Opnieuw vijftien video’s om deze veertiende december mee door te spoelen en ons voor te bereiden om weer maar eens een fantastische werkweer. Hier zijn de nieuwste clips van Archspire, Any Given Day, Nightshade, Lionheart, Fear of Domination, Paradise Lost, Till Lindemann, Benighted, Ov Sulfur, Vreid, Visions of Atlantis & Warkings, Lord of the Lost, Night in Gales, Aldheorte en Duyvel! Lees verder ›
Ik kom niet zo heel vaak in onze hoofdstad, in Brussel dus. Nu en dan, voor een of andere uitstap met mijn dochter in het kader van een opleiding of theatervoorstelling. De brede Brusselse deathmetalscene is me helemaal vreemd maar toch trok deze eerste plaat van Abysmal Descent, Dismal Thoughts, mijn aandacht. Deze band ontstond uit de as van Dehuman en wordt aangevuld met leden uit andere bands als daar zijn Putrid Offal, Echo Solar Void, Terrifiant, Neptunian Maximalism en Saqra’s Cult.Lees verder ›
Unbidden Manifestations is EP nummertje twee voor de band Antiquity afkomstig uit Durham, North-Carolina. De band startte ergens in 2017 en kwam in 2021 met een EP, simpelweg Antiquity getiteld. Soms moet je het inderdaad niet moeilijker maken dan het al is. DungeonShade is het duistere heerschap achter deze Amerikaanse blackmetalband die alles lekker in eigen beheer doet. Ik vond terug dat het inderdaad bovengenaamd heerschap is dat de touwtjes in handen heeft, maar hij heeft toch een stel bandleden rond zich weten verzamelen. Maakt het allemaal ook een stuk gemakkelijker om live te spelen natuurlijk.Lees verder ›
Three Days Grace gaat al heel wat jaartjes mee, en in al die jaren hebben ze twee leadzangers gehad. In 2013 nam Matt Walst het stokje over van originele zanger en medeoprichter Adam Gontier. Sinds 2024 is Adam Gontier echter weer terug als fulltime bandlid, en doet dat náást Matt Walst. Op het recent uitgebrachte album Alienation zijn beide heren dan ook te horen. Dit najaar mocht Europa tijdens een headlinetour van deze unieke combinatie genieten, wat voor de meeste optredens tot strak uitverkochte zalen leidde. Esther 't Lam ging namens Zware Metalen een kijkje nemen in het mooie Ancienne Belgique in Brussel, en kwam met onderstaande beelden terug van deze gave en gezellige avond vol moshers, crowdsurfers, meezingers en headbangers.Lees verder ›
Green Carnation staat niet bepaald bekend als een productieve band. The Shores Of Melancholia is pas het tweede studio-album sinds de reünie in 2014, na het prima Leaves Of Yesteryears. De band belooft beterschap, want dit album maakt onderdeel uit van het drieluik A Dark Poem waarvan de volgende twee delen in 2026 worden uitgebracht.Lees verder ›
Het nieuwe album van Christ Agony, Anthems, is na een stilte van bijna negen jaar een opmerkelijke terugkeer. Waar de band in zijn klassieke periode (bijvoorbeeld met Unholyunion (1993) en Daemoonseth - Act II (1994)) nog uitblonk in rauwe, klassieke black metal met scherpe tremolo’s en brute snelheid kiest men nu voor een zwaarder, langzamer en meer atmosferisch geluid. Het resultaat is geen nostalgische herhaling maar eerder een volwassen manifest waarin de sleutelfiguur Cezar opnieuw de regie neemt.Lees verder ›
Hoeveel waarde moeten we nog hechten aan originaliteit? Is op muzikaal gebied niet al bijna alles al eens voorbijgekomen? Is de huidige muziekscene niet vooral een verbastering van wat we allang kennen? Misschien is dat ook helemaal niet erg... Is het niet juist mooi als bij een band duidelijk hoorbaar is waar hij zijn inspiratie vandaan haalt? Of is het juist nu belangrijker dan ooit om heel onderscheidend te zijn, om echt op te vallen?Lees verder ›
Ergens in 2019 schreef één van mijn zo vele collega's dat 'der rote Milan' niks meer zou moeten betekenen dan de rode wouw. Bijzonder interessant noem ik dat... Dat een melodische blackmetalband zich noemt naar een vogelsoort. Het zal allemaal zijn verklaring wel hebben voor een band die in 2015 in het Duitse Trier werd opgericht. Wat ik ook speciaal vind, zijn de namen die de bandleden zich toe-eigenen. Het start bij I en eindigt bij VII. Iets doet me vermoeden dat er al een aantal gozers of gozerinnen zijn gepasseerd.Lees verder ›
De ster van Heath straalt je van hei(n)de en verre tegemoet: een zegetocht langs de Popronde en tal van clubs en festivals, openen voor DeWolff en schitteren op Roadburn Festival. Je zou je schoen voor minder zetten, toch? De Haagse psychedelirockers hebben iets te vieren en op 6 december 2025 pakken zij uit in het Paard, de poptempel die de band heeft ‘geadopteerd’. Niet alleen presenteert Heath daar, thuis, een kersvers album. Ook zetten zij vier andere topacts in de etalage: Mahala, Yan Lâle, Mojo & The Kitchen Brothers en Iron Jinn. Uw Zware Correspondent Ruben Verheul heeft dit lootje getrokken en mag proberen met beide voeten op de vloer te blijven en een en ander te verwoorden en te verbeelden.Lees verder ›
Het grootste hardcore indoor festival van Europa, Revolution Calling, is alweer aan zijn vijfde verjaardag toe. Een mooie prestatie van Martijn en de organisatie. Het mooie daarbij is ook dat er elk jaar weer meer topnamen uit de hardcorescene dit festival willen meemaken. Niet zelden gaat het hierbij om exclusieve shows of exclusief materiaal dat gespeeld wordt. Dit jaar is er zelfs een pre-party dag aan toegevoegd. Het toont aan dat het festival populair is en blijft en er nog veel ruimte voor groei is. Friso Veltkamp doet vandaag het verslag. Dank aan de diverse fotografen die foto's aanleverden! Lees verder ›
Met dit Ritual Of Transition komt er een einde aan de muzikale boodschap van het Oekraïnse Do Skonu, een band die ergens in de krochten van de lokale blackmetalondergrond zijn oorsprong zag in 2009. Maar liefst acht albums gingen dit werkstuk voor. Het meest memorabele althans op basis van titel van het werkstuk, een EP uit 2024, bleek Pour Out Your Wrath upon the Nations Which Do Not Know You, and upon the Kingdoms Which Do Not Call upon Your Name. Het goede nieuws is dat de platenboer van dienst, de heer Arjan van Heidens Hart, ervoor gezorgd heeft dat ook deze EP op cd verkrijgbaar is.Lees verder ›
Wat komt er toch allemaal uit IJsland en Noorwegen of Zweden aanwaaien? Dit Fordæðuskapr is de band van S.D., ie we kennen van onder andere Árstíðir lífsins. Deze nieuwe band die vanuit het Oud-Noors vertaald gewoon hekserij zou moeten betekenen, lijkt als een donderslag bij heldere hemel te verschijnen aan het blackmetalfirmament. Iedereen die de scene goed kent weet dat dit natuurlijk niet waar is en als je de sociale media goed volgde was het niet direct een verrassing dat bij tijd en stond Hræflóð Markar Fjalla naar boven zou komen borrelen vanuit één of andere lavaput.Lees verder ›
Het is me wat. Op de avond dat de goedheiligman met zijn pieten onderweg is naar de huizen om schoenen vol lekkers te vullen sta ik aan te schuiven in een rij van jewelste om binnen te geraken in het uitverkochte 013 Poppodium in Tilburg. Ik heb al in menig rij gestaan bij de post, de bank, de supermarkt, maar deze rij tart toch echt wel alle verbeelding. We staan bijna tot aan het station. Mensen die het concept rij niet snappen kruipen voor, jongedames die al wild staan nog voor ze de heer Charnas live hebben mogen aanschouwen trippelen in de winterkou vrolijk rond.Lees verder ›
1349 moeten we al niet meer voorstellen want deze blackmetalentiteit, die sinds 1997 Oslo en contreien ver daarbuiten onveilig maakt, komt nu met een liveplaat. Winter Mass (live) is de resultante van een concert dat net na het opheffen van de lockdown in het kader van COVID-19 plaatsvond in Parkteatret, Oslo op 20 november 2021. In 2003 staken deze duivels al hun neus aan het venster middels de eerste volwaardige plaat, Liberation. De meest recente plaat The Wolf & The King voorzag ik zelf nog van een bijpassend schrijven. Lees verder ›
In 2016 bracht het internationale blackmetalgezelschap Martröð de EP Transmutation of Wounds uit. Het verleidde collega Bart tot treffende woorden als “Het klinkt als het briljante, maar gestoorde resultaat van muzikaal geniale breinen.” en “Tijdloze ellende in de vorm van buitengewoon begaafde black metal.” Ondanks de lovende ontvangst, bleven velen toch wat onverzadigd achter; de honger naar meer liet zich vrijwel meteen voelen. Met hun gezamenlijke speeltijd van iets meer dan een kwartier vormden de nummers een uitnodigend en uitdagend voorproefje. Zo indrukwekkend, zo krachtig, dat er reikhalzend uitgekeken werd naar een vervolg, naar meer...Lees verder ›
Dit Franse Void Paradigm komt uit Rouen, de regio Normandië. Sinds 2012 maakt dit drietal al expressieve black metal. De eerste plaat, Void Paradigm, werd nog dat jaar gemaakt en uitgebracht. Nu zijn we drie platen verder. De laatste plaat kwam in 2020, Ultime Pulsation / Demain Brûle. De bandleden van dit gezelschap maken ook deel uit van een heleboel andere gelijkgestemde bands, onder andere Ataraxie. Ze hebben zich zelfs verenigd en noemen hun collectief La Harelle. Onder deze vleugels zit onder andere de band Sordide.Lees verder ›
Paradise Lost heeft weer eens een juweel van een plaat uit en trok er op uit om ‘m aan de wereld te laten horen. Aan het einde van de zomer zag het ding het levenslicht en dat maakte de herfst het perfecte jaargetijde voor een tour. Een succesvolle tour overigens want vrijwel overal kon het bordje ‘uitverkocht’ voor het raam bij de kassa. Zo ook begin november in het Utrechtse TivoliVredenburg, waar de Pandora-zaal werd vrijgemaakt voor de baanbrekende band op het gebied van droevige muziek. Remco Faasen stond namens Zware Metalen al weken klaar om een kijkje te nemen.Lees verder ›
Collega Aarts fileerde enkele jaren geleden plaat nummer twee van dit uit Kharkiv, Oekraïne afkomstige blackmetaltrio Windswept. The Onlooker was dus de voorloper van plaat drie die nu voor me ligt: The Devil's Vertep. In 2017 lieten deze drie al van zich horen middels The Great Cold Steppe. Al sinds conceptie zit de band op stal bij grote broer Season of Mist en dat wil toch wat zeggen. Misschien ook logisch als je kijkt wie er deeluitmaakt van deze blackmetalbende. Het gaat immers om individuen die hun sporen al jaren verdienen binnen bands als Drudkh, Precambrian of Rattenfänger.Lees verder ›
Drunemeton komt oorspronkelijk uit Rusland en resideert nu al wel weer een tijdje in Servië, als ik het zo allemaal goed kan volgen. Dit Dweller Of Carcosa is voor mij een soort van EP'tje waarop de heer Grannus, het enige bandlid, drie singles heeft verzameld. Eén van zijn eigen band en twee covers: Mother Europe verscheen op onder andere het Fatherland-album van het Belgische Ancient Rites en Mordred's Song werd eerder uitgevoerd door Blind Guardian.Lees verder ›
Hoe beter de druilerige zaterdag te besteden dan onder het dak van het Eindhovense klokgebouw? Zeker als daar de zesde editie van het Helldorado festival gehouden wordt! Met onder andere Hatebreed, Turbonegro en Sacred Reich op het programma is de lichtstad een waardige bestemming. Redacteur Ruben en fotograaf Tessa Verstraete voegden zich tussen de toegestroomde turbojugend en verzorgden het verslag voor Zware Metalen. Lees verder ›
