Hiep hiep hoera: het Belgische underground label Immortal Frost Productions (IFP) bestaat maar liefst tien jaar en dat moet gevierd worden! Tien gitzwarte kaarsen en een afgehakte geitenkop ter ere van tien jaar koude haat en dus hoog tijd voor een feestje. Én een interview. Maar eerst een korte introductie voor wie denkt IFP niet te kennen. Want de kans is groot dat je één van de bands van dit label, zonder dat je het zelf besefte, al eens live aan het werk hebt gezien…
Immortal Frost Productions werd in augustus 2009 opgericht in Australië door Josh Young, de man achter Astral Winter en (later) Atra Vetosus. Enkele maanden later sloot Surtur Lenaerts, die we onder andere kennen als drijvende kracht en vocalist van Ars Veneficium, zich bij Young aan om het label te leiden. Kort daarna verhuisde IFP volledig naar België. Moornebheym (MNH) werd eind 2010 door Surtur aangeworven om de graphics en design voor zijn rekening te nemen. Op dat moment kwamen ook de eerste echte pro releases onder het label uit. Alweer een jaar later, in 2011, besloot Josh Young zich om persoonlijke redenen terug te trekken uit IFP, waardoor al het werk op de schouders van Surtur en MNH terecht kwam. Er werd toen besloten om de boeg volledig om te gooien en de focus kwam te liggen op het aantrekken van jonge, veelbelovende underground bands, voornamelijk binnen het blackmetalgenre.
Naarmate de jaren vorderden groeide IFP uit tot een grote speler, met maar liefst plusminus 30 bands op zijn rooster. Het label beschikt sinds 2011 over een eigen webshop, is regelmatig te zien op concerten/festivals met zijn merchandise stand en heeft sinds enkele jaren ook een eigen booking agency waarmee hij tours organiseert. Dit jaar werd bijvoorbeeld de Eosforian Adversary European Tour georganiseerd, met Acherontas (GR), Inferno (CZ) en Djevelkult (NO).
Zware Metalen kreeg de kans om met Surtur Lenaerts van gedachten te wisselen over verleden en toekomst, Finland en Noorwegen, black en andere metal.
Hallo Surtur, het festivalseizoen is net achter de rug en dus is er wat tijd om op adem te komen. Ik kan me namelijk voorstellen dat dit voor jou een behoorlijk stressvolle periode is. Wat betekenen die festivals eigenlijk voor jou en hoe belangrijk zijn ze voor IFP? Is dit iets waar je enthousiast naar uitkijkt, of is het eerder iets om nerveus van te worden?
Ik wil jullie eerst en vooral bedanken voor jullie tijd en interesse om dit interview met mij (ons) te doen. Goh, nerveus is een groot woord. Het is inderdaad een serieuze onderneming waar veel bij komt kijken en daarom is het altijd spannend: het vele werk, ver rijden en niet weten wat er je te wachten staat…
De festivals zijn voor IFP toch wel van groot belang aangezien de inkomsten niet onbelangrijk zijn voor de productie van nieuwe releases, merchandise of de aankoop ervan. Ook zijn de festivals een goede gelegenheid om ons te promoten en nieuwe fans/klanten aan te werven. Dus al bij al zijn ze voor IFP zeker onmisbaar geworden.
Immortal Frost Productions bestaat ondertussen al tien jaar. Ik las de bio van jouw label op jullie site en moet eerlijk toegeven dat het me verbaasde dat jij het label niet zelf hebt opgericht. Hoe leerde je Josh Young precies kennen?
Klopt, het label is oorspronkelijk door Josh Young opgericht in Australië. Wij zijn in contact gekomen met elkaar via MySpace in 2007, als ik me niet vergis, en sindsdien contact blijven houden doorheen de jaren vermits we beiden jonge muzikanten waren. Langzaamaan kreeg ik het gevoel dat ik meer wilde doen met/voor muziek en toen kwam het idee om een eigen label op te richten. Toen ik dat idee met Josh deelde, vertelde hij me dat hij met hetzelfde idee speelde en dus Immortal Frost Productions had opgestart om de demo Illustrations of Death van zijn eigen band Astral Winter uit te brengen. Deze kwam uit in augustus 2009 als de eerste titel op de IFP catalogus.
Het is pas daarna, ergens rond november 2009, dat ik in IFP ben gestapt met het oorspronkelijk idee om Josh bij te staan met de distributie in Europa en het beheren van de merchandise releases. Zo brachten we samen de tweede CD titel en de eerste shirts uit onder het label in 2010. Het was echter kort erna al dat we besloten om de gehele stock van de CD’s naar België te verhuizen omdat dit makkelijker was voor het verzenden van de pakketjes.
Waarom heeft Josh het label na twee jaar al verlaten en hoe kwam die boodschap aan bij jou? Heb je onmiddellijk beslist om er mee te blijven doorgaan of was er toch wat twijfel?
Josh verliet IFP omdat hij inzag dat hij vanuit Australië eigenlijk nog weinig kon bijdragen aan het label. Dit samen met het feit dat hij toen door een drukke periode ging in zijn privéleven en hij meer de focus wilde leggen op het creëren van muziek voor zijn, op dat moment nieuwe, band Atra Vetosus (die trouwens ook nog altijd onder het IFP rooster getekend staat).
Toen Josh mij op de hoogte bracht over zijn beslissing was dit natuurlijk wel eventjes schrikken en toch ook weer niet, vermits wij altijd open en eerlijk waren/zijn tegenover elkaar en ik dit ergens wel voelde aankomen.
Bij dezen overhandigde Josh mij het eigendomsrecht van het label zodat ik de vrijheid had om het verder te exploiteren, mocht ik dit willen. Op dat moment had ik samen met MNH besloten om IFP over een heel andere boeg te gooien: nieuw logo, nieuwe website, online shop, lay-out en design en noem maar op.
Op dit moment wordt het label gerund door twee personen. MNH is verantwoordelijk voor graphics en design, en jij doet de rest: bands, releases, merchandise, online verkoop, distributie en organisatie van tours… Dat lijkt me een titanenarbeid (pun intended). Hoe houd je dit vol en is dit nog combineerbaar met je job?
Zo goed als correct. Het is inderdaad veel werk, veel meer dan wat mensen zich vaak voorstellen of inbeelden. Ik heb al veel mensen ontmoet op festivals die er altijd van uitgaan dat het enkel records en merchandise verkopen is en heel de dag bier drinken. Wat dus niet zo is, althans, maar gedeeltelijk (haha).
Het is voornamelijk het werk achter de schermen dat ‘slopend’ is. Er zit natuurlijk wel een hele structuur en consistente werkwijze achter, wat het werk wel vergemakkelijkt richting een goede flow. Desondanks blijft het wel een 24/7 job (bij wijze van spreken), wat dus wil zeggen dat als ik een dag oversla, ik dit echt wel voel de dagen erna, vermits het werk zich dan serieus heeft opgestapeld.
Hoe houd ik dit vol? Goh, simpele motivatie en passie voor deze muziek die zich omzet in een onwrikbare wilskracht om mezelf dag in, dag uit tot het uiterste te drijven. Deze muziek is gewoonweg alles voor mij en er is dan ook niets waar ik liever al mijn tijd aan zou spenderen dan dit!
Heb je eigenlijk nog voldoende tijd om op een festival van een optreden te genieten of rustig in je zetel thuis naar een nieuw blackmetalmeesterwerkje te luisteren?
Weinig, als ik eerlijk moet zijn. Natuurlijk, als ik op een festival sta met de merch stand, heb ik op sommige festivals (vaak de underground festivals) wel een mooi zicht op het podium. Bij deze festivals kan ik dan dus gemakkelijk wat bands meepikken als ik geen klanten heb. Maar op andere festivals, zoals Graspop of Metal Days, kan ik eigenlijk helemaal niets zien, met uitzondering van de headliner(s). Dat vind ik vaak wel jammer, maar dat hoort er nu eenmaal bij en dat weet je ook op voorhand.
Rustig in mijn zetel zitten, dat zit er niet vaak in, behalve ‘s avonds wanneer ik probeer te ontspannen en een serie of een film kijk. Maar ik luister heel de dag door muziek achter mijn bureau terwijl ik voor het label aan het werk ben en als ik eindelijk ga slapen steek ik ‘s avonds steeds een nieuwe schijf in de cd-speler. Ook ben ik veel op de baan richting festivals en dan heb ik altijd een rugzak vol nieuwe cd’s mee om deze onderweg te beluisteren (omdat ik dan toch uren de tijd heb). En zo kan ik toch wat muziek beluisteren of ontdek ik tegenwoordig zo nieuwe meesterwerkjes, hèhè.
Waar geniet je eigenlijk het meest van? Eén van je bands die een topalbum heeft gemaakt, één van je bands die een indrukwekkend optreden heeft gegeven of gewoon een praatje met andere fans van het genre aan je merchandise standje op een gig?
Moeilijke vraag eigenlijk. Alle drie hebben ze wel bepaalde punten die je een goed gevoel geven. De albums die ik uitbreng, zijn natuurlijk wel vereeuwigd en deze kan ik wanneer ik maar wil herbeluisteren. Het gevoel dat ik daarvan krijg, een soort van ‘mission accomplished’ en de terugblik op het hele proces, is op zichzelf toch heel bijzonder: een bevredigend gevoel zeg maar.
De optredens of tours die ik bijwoon of organiseer van/voor bands onder mijn catalogus zijn een ervaring als geen ander. Het geeft me altijd een gevoel van trots wanneer één van de bands een killer show neerzet en de tours die ik met hen doe zijn gewoon momenten die je voor de rest van je leven meedraagt.
En de praatjes zijn altijd tof natuurlijk, behalve wanneer je net zeer druk bezig bent en je dan eigenlijk kortaf moet zijn en daardoor soms als een eikel overkomt (wat natuurlijk niet de bedoeling is). Maar hier en daar ontmoet ik dus echt wel gepassioneerde fans en dan is een praatje wel aangenaam om gedachten uit te wisselen. Ook vind ik het fijn wanneer ik een klant kan begeleiden in zijn keuze voor nieuwe cd’s/platen. Natuurlijk moet hij dan wel wat richtlijnen geven waarop ik mij kan focussen, anders wordt het haast een onmogelijke taak.
Dus ja, alle drie hebben wel positieve punten, en er eentje uitkiezen zal helaas onmogelijk zijn.
Je doet dit nu tien jaar lang, dus je hebt al heel wat meegemaakt en voldoende tijd gehad voor reflectie over je werkzaamheden. Indien je in 2009 wist wat je nu weet, was je dan toch met IFP begonnen en zo ja, wat had je anders aangepakt?
Ik vermoed van wel. Ik bedoel: ik doe niets liever dan bezig zijn met muziek, dus dit was hoe dan ook uiteindelijk realiteit geworden. Mocht ik in 2009 echter weten wat ik nu weet, had ik natuurlijk wel veel dingen beter kunnen doen vanaf de start, dingen die ik doorheen de jaren heb geleerd uit ervaring.
Het grootste keerpunt was de digitale markt, denk ik, die opeens heel hard oprukte en waar je als underground record label helemaal niets tegen kon/kan beginnen. Ik heb dit de eerste jaren lang geweigerd, maar uiteindelijk ben ik toch tot het inzicht gekomen dat dit nu eenmaal de toekomst is en je mee moet gaan met deze veranderingen die ook ten goede komen aan de promotie van de releases.
Helaas plaatst het digitale tijdperk toch een grote domper op het verkopen van fysieke dragers zoals cd’s en vinyl. En het gat groeit enkel maar. Dus het is zeer moeilijk om nieuwe klanten/fans aan te werven wanneer de nieuwe generaties opgroeien met de idee dat alle muziek gratis te verkrijgen is online (bijvoorbeeld Youtube).
Er zijn daarnaast nog zoveel dingen die ik sneller had moeten aanpakken om te kunnen groeien, dingen die ik altijd uitgesteld had omwille van mijn principes. Maar uiteindelijk ben ik moeten zwichten, ten goede van het label.
Je hebt momenteel meer dan 30 bands op je rooster staan. Geen heel grote namen, maar wel stuk voor stuk kwaliteitsvolle bands. Het lijkt me behoorlijk moeilijk om uit al die ‘kleinere’ en minder bekende underground bands het kaf van het koren te scheiden en de juiste bands aan te trekken. Vooral ook omdat je bands hebt uit zeventien verschillende landen. Hoe ga je daarbij precies te werk?
Bedankt om vol lof over onze getekende bands te spreken, dit is zeer fijn om te horen.
Om je vraag te beantwoorden; dit is nogal moeilijk uit te leggen, omdat dit vaak met een persoonlijk gevoel heeft te maken. Voordat ik een band zou tekenen, moet deze mij muzikaal echt wel raken of omver blazen om het zo te zeggen. Bekendheid en dergelijke speelt bij mij echt geen rol vermits ik mij nog altijd baseer op de underground scene, hoe moeilijk dat ook kan zijn. Dat is waar mijn hart, mijn passie ligt.
Dus goh, een specifieke werkwijze heb ik hier niet voor. Ik laat het nogal op mij afkomen. IFP krijgt dagelijks zo’n drie tot vijf aanvragen van bands en vroeger antwoordde ik echt iedere band. Helaas ben ik daar de laatste twee jaar mee moeten stoppen omdat dit gewoon zoveel extra werk met zich meebrengt, dat het eigenlijk enorm veel tijdverlies opleverde/oplevert (onze excuses hiervoor richting de bands, vat dit vooral niet persoonlijk op).
Natuurlijk probeer ik wel hier en daar toch nog eens een moment te nemen (wanneer het zich toelaat) om mails van bands te openen, te lezen en soms beantwoord ik deze dan ook.
Vaak krijg ik ook mails van bands die ik ken van naam, of bands waar ik zelf al jaren fan van ben. Dat is dan altijd toch weer leuk om zulke mails te openen en het geeft me ergens toch een goed gevoel dat deze bands interesse hebben om met IFP samen te werken.
Helaas, zoals hierboven al vermeld, krijgen wij zo immens veel verzoeken van bands dat wij gewoon niet alles kunnen beantwoorden, noch tekenen (ook al zou ik dit graag willen). Vaak jammer, want ik heb ook al bands moeten afwijzen waar ik écht mee samen wou werken maar waarvoor het gewoon financieel en praktisch niet haalbaar was.
Meestal komen bands ook onmiddellijk aanzetten met een volledig afgewerkte plaat en verwachten ze dat die binnen een aantal weken of maanden kan uitkomen. Wat dus helemaal niet realistisch is, omdat wij met een release schema werken waar we ons aan dienen te houden. Dit schema is tevens gebaseerd op onze financiële mogelijkheden en dit werken wij vaak al een jaar van te voren uit. Bands die al onder het IFP rooster staan weten hierdoor ook dat ze mij tijdig moeten inlichten vooraleer ze aan een nieuw album beginnen, zodat ik dit al kan inplannen. Op die manier kan het album zo goed als onmiddellijk in productie gestuurd worden na hun opnames. Zo niet, komen ook zij onderaan de lijst en dat is vaak een jaar wachten.
Even iets over de samenstelling van je rooster. Van de 34 bands zijn er zeven afkomstig uit Finland en slechts twee uit Noorwegen. Is dit puur toeval, of heb je daar een verklaring voor?
Dit is puur toeval hoor. Het maakt mij echt niet uit waar de bands vandaan komen, het gaat tenslotte nog altijd om de muziek bij mij.
De overgrote meerderheid van de IFP bands speelt black metal, maar blijkbaar heb je een aantal keer je hart verloren aan bands die een totaal andere soort muziek spelen (bijvoorbeeld Horizon… en Nights Amore). Voor welke soort muziek staat IFP precies? Kan je daar een label op plakken?
Dat klopt. In onze beginjaren hebben we een aantal ambient projecten uitgebracht, vooral omdat ambient toen zeer geliefd was onder blackmetalfans. Natuurlijk sprak de muziek van Horizon… en Nights Amore me ook wel echt aan, omdat beide een zeer melancholische aura rond hun muziek hadden hangen.
IFP is echter wel altijd een blackmetallabel geweest en zal dit ook altijd blijven. Natuurlijk brengen we ook wel werk van andere subgenres uit, als er black metal doorheen gemengd is.
Toen ik begon met het opstellen van dit interview telde ik 31 namen. Nu zijn dat er al 34. Vertel eens iets meer over je nieuwste aanwinsten?
Ja, dat klopt inderdaad. We hebben vorig jaar en begin dit jaar een paar nieuwe namen onder onze vleugels genomen. De eerste daarvan is Unmensch, een splinternieuw one-man blackmetalproject uit West-Vlaanderen (België dus), waarvan wij het debuutalbum Scorn onlangs hebben uitgebracht op CD en digitaal.
De tweede band is Frostmoon Eclipse, één van de oudste blackmetalbands uit Italië. De band gaat al een hele tijd mee en in oktober zullen we hun zevende full-length album uitbrengen op CD, vinyl en digitaal.
De derde band is Mara, een blackmetalband met paganinvloeden, afkomstig uit Zweden. Deze band probeerde al jaren om bij ons te tekenen, maar dat lukte tot nu toe nooit omwille van de hierboven vernoemde redenen. Uiteindelijk heeft hij ons begin dit jaar op het juiste moment nogmaals gecontacteerd en zullen wij met IFP in november zijn derde full-length album aan het licht brengen op CD en digitaal.
Zou je een band in je rooster opnemen waarvan je de muziek zelf niet kan waarderen, maar bijvoorbeeld een kwaliteitsvolle band die ook een groot publiek zou aantrekken? Bekijk je dat dan economisch of is het voor jou toch vooral een persoonlijke keuze?
Nee, dat is voor mij echt een no go. Als de muziek mij niks zegt of ik kan de band bijvoorbeeld voor bepaalde redenen echt niet uitstaan, dan zal de kans er ook nooit inzitten dat ik ze zal tekenen tot het IFP rooster.
Het valt me op dat Ars Veneficium, Astral Winter en Atra Vetosus (de bands van Surtur en Young dus) in de lijst van IFP bands broederlijk naast elkaar staan. Uiteraard staan ze alfabetisch gerangschikt, maar zit daar niet meer achter? Zijn de namen bewust zo gekozen dat jullie steeds een geheel vormen? Of zoek ik het te ver?
Het is eigenlijk vrij toevallig en er zit totaal geen reden achter. De enige reden is inderdaad dat het alfabetisch staat en verder niets hoor.
Zijn er voor jou redenen om een band te weigeren of niet in je rooster op te nemen, zelfs al vind je hun muziek geweldig? (Ik denk hierbij aan situaties zoals die van Burzum, Inquisition…)
Persoonlijk houd ik niet zo van het links/rechts dilemma… Black metal is black metal voor mij. Maar natuurlijk weet ik wel dat zulke dingen risico’s met zich meebrengen en IFP zwaar kan schaden, dus ja, ik kijk wel uit welke bands ik teken. Maar tegenwoordig maakt zelfs dat niet meer uit voor groeperingen zoals Antifa. Zij redeneren: als je black metal speelt, ben je hoe dan ook rechts georiënteerd of een nazi. Dit maakt de zaken er niet gemakkelijker op.
Ik bekijk wel altijd de historiek van een band, maar ga mij niet ergeren aan kleine uitspraken of het feit dat een band ooit met een rechts georiënteerde band op een podium heeft gestaan. Ik vind zulke dingen allemaal veel te ver gezocht. Zoals ik al zei: black metal is black metal en black metal bij mij is nog altijd een genre waarbij je de mensen hoe dan ook provoceert. Zij die het hier moeilijk mee hebben zouden zichzelf en anderen een plezier doen door zich gewoon van het genre af te zetten in plaats van iedereen en alles te boycotten.
Zo heeft bijvoorbeeld Sekhmet redelijk wat problemen gehad omwille van een verhaal dat volledig is verdraaid door Antifa. Dezelfde problemen hebben zich ook voorgedaan bij de jongens van Inferno en Acherontas, waarvoor ik onlangs een Europese tournee heb georganiseerd. Dit zijn van die situaties die bij mij echt geen indruk maken en ik ben blij als ik dan een meerwaarde voor deze band(s) kan betekenen, hen ondersteun en in hen blijf geloven. Jammer genoeg wordt er vaak ten onrechte van een mug een olifant gemaakt.
In hoeverre is de underground blackmetalscene veranderd in die tien jaar? In welke zin is het nu beter volgens jou? En in welke zin was het vroeger beter vind je?
Er is veel veranderd en er blijft continu veel veranderen.
Positieve dingen: Door middel van social media kan je gemakkelijk connecties leggen met je partners, fans en klanten. Je kan ook gemakkelijker promotie voeren. Ook qua verkoop is het makkelijker. Ook kan je nu super snel informatie vinden over bands, releases en festivals, wat voor mij wel een positieve invloed heeft op de groei van mijn label en shop.
Negatieve dingen: sociale media hebben ook een negatieve impact. Er ontstaat veel competitie, er zijn enorm veel bands (bed room bands), waardoor heel wat waardige, getalenteerde underground bands vaak maar niet opgemerkt worden, onder andere door de massale stroom aan nieuwe releases op YouTube. Ook iets waar ik mij zeer erg aan stoor, is het ongegeneerd uiterlijk vertoon van zovele bands dezer dagen. Bijvoorbeeld zijn er veel bands die zo occult mogelijk proberen over te komen om zo snel mogelijk opgemerkt te worden, waarna ze dan mee in die hipster wave stroming vallen. Ik denk dat ik mij aan deze attitude van de hedendaagse scene het meeste stoor. Elke nieuwe band die zich zo opvallend wil bewijzen door hoe ze eruit zien en hoe ze overkomen, maar er daardoor niet in slaagt om zijn muziek op de eerste plaats te zetten. Het is niet omdat je muzikant bent dat je daarom beter bent dan de mensen die je muziek beluisteren of kopen. Gewoon normaal doen, meer niet, dat is mijn motto.
Er worden best wel veel blackmetaloptredens georganiseerd in België tegenwoordig. Er zijn verschillende zalen én verschillende organisaties die concerten organiseren en vaak met behoorlijk grote namen ook (bijvoorbeeld Mayhem, Satyricon, DHG, Naglfar…). Jammer genoeg lukte het niet om jullie geweldige Eosforian Adversary Tour dit jaar in ons eigen land te laten passeren. Waar ligt dat aan denk je?
Zoals hierboven vermeld heeft Antifa tegenwoordig een zeer grote invloed op het hele gebeuren en dit was ook één van de belangrijkste redenen waarom ik voor de Eosforian Adversary European Tour geen show vond in België. Ik had verschillende promoters die wel interesse hadden, maar helaas geen zaal/club vonden die bereid was om mijn package neer te zetten, aangezien men bang was voor links georiënteerd protest.
Nogmaals, wat mij betreft toont dit duidelijk aan wie hier het meeste kwaad aanricht. Bands die een goede avond willen hebben en hun muziek live willen brengen voor hun fans? Of een groep terroristen die promoters, zalen en zelfs gemeentebesturen bestoken met haatmails en wandaden indien shows van blackmetalbands toch zouden plaatsvinden. Simpelweg absurd als je het mij vraagt.
Promoters en zalen zouden beter in het verweer gaan tegen zulk crimineel gedrag, in plaats van de bands te straffen die in feite niets verkeerd gedaan hebben. We leven in een omgekeerde wereld en daar heb ik het moeilijk mee.
Als je die tien jaar bij IFP nu overschouwt, waar ben je dan het meest trots op? En waar heb je het meest spijt van?
Ik ben trots op het feit dat ik IFP helemaal van werkelijk niets tot een vrij gerespecteerd record label heb kunnen brengen en dit al tien jaar lang heb kunnen volhouden. En boven alles ben ik ook trots op elke uitgave onder onze catalogus en al de bands waarmee we samen hebben gewerkt, die in ons geloofd hebben en ons ook gesteund en gerespecteerd hebben. Zonder hen en zonder de fans was IFP nooit zo snel kunnen uitgroeien tot wat het nu is.
Het meeste spijt heb ik van het feit dat ik mij doorheen de jaren in verschillende mensen heb vergist en daarbij heb geïnvesteerd in diverse zaken die mij uiteindelijk zuur zijn opgebroken. Jammer genoeg maak je soms keuzes die je op het moment goed lijken en achteraf bekeken heeft het jou geen meerwaarde gebracht. Buiten het feit dan dat je steeds van je fouten leert.
In 2011 besliste je, na het vertrek van Josh Young, om het roer volledig om te gooien en IFP als het ware her uit te vinden met een nieuw imago en een nieuw concept. Is IFP nu acht jaar later niet opnieuw klaar voor een vernieuwingskuur? Hoe zie jij de toekomst van IFP? Wat zijn je concrete plannen met het label?
Onder het huidige IFP proberen wij continu vernieuwing toe te voegen. Ik en Moornebheym proberen telkens zo goed als mogelijk elk element een waardige update te geven: van uitzicht over service tot kwaliteit. Een volledige make-over is niet meer nodig, maar er is wel continu ruimte voor verbetering omdat we ook in een tijd leven waarbij alles zo snel verandert.
Voor de toekomst proberen we ons gewoon nog meer te focussen op onze kwaliteit en de groei van het label, zodat we hopelijk nog meer juweeltjes van underground bands aan ons rooster kunnen toevoegen en dus zo langzamerhand blijven uitbreiden.
Ondertussen ben je met Ars Veneficium de studio ingedoken om jullie tweede langspeler Usurpation of the Seven op te nemen, die we hopelijk eind 2019 mogen verwachten. Verloopt alles naar plan en wat mogen we van dat nieuwe album verwachten?
Klopt, we zijn voor de zomer de studio ingedoken en hebben het volledige album opgenomen als demo versie, zodat we al een overzicht hadden van hoe alles zou klinken en eventueel nog wat aanpassingen konden toevoegen. De voorbije dagen is onze drummer Norgameus echter weer de studio ingedoken om opnieuw de drums op te nemen en eind september zullen de gitaren en bass worden opgenomen, gevolgd door de zang.
Helaas zal 2019 niet meer haalbaar zijn, maar we richten ons wel op het voorjaar van 2020, ergens rond maart/april, als alles goed en volgens plan verloopt tenminste.
Wat mogen de mensen van het nieuwe album verwachten? Wel, het wordt vergelijkbaar met ons eerste album, met misschien nog wat meer variatie. Daarnaast zullen er ook guest vocals te horen zijn op één van de nummers. Maar daar kan ik verder nog niet te veel over vrijgeven.
Hopelijk hebben we snel alles klaar en kunnen we eind dit jaar nog een teaser uitbrengen.
Ik wil je bij dezen van harte bedanken voor dit interview. En laat ik van de gelegenheid gebruik maken om jou en IFP een gelukkige tiende verjaardag te wensen! Nog een laatste vraagje hierover: hoe ga je dat vieren? Komt er nog een editie van IFP Fest, of een jubileum tour in het najaar? Of korting op alle muziek en merchandise?
Ik bedank jullie voor de interesse en nog eens merci voor de gelukwensen. Om ons jubileum te vieren samen met al onze klanten hebben we een korting van tien procent op onze hele shop aangekondigd. Deze korting loopt van 16 tot 30 september. Een unieke gelegenheid om die underground blackmetalcollectie aan te vullen dus!
Links: