Geschreven door Remco Faasen op 11-09-2019 om 21:23.
Eén per jaar pakt het Rotterdamse poppodium Baroeg uit met een heerlijk festival in de buitenlucht, waar gevestigde én nieuwe namen uit de wereld van de harde en alternatieve gitaarmuziek zich mengen met underground elektronische muziek. Baroeg Open Air vindt 14 september plaats in het Zuiderpark in Rotterdam. Zware Metalen blikt vooruit op het betere (lees: harde) deel van het programma met een bonustip voor wie meer van de bliepjes en piepjes uit een computer houdt.
Main Stage
Dé blikvanger van deze editie van Baroeg Open Air is Dark Tranquillity: pionier van de melodieuze deathmetalscene uit het Zweedse Gothenburg. Onder de naam Septic Broiler bracht de band in 1990 twee demo’s uit, voordat de huidige naam gekozen werd. Elf albums kwamen er sindsdien uit, met het prima te verteren Atoma uit 2016 als laatste wapenfeit. Live stellen de Zweden nooit teleur. Zware Metalen was de laatste keer dat we de band zagen optreden onder de indruk van de energie die de mannen na al die jaren nog meebrengen.
Het Zwitserse Samael begon in 1987 als satanaanbiddende, christenhatende blackmetalband maar na drie albums was dat wel zo’n beetje voorbij. De drumcomputer deed zijn entree en de band ontpopte zich tot een electronic/industrial-act van formaat die nog steeds niet veel opheeft met georganiseerde religie. Het kwartet Vorph, Xy, Drop en anno 2019 Zorrac, zorgt nog steeds voor kwaliteitsplaten, zoals het in 2017 verschenen Hegemony. De laatste keer dat Zware Metalen de band zag, werd Metropool in Hengelo stuk gespeeld.
Op de Main Stage, waar het hardere deel van Baroeg Open Air staat geprogrammeerd, is Wild Romance wellicht een vreemde eend in de bijt. Maar de begeleidingsband van wijlen Herman Brood heeft een verleden dat teruggaat tot 1976. Zanger/gitarist Dany Lademacher is samen met Brood verantwoordelijk voor het schrijven van diens grootste hits: Never be Clever en Saturday Night. Het laatste nummer haalt de zeventiende plaats in de Amerikaanse Top 100. Na het overlijden van Brood blijft het lang stil rond de band, maar in 2016 kwam de band op volle kracht terug met een nieuwe plaat en heerlijke rock ‘n rolloptredens.
De Engelse krant The Independent kroonde Agent Fresco tot ‘een van de meest spannende bands momenteel in de wereld’, maar de IJslanders zijn al actief sinds 2008. Met hun mix van pop, alternative, metal, en math-rock, zijn ze helaas maar weinig in de studio te vinden. Twee platen en een EP staan er op het palmares. In een omgeving als Complexity Fest in Haarlem voelen de mannen zich als een vis in het water en die liefde is wederzijds, getuige een propvolle zaak in 2017. Het nieuwe album waar toen sprake van was, heeft zich evenwel nog niet aangediend.
De stoner metallers van Komatsu komen met een vrij recente plaat op zak: het degelijke A New Horizon. Vorig jaar stond de band in Baroeg en overrompelde het publiek daar met ronkende heavy riffs. Onder de noemer Return of the Mothersludgers staan de Eindhovenaren voor een Europese tour in de eerste weken van november. Eerdere tours brachten Komatsu al naar Frankrijk, Duitsland, België, Italië, Switzerland, Engeland, Oostenrijk en Brazilië. In dat laatste land viel de band uit de school van Queens Of The Stone Age, Kyuss, Monster Magnet, Mastodon en Baroness zo in de smaak dat er gelijk twee weken werd rondgetrokken.
Voor het avantgarde dark rockensemble Gold is Baroeg Open Air de tweede tussenstop op een tour die het Rotterdamse gezelschap verder naar onder meer Antwerpen (dinsdag 17 september in Trix), Lyon, Madrid, Den Haag (3 oktober in Paard), Groningen (26 oktober in Vera), Kopenhagen, Göteborg, Oslo, Berlijn, Budapest, Krakau en Amsterdam (27 december in Melkweg) brengt. En terecht, want laatste plaat Why Aren’t You Laughing? druipt van kwaliteit en emotie.
