Iets meer dan een jaar geleden schreef ik hier al over het feit dat men in huize Cavalera nooit lijkt te slapen.…Lees verder ›
Overige genres
Oké, ik hoor onze lezers al denken; "wat doet een recensie van Alan Parsons op Zware Metalen" en dan nota bene ook…Lees verder ›
Geen volwaardig album dit, maar een single. Of eerder een teaser eigenlijk, dit Demoncore. Twee minuten en vier seconden aan muziek. Sam…Lees verder ›
In 2020 schreef ik mijn buitengewoon enthousiaste recensie over Oceans of Slumber. Het album dat de naam van de band draagt, laat…Lees verder ›
Ithaca: meng brute metalcore met blackgaze, industrial metal uit de jaren ’90, progressief werk uit de jaren ’70 en top het af…Lees verder ›
Eindelijk! De nieuwe Dance Gavin Dance! Echt? Jaaaa! Ik hoor mijn tienerdochter het nog uitroepen! Over deze heren afkomstig uit Sacramento, Californië…Lees verder ›
Enige tijd geleden (lees: januari 2020) recenseerde ik het debuutalbum van de Nederlandse melodeathband, Nephylim, getiteld Severance of Serenity. Een heerlijk album…Lees verder ›
Naast Willem II heeft Tilburg nog een andere gruwel onder haar leden. Zijn naam is Jaap Middernacht en met Koning van de…Lees verder ›
Wormrot moet wel één van de meest gewaardeerde grindcorebands zijn op het moment van schrijven. Het drietal is pas sinds 2007 actief en…Lees verder ›
Tja, en dan kies je een album van een 'bandje' dat progrock maakt, waar je al meer dan tien jaar niets meer…Lees verder ›