Twee redenen waren er om deze Eisregen te selecteren. Ten eerste het feit dat ik de nood voelde om eens een negatieve review te schrijven, ten tweede de naam van de plaat. In het verleden liet ik me danig negatief uit over het werk van deze Duitse band, die in 1995 het licht zag en naar mijn aanvoelen bijzonder matige gothic meloblack bracht. Door de jaren heen is er weinig veranderd aan het clowneske gezelschap, behalve dan dat sommigen van mijn collega's er fan van werden (lees Leblos er even op na). Ik hield er een andere mening op na (Utter bagger). Album nummer zeventien (!) ondertussen. Een mens vraagt zich af waarom.Lees verder ›