Disturbance doet de aftrap op de Main Stage, want Baroeg Open Air zonder punk is als patat zonder mayonaise. De band zag het levenslicht in de jaren ’90, maar maakt muziek alsof de Gouden Jaren van de punk (’77 – ’82) nooit over zijn gegaan. In 2008 namen de mannen overigens afscheid met een concert in het Griekse Thessaloniki, maar alweer een jaar later kroop het punkbloed waar het niet gaan kon en volgde er een doorstart. Het laatste wapenfeit van de band, Tox Populi uit 2018, is pas de tweede sinds de doorstart, maar de muziek van Disturbance komt ook beter tot zijn recht op een podium.
Talent Stage
Op de Talent Stage staat het nog jonge TerraDown: winnaar van de Metal Battle 2019. Met het werk van de mannen valt er voor iedere muziekliefhebber wat te halen: harde, melodische gitaren en zware, stabiele drums, die worden gecompleteerd door het massieve stemgeluid van zanger Nick Brouwer. De band die dit jaar ook op Wacken stond, trapte in de bloedhete zomer af op Stonehenge festival in Steenwijk. Zware Metalen zag dat de band op de juiste weg is.
In december 2017 doopte het Rotterdams/Antwerpse duo Vincent (vocalen, gitaar) en Fabian (vocalen, drums) hun band Boskat. Luide, alternatieve rock ‘n roll spelen is wat de mannen doen. Sinds de zomer van vorig jaar is het spelen, spelen, spelen: in de kleine clubjes van Nederland en België, met hier en daar een festival. Baroeg werd daarbij niet overgeslagen, nu is het tijd voor het grote festival.
Ook al jong (zou de naam Talent Stage er iets mee te maken hebben?): Hallowed Fire uit Heerhugowaard. Eén EP heeft het kwintet afgeleverd. Decade of Darkness laat een band horen die thrash- en speedmetalriffs combineert met groovy heavy breakdowns. Het motto van de band? ‘Bang your head and tear shit up!’. Op tijd aanwezig zijn dus.
Electronic Stage
De bonustip staat op de, jawel, Electronic Stage. Uit IJsland komt Hatari, het gezelschap dat eerder dit jaar de onschuldige liefhebbertjes van het Eurovisie Songfestival in Israël de stuipen op het live joeg met de bondage-act rondom het geniale nummer Hatrið mun Sigra, dat er met gebarentolk bijzonder indrukwekkend uit ziet. Hatari haalde er een tiende plaats mee en vierde dat door met Palestijnse vlaggetjes te zwaaien. Naast dat ze een voorliefde hebben voor BDSM, worden de heren Klemens Hannigan (de tot meubelmaker opgeleide vocalist), kunstenaar en vocalist Matthías Haraldsson en de zoon van de IJslandse ambassadeur in Groot-Brittannië Einar Stéfansson (drummer en producer) gedreven door hun strijd tegen het anti-kapitalisme. Met slechts een EP en een paar singles op zak had Hatari overigens ook zomaar op de Talent Stage kunnen staan
De redacteuren van Zware Metalen schrijven ieder jaar op vrijwillige basis duizenden artikelen om de metalscene van Nederland en België te ondersteunen. Hiervoor zijn we afhankelijk van inkomsten die gegenereerd worden door het plaatsen van advertenties. Indien deze niet afkomstig zijn van directe partners (zoals poppodia en festivalorganisatoren), zal de overgebleven ruimte opgevuld worden door automatisch gegenereerde advertenties van Google AdSense. Omdat deze gebruik maken van zogeheten ‘tracking cookies’, hebben we volgens de AVG-wet jouw toestemming nodig om deze advertenties weer te kunnen geven. We begrijpen dat onze lezers hun privacy op het internet waarderen, maar het accepteren van het cookiegebruik houdt Zware Metalen (en dus indirect de metalscene) in leven. We hopen daarom dat je instemt met het gebruik van de cookies. Mocht je er interesse in hebben, kun je onze privacyverklaring lezen.
