On Thorns I Lay, nog zo een oudje dat wil blijven meedraaien. Deze Griekse band is er al bij sinds 1995. De melodische…Lees verder ›
Doom
Het is er niet één, het zijn er drie. Of toch niet? De bandnaam van High Priestess had wellicht beter High Priestesses…Lees verder ›
Zowel het Belgische Marche Funèbre als het internationale Eye of Solitude zijn in de doomwereld aan een blijvende opmars bezig. Dat vertaalt zich niet alleen…Lees verder ›
Anti-doom, je moet het genre maar verzinnen. Dat is dus precies wat de heren van Morag Tong beweren te spelen, op hun…Lees verder ›
Wrekmeister Harmonies is het geesteskind van ene J.R. Robinson: een Amerikaan met een stem om jaloers op te worden: donker, meeslepend, begeesterend.…Lees verder ›
De U verdween kort na het uitkomen van het debuutalbum Unanswered Hymns in 2015 uit de bandnaam, zodat Church inmiddels Chrch is.…Lees verder ›
Nebula Septem, oftewel zevende mist, is het zevende album van Monolithe. Ter viering hiervan hebben de zeven bandleden voor dit album zeven…Lees verder ›
Tjeerd de Jong zit de laatste jaren bepaald niet stil. Naast de heroprichting van Stone in Egypt enkele jaren geleden, heeft hij…Lees verder ›
Dit viertal uit Chicago ging vorig jaar langs bij Dennis Pleckham (Bongripper) in de studio om de, hoe raadt u het, vierde…Lees verder ›
Het eten van gisteren smaakt vandaag een stuk beter, althans wanneer je het gisteren niet opgegeten hebt. Belangrijk detail. Wat ik probeer…Lees verder ›