Net veertien uur gevlogen, slecht geslapen en een lange rit met de auto naar huis. Tijd voor een hard plaatje, was het…Lees verder ›
Post
Wat krijg je als je riffmeister Rabea Massaad (Dorje, Toska en FrogLeap) opsluit met vellen-en-cymbaalmasseur Liam Kearley (Black Peaks)? Extreem vette instrumentale…Lees verder ›
Celestial Blues… het laat zich vertalen als hemelse blues. Luisterend naar de songs op deze tweede van King Woman zouden we het…Lees verder ›
Man man man, het was me toch een hele poos wachten. En dan eindelijk, als een donderslag bij heilige hemel, komt er…Lees verder ›
Het is begin juli en buiten regent het oude wijven. Om depressief van te worden zeg. Wat me dan altijd opvrolijkt is…Lees verder ›
Year Of No Light. Waarschijnlijk de enige instrumentale band die ooit in mijn jaarlijst terecht kwam uit het postrockgenre. Of je moet…Lees verder ›
Eclectisch, chaotisch, anarchistisch, apocalyptisch. De muziek van deze band laat zich moeilijk omschrijven, maar ik deed toch een paar dappere pogingen. Apocalyptisch…Lees verder ›
Jongens toch... hoe kan het toch lopen. Deze Israëlische band, Subterranean Masquerade, maakte op mij een stevige indruk na het beluisteren van…Lees verder ›
Kaonashi is een vijfkoppige band uit Philadelphia en met Dear Lemon House, You Ruined Me: Senior Year brengt het gezelschap zijn tweede…Lees verder ›
Kassar. Ik kwam de naam van deze Nederlandse band tegen in een verslag van collega Ruben Verheul die het een van de…Lees verder ›