nederlandse metalgemeenschap zal het niet ontgaan zijn dat Bodyfarm onlangs getroffen is door zeer droevig nieuws. Zanger Thomas Wouters overleed begin augustus dit jaar, na een lange en zware strijd tegen kanker. Ontzettend verdrietig en een zeer groot verlies voor familie, vrienden, kennissen en de metalwereld. Met diep respect kan ik zeggen dat Thomas hier een dijk van een plaat heeft ingeschreeuwd en daarmee voor een laatste maal een bijzonder erfstuk achterlaat voor de discografie van Bodyfarm. Luisteren die plaat! Het is het oprecht waard en de band verdient de steun.”

6. Nusquama – Horizon Ontheemt (244 punten)

“Duik recht in de krochten, de modder en de nattigheid. Ploeter met je handen in de aarde, in de vuiligheid en de smerigheid. Nusquama, een Nederlandse blackmetalband bestaande uit veteranen die spelen in bands als Laster, Turia en Fluisteraars, komt nu met Horizon Ontheemt op de proppen. De band geeft het duistere, vieze en vuile gevoel effectief een gezicht.”

7. Gold – Why Aren’t You Laughing? (240 punten)

“Wanneer een Nederlandse band iets neerzet dat de concurrentie met grotere buitenlandse namen gemakkelijk aankan, valt nogal eens de term ‘on-Nederlands goed’. Een dergelijke omschrijving van Why Aren’t You Laughing? zou echter uitgaan van de onjuiste premisse dat Nederlandse bands minder zijn dan buitenlandse. Vandaar dat ‘grensoverschrijdend goed’ beter past bij GOLD.”

8. Stake – Critical Method (223 punten)

“STAKE is een band die keer op keer kwaliteit levert en beter wordt met de jaren. Elke stap in de discografie voelt organisch aan en Critical Method is de beste plaat die de band heeft uitgebracht tot heden. Er zijn minder atmosferische momenten te vinden, maar dat is geen enkel probleem omdat de kwaliteit zo hoog ligt. Qua sludge en harde riffs is de verhouding hetzelfde gebleven. Enkel staan er hier kleppers van formaat tussen, nog meer dan voorheen. Lang leve STAKE!”

9. Verwoed – De Val (220 punten)

“De conclusie die ik kan trekken uit De Val van Verwoed: een prima debuut voor een soloproject en een goede basis waar genoeg grond ligt voor verdere ontwikkeling. De groei is er, het verhaal lijkt er ook te zijn en de potentie voor meer komt ook om de hoek kijken. Nog even ‘de puntjes op de i zetten’ en op zoek naar het onderscheidende element waarmee dit project in de schijnwerpers kan blijven. Wie weet kan Nederland dan zomaar een prima blackmetalact rijker zijn.”

10. Slow – VI – Dantalion (177 punten)

“Het is net die spanningsopbouw en neiging naar perfectie die dit album zo de moeite waard maakt om eens rustig te beluisteren. Je mag hier ook gerust de tijd voor nemen, want met achtenzeventig minuten is dit wel degelijk een echte funeraldoomschijf. Eveneens beheerst Slow de kunst van het absolute minimalisme ofwel ‘less is more’. Karakteristiek gezien is het een melancholische belevenis waarbij Dantalion (de hertog van de hel) centraal staat.”

 

Links: