Soms komt er zomaar uit het niets iets langs drijven waarvan je het bestaan niet wist, maar waar je daarna alles van…Lees verder ›
Black
Lluvia, een vreemd fenomeen. Deze Mexicaanse eenmansband debuteerde op Fallen Empire Records, bracht later een split uit met LVTHN en verdween toen in alle stilte.…Lees verder ›
Het Amerikaanse Goatwhore kende een droomstart met enkele puike albums begin jaren ’00. In Amerika werd deze band – die death metal…Lees verder ›
Sinds begin dit jaar – toen ik Nadra aan het werk zag op Thronefest – is Sinmara niet langer mijn favoriete blackmetalband uit IJsland. Daar…Lees verder ›
Tweede album voor de einzelgänger genaamd Hysteriis, die je misschien al kent van de band Kratein. F41.0 is een code die men in de medische…Lees verder ›
Wat was ik een blije mens toen ik het Deense Hexis leerde kennen. Eindelijk een zogenaamde hardcore blackmetalband die ik kon appreciëren,…Lees verder ›
Opnieuw een plaat van het label ATMF (Aeternitas Tenebrarum Musicae Fundamentum) en dit keer is het geen Italiaanse band. Het is een…Lees verder ›
Zozo, een zoethoudertje voor de Necrophobic-fans? Leuk. Het is toch al vier jaar geleden sinds Womb of Lilithu en die plaat was na het…Lees verder ›
Orm, uit Denemarken. Een blackmetalband die debuteert, al is het in feite een verderzetting van de band By the Patient. Ze hadden duidelijk…Lees verder ›
Bij het debuut van Nordjevel in 2016 vroeg ik me af of er nog mensen waren die zich afvroegen hoe Dark Funeral zou klinken…Lees verder ›