Headlines

The Dead Daisies, dat is één van die groepen die onmiddellijk mijn aandacht krijgen als ik ze zie opduiken in de grote lijst met recenseerbare nieuwe uitgaves. Ik leerde ze hier trouwens bij Zware Metalen kennen en kon de laatste twee studioalbums, Holy Ground (2021) en Radiance (2022) van een recensie voorzien. Bij beide albums stond Glenn Hughes centraal als zanger en bassist. Dat is nu anders, want niemand minder dan John Corabi, toch vooral bekend van zijn periode als Mötley Crüe frontman, neemt weer de plaats achter de microfoon in.Lees verder ›

Ik schreef al eerder over deze Britse post-hardcorde of metalcore band met emotioneel randje. Ik bestelde niet alleen de eerste plaat, Lonely World maar ook opvolger Burning Throne. In dat eerste pakket zat ook een hoodie die ik kwijtspeelde aan mijn zoon. In het pakket van de tweede plaat zat, je kan het wellicht al raden, ook een hoodie. En waar belandde die? Juist, bij mijn zoon. Wil dat zeggen dat mijn 16-jarige zoon naar dit type muziek luistert, nee hoor. Hij wisselt graag van hoodie zoals ik wissel van blackmetalplaat. Je kan dus stellen dat deze review van de nieuwste EP van Acres getiteld, What It's Like To Feel Worthless, een uiting is van een zekere guilty pleasure.Lees verder ›

De Bavarianen van Amystery zijn weer terug. Met Chaos Empire Satan komt drietal weer bovendrijven na heel wat jaren afwezigheid. Zo blijkt de vorige plaat, All Hail The Cult, al te dateren van 2014. Folter Records brengt de nieuwe plaat uit die zich thematisch laat breien rond de overpeinzingen van Peter James Carroll. Heel wat duister ideeën komen zo tot leven. Hoe nietig staan we als mens op deze aardbol en breder, in het universum maar langs de andere kant heb je als persoon toch heel wat zaken in handen ook op creatief vlak. Het gaat vermoedelijk toch allemaal veel verder dan dit, maar daar houd ik me niet direct mee bezig. Aan jullie om, zo je hierin geïnteresseerd bent, dit uit te vogelen.Lees verder ›

Geen schnitzel voor mij vandaag maar Schänder. Dit is een vierkoppig blackmetalcollectief uit Oostenrijk. Ik ben benieuwd of het me gaat smaken. Dit kwartet heeft naast deze EP, Of Rust And Blood, nog maar één volwaardige release op hun conto staan en dat bleek de debuutplaat uit 2021 te zijn, genaamd Schänder, hoe kan het ook anders. Kvlt Und Chaos Productions brengt dit viertrackshebbeding gewoon uit.Lees verder ›

De 'vroedvrouwen des verderfs', ook wel Turmion Kätilöt op zijn Fins, zijn toe aan hun twintigjarig jubileum. Je kan niet zeggen dat deze heren stilgezeten hebben, want Reset is meteen ook de tiende plaat voor dit vreemde zestal. Wat mij betreft een typisch paard uit de Nuclear Blast-stal met kwalitatieve industrial metal die wat overleunt naar het experimentele popperige straatje. Te vies voor Metal Archives, maar ik zet er graag mijn tanden eens in, nu Bart Alfvoet me niet voor is.Lees verder ›

Hoe eindig je je dag? Iedereen vermoedelijk op dezelfde manier toch? Wat keuvelen met je vrouw bij een bakkie troost, zappen, in de zetel in slaap snorkelen en dan toch maar de beslissing nemen om onder de wol te kruipen. De Fransen van Sordide wijken misschien wat van het pad af maar Ainsi Finit Le Jour geeft misschien toch wat tips. Sinds 2014 is dit alweer plaat nummer vijf. De vorige plaat Les Idées Blanches kon me wel bekoren. De smerig klinkende black metal van dit drietal kent ook zijn meer experimentele kantjes en vandaar dat je toch goed bij de les moet blijven wanneer je de muziek van deze heren beluistert.Lees verder ›

Op een zomerse zaterdag zeven jaar geleden brak Bütcher potten op de planken van Antwerp Metal Fest. Ik was erbij en ik keek vol verbazing naar deze knallende band. Meteen dacht ik dat ik een trein gemist had, want de fans waren dolenthousiast en voor mij was het allemaal nieuw. Een gesprek met de zanger van de band leerde me nadien dat ik helemaal geen trein gemist had, hooguit een paar demo's, en dat het debuut Bestial Fükkin' Warmachine klaar lag om de wereld te veroveren.Lees verder ›

Italiaanse power metal, laat maar komen. In dit geval betreft het Frozen Crown, female fronted (and backed), dat album nummer vijf over de toonbank gooit. Call Of The North kreeg vorig jaar 95 punten van collega Berry en de band maakte ondertussen promotie naar Napalm Records. De lat ligt dan ook erg hoog voor War Hearts.Lees verder ›

Hardcorebands op Relapse Records, dat is in de meeste gevallen wel een beproefd recept voor met metal doordrenkte hardcore. Puur op basis daarvan is mijn interesse al gewekt. Daar staat tegenover dat ik met de uit de promotekst afkomstige term 'brutal hardcore' dan weer niet zoveel kan. Na bijna twintig jaar hardcore te luisteren zie ik deze beschrijving te pas en te onpas worden gebruikt bij zoveel verschillende soorten bands dat het eigenlijk een lege term is geworden, wellicht bij gebrek aan beter.Lees verder ›

Tom Reynols' Foul Body Autopsy passeerde al eens de revue. De melodische death metal van deze éénmansformatie uit Leicester, Verenigd Koninkrijk. Twee van de drie delen van  de trilogie Shadows Without Light passeerden mijn speler maar konden me niet overtuigen. Jammerlijk miste ik deel drie maar ook een EP genaamd Crucifix Dreams. Tja als je zo maar even niet aan het opletten bent, kan dat gewoon gebeuren, niks aan te doen.Lees verder ›

The Mosaic Window uit de Verenigde Staten van Amerika komt met Hemasanctum en het is niet de eerste plaat van bandbrein en alleskunner de heer Brown. Wel is het zo dit het eerste album is waarop een drummer van vlees en bloed te horen is. En dan ook nog eens eentje met behoorlijk wat naam en faam: niemand minder dan Gabe Seeber (Abigail Williams, Vale of Pnath, Obscura (live), Decrepit Birth (live), Carach Angren (live)). Daar komt dan nog eens bij dat de heer Andy LaRocque de plaat nog een extraatje gaf door er een tweetal solo's voor aan te leveren.Lees verder ›