Inmiddels zijn we weer gestart met nieuwe afleveringen in onze reeks genaamd Zware Verzamelingen. Daarin gaan we op zoek naar verzamelaars die een flinke collectie hebben, specifiek gericht op één band. Met deze rubriek zijn we twee jaar geleden gestart, gingen we een jaar later internationaal en keren we dit jaar terug na twaalf maanden radiostilte. In deze vierde nieuwe aflevering spreken we met Aron over zijn verzameling van en adoratie voor het Belgische Amenra. Veel leesplezier gewenst!
Verschillende albums / versies uit de collectie van Aron
Wil je jezelf eerst voorstellen aan onze lezers?
Ik ben Aron, 41 herfsten oud, uit het zuiden van Nederland en tijdens kantooruren ben ik actief in IT met als specialiteit server- en netwerkinfrastructuren. Sinds mijn achtiende levensjaar eet ik vegetarisch en heb ik een rijk palet aan speciaal bieren leren waarderen. Rond mijn vijftiende ben ik in aanraking gekomen met hardcore en metal, mede door de mixtapes van een vriend genaamd Frank. Deze tapes bestreken vooral bands als Madball en Pro-Pain maar ook Deicide, Obituary en Slayer. Het was een goede bodem om mijn smaak later verder te specialiseren richting 90’s metalcore in het straatje van Skycamefalling, Poison The Well en Morning Again. Door het bezoeken van optredens en ook het spelen ervan met eigen bands werd de wereld iets groter dan enkel groepen uit je eigen woonplaats. In die tijd ben ik zelf actief geweest in The Darkest Red en Witness The Fall (in de laatstgenoemde ben ik nog steeds verantwoordelijk voor de vocalen). Door de jaren heen heb ik vol trots het podium mogen delen met onder andere bands als Bleeding Through, The Haunted en Slayer, maar ook meer lokale bands in het eerder genoemde straatje zoals Return To Reason, Reveal en Lies! Tijdens dit soort optredens kom je al snel in aanraking met andere leeftijds- en lotgenoten, ook uit het land van onze zuiderburen zoals leden van Facedown, Arkangel en Spineless, de laatste uiteraard waarvan bassist Kristof Mondy, gitarist Mathieu Vandekerckhove en zanger Colin van Eeckhout later het pad richting Amenra zouden gaan bewandelen. Je merkt dat veel publiek welk destijds naar de hard- en metalcore uit die jaren heeft geluisterd tegenwoordig gretig luistert naar sludge en dergelijke als Russian Circles, Cult of Luna en Amenra. Het zal wel iets met de leeftijd te maken hebben, haha!
We gaan het hier hebben over jouw vergaande interesse voor Amenra. Werd jij verliefd op de muziek via een album, of zag je ze eerst live aan het werk waarna de interesse en het verzamelen definitief begon?
Het is even graven in mijn geheugen. Ik denk dat het 2003 was, misschien een jaartje eerder of later dat Amenra in de kantine van het kampeerterrein speelde waar dat jaar Ieperfest georganiseerd werd. Er speelden vier bands op die donderdagavond voordat het festival op vrijdag daadwerkelijk zou beginnen. In mijn herinnering stond er anderhalve man en een paardenkop binnen. Dit was mijn eerste aanraking met Amenra, één van de vier bands die speelden die avond. Ik kan me nog herinneren dat ik gevraagd heb naar opnames of een demo. Die waren er nog niet. Een klein jaar later kwam Prayer I-VI uit op cd, tien jaar later bij de re-releases (op vinyl) beter bekend als Mass I. In 2004 (vermoed ik) speelt Amenra nog eens tijdens Ieperfest, nu op een volwaardig podium, maar geplaagd door stroomuitval op het buitenpodium op de vroege middag waardoor de show volledig in het water valt helaas.
Gedurende de middag verschijnen er her en der flyers op het festivalterrein welke een show van Amenra aankondigen diezelfde dag ná de headliner (Caliban) ‘op het kampeerterrein’. De show die nacht is tot op heden dag voor mij één van de meest memorabele Amenra-shows die ik heb mogen aanschouwen. Ronkende generatoren in een donker bos, TL-verlichting op de grond, publiek dat in bomen klimt en op en neer wiegt op de ritmes van de trage sludge die de band daar rond de klok van 1:00 deze duistere omgeving in blaast. De band, sfeer, muziek en mensen om me heen hebben die nacht mijn Amenra hart onuitputtelijk doen laten kloppen, en nog steeds!
Dat klinkt inderdaad als een erg bijzondere ervaring. Maar wat maakt Amenra voor jou persoonlijk zo interessant en uniek?
Ik vind het heel moeilijk om uit te leggen wat Amenra uniek maakt. Ik kan je dat pas uitleggen als je een optreden live gezien hebt van de band. Dit pakt je of dit pakt je niet. Ik kan tijdens een goede Amenra-show met een capuchon op in mijn eigen bubbel genieten. Wat de band uniek maakt voor mij, is dat ze blijven verassen met de locatie van hun liveshows: begraafplaatsen, kerken en grotten. Muziek en beleving vallen daar vaak als een puzzel in elkaar. De vaak excentrieke releaseshows worden zo nu en dan geïntensiveerd door zanger Colin waar hij zich bijvoorbeeld al eens aan vleeshaken als een Latijns kruis boven het podium heeft laten takelen. Ze weten zo’n optreden dan ook muzikaal en theatraal perfect aan elkaar te knopen.
In deze rubriek spreken we vaak verzamelaars die dol zijn op vinyl. Ook Amenra brengt zijn albums uit op veel verschillende kleuren vinyl. Het is er al vaker over gegaan, maar in hoeverre belemmeren de huidige prijzen jou als verzamelaar tegenwoordig?
Ik vind huidige vinylprijzen in de niche genres waar ik actief in ben nog redelijk. Als je kijkt naar de (pre-order) prijzen van vinyl voor populaire genres of releases voor het grote publiek rijzen deze inderdaad de pan uit. Door de jaren heen merk ik wel dat ik meer specifiek vinyl koop van muziek die ik daadwerkelijk ook mooi vind en ga draaien en niet meer zomaar iedere release van een band omdat daar ook andere releases van in de kast staan. Daarnaast moet ik zeggen dat ik wel een potje apart heb staan voor Amenra-uitgaven die op belachelijk veel kleuren met verschillend artwork uitkomen. Van de laatste albumrelease van De Doorn heb ik 23 verschillende versies op vinyl in de kast staan, dat brengt inderdaad een kostenplaatje met zich mee. Toen Amenra bij Relapse Records tekende hield ik mijn hart al vast, want ik weet dat die nogal een handje hebben van veel kleuren vinyl uitbrengen. Vaak brengen ze ook via exclusieve leveranciers uit. Je moet dan dus verschillende (internationale) webshops en fysieke winkels langs om alles compleet te houden, wat met de huidige belastingheffingen bij importeren geen pretje is.
Over fysieke winkels gesproken: jouw Walhalla is vanaf Noord-Brabant niet zo heel ver reizen aangezien Consouling Records in Gent gevestigd is. Daar zal je vast bekend zijn, maar blijft het dan alleen bij snuffelen naar muziek of ook een babbeltje over de Amenra bijvoorbeeld?
Toen ik begon met het verzamelen van Amenra muziekdragers en relikwieën heb ik geprobeerd alles compleet te houden. Die hoop heb ik inmiddels laten vieren en nu probeer ik alleen het vinyl compleet te houden. Amenra brengt geregeld speciale releases op tape uit, onder andere via het Nederlandse Tartarus Records, binnenkort met een nieuwe release zelfs als ik het goed heb. Daarnaast zijn de gekste dingen al de revue gepasseerd zoals schilderijen, posters, USB-sticks en rozenkransen. Gelukkig zijn ze niet begonnen aan een eigen koffie, wat schijnbaar de laatste trend in de muziekwereld is.
Een bezoek aan Gent gaat niet zonder een bezoek aan Consouling Sounds. Ik kom daar héél graag inderdaad. Niet alleen voor Amenra-uitgaven en merchandise, maar ook voor alle andere muziek, koffie en taart.
Wist je dat Consouling Sounds een ondergrondse parkeergarage voor het pand onder de straat heeft? Ik ben wel eens alleen op een neer gereden vanuit Nederland om een bezoek aan Consouling Sounds te brengen waarbij ik heb nog geen vijftig stappen Gent in heb gezet, haha. Nu moet ik wel zeggen: áls je naar Consouling Sounds gaat, zou je zeker de stad in moeten gaan want er zitten prachtige (andere platen-)winkels. Vergeet ook niet de tweedehands winkel een paar deuren verder bij Consouling Sounds, heerlijk snuffelen! Naast dat Gent een ongelofelijk, muzikaal creatieve stad is, blijkt het er ook goed toeven voor de liefhebber van speciaal bier. Een aantal tips voor leuke biercafé’s: De Dulle griet, Het Galgenhuisje en de Trollekelder. Proost!
Amenra tripod rozenkrans ingelijst (2015). Uitgegeven op de release van een korte film samenwerking met Jeroen Mylle en Colin van Eeckhout: Reconciliatio et Paenitentia
Amenra draagt natuurlijk in alle opzichten een kunstig karakter met zich mee. Kun jij ook vinden in (of verzamel je) kunst zoals tentoongesteld bij het jubileumevenement Building Of The Free Church?
Ik was zelf verhinderd tijdens de ‘Building of the free church’-activiteiten in Amsterdam. Soortgelijke evenementen worden regelmatig opgezet. Om een of twee shows heen wordt dan een weekend (of langer) een tentoonstelling georganiseerd waar Amenra of Church of Ra gerelateerde kunst wordt tentoongesteld. Ik vind het altijd wel leuk om wat kunst op te snuiven als er een duister, luguber kantje aan zit. Soms ook leuk om de tijd te doden tussen shows door of je om bezoek aan de locatie op te leuken. Ik ben zo ooit ook eens door de Belgische TV geïnterviewd tijdens het bezoeken van zo’n tentoonstelling. Ik zoek hier de hilarische screenshot even van op.
Wij bij Zware Metalen dragen de band ook een warm hart toe. Onze redacteur die De Doorn besprak gaf de plaat 92 van de 100 punten. Welk album is jouw favoriet en waarom die keuze?
Echt een enkele favoriet benoemen is niet makkelijk. Ik zie alle ‘Masses’ als een ervaring of ontwikkeling. Het meest intense is voor mij Mass II of Prayers 09+10. De opbouw van deze nummers brengt je (ook live) van je inslaapfase binnen een mum van tijd zonder verveling naar je remslaap en dan beginnen de nummers eigenlijk pas écht. Het laatste (Nederlandstalige) album De Doorn is daarnaast niet minder intens. Ik vind het persoonlijk erg fijn om de teksten direct te kunnen interpreteren zonder dat ik na hoef te denken over een mogelijk vertaling of bedoeling hiervan. Neem als voorbeeld de tekst van het nummer Voor Immer: “Er is liefde en licht, maar ik hou mijn ogen dicht. Voor immer alleen, jouw armen om mij heen.” Het lijkt wel Frank Boeijen of Stef Bos. Simpel maar doeltreffend.
Prayers 09+10 LP met de tracks Ritual en From Birth To Grave (met zeefdruk)
Ben jij het type fan dat vooral voor de muziek en het verzamelen gaat, of deel je graag je interesse met fans zoals bijvoorbeeld via de facebookgroep Church Of Ra? Ik neem aan dat je op die manier ook makkelijk(er) aan je verzamelitems komt, hoewel het verzamelen van een band in Benelux niet zó extreem lