Hardcorebands op Relapse Records, dat is in de meeste gevallen wel een beproefd recept voor met metal doordrenkte hardcore. Puur op basis daarvan is mijn interesse al gewekt. Daar staat tegenover dat ik met de uit de promotekst afkomstige term ‘brutal hardcore’ dan weer niet zoveel kan. Na bijna twintig jaar hardcore te luisteren zie ik deze beschrijving te pas en te onpas worden gebruikt bij zoveel verschillende soorten bands dat het eigenlijk een lege term is geworden, wellicht bij gebrek aan beter. Aan mij de eer om namens de ‘Zwaarste der Redacties’ mij te buigen over een betere beschrijving van de hardcore van Walking Wounded en het geweld op Bestial Condemnation.
De jonge band uit Cleveland is er afgelopen jaren in elk geval in geslaagd onder mijn radar te blijven. Bestial Condemnation wordt als album uitgebracht op Relapse Records en is feitelijk een samenvoeging van de gelijknamige EP die in maart van dit jaar is uitgebracht met als extraatje alle singles die de band in de jaren ervoor heeft uitgebracht.
Ik weet niet zeker of de term ‘chuggachuggariffs’ al eerder is geïntroduceerd op onze website. Zo niet bij deze dan! Opener Battle Worn staat er namelijk direct vanaf het begin bol van. Dankzij de compleet opgefokte riffs en drums in combinatie met de ADHD-vocalen doet deze muziek mij in eerste instantie een beetje denken aan Knocked Loose. Al met al een leuk begin, me dunkt. Unholy Bargain heeft dankzij de goed passende samenwerking met hardcoreband No Cure iets minder metalgevoel, maar het is wel ontzettend lomp. Volgens de beschrijving in de promo is Food For The Crows het magnum opus van de band. Dit nummer zou alles omvatten wat de band na een aantal bestaansjaren wil zijn en wil laten horen. Ik moet toegeven dat dit inderdaad kneiterharde, stompende hardcore is. De vintage Hatebreed-riffs zijn duidelijk aanwezig en de beatdown aan het einde is daadwerkelijk slagveldwaardig. Depravity mag er trouwens ook zijn hoor. Want de al eerder genoemde chuggachuggariffs zijn hier in optima forma aanwezig. Het hele nummer staat vol met van die typische deathmetalriffs die je heupen zo lekker laten wiegen zoals bijvoorbeeld 200 Stab Wounds dat ook zo goed kan. Titelsong Bestial Condemnation is dan weer wat meer experimenteel in de riffs en qua tempowisselingen. Het nummer voelt daardoor wel wat onwennig na het voorgaande geweld. Righteous Brutality is daarop volgend wederom een goed voorbeeld van moderne hardcore die lekker alle kanten op vliegt. De tussentijdse conclusie na het eerste gedeelte van dit album is ronduit positief.
Al met al is dit best een aardig album geworden en ik snap wel degelijk dat Relapse Records het viertal aan de catalogus heeft willen toevoegen. Eerlijkheidshalve moet ik zeggen dat Bestial Condemnation toch wel wat originaliteit mist om mij echt van de sokken te blazen. Het is allemaal erg intens en dan zijn die twaalf nummers toch wel een (te) lange zit. Zoek je echter nog wat muzikale inspiratie voor bijvoorbeeld een ‘slopen- en verbouwenafspeellijst’ dan raad ik vooral de eerste zes nummers van dit album aan. Voor fans van: Knocked Loose, Gatecreeper en Nails.
Label:
Relapse Records, 2024
Tracklisting:
- Battle Worn
- Unholy Bargain
- Food For The Crows
- Depravity
- Anguished Solitude
- Bestial Condemnation
- Righteous Brutality
- In The Trenches
- Noxious Rose
- Alter
- A.T.C.
- Birth
Line-up:
- Pete Hanbury – Drums
- Tim Rutan – Basgitaar
- Noah Hardesty – Zang
- Steve Perrino – Gitaar
Links: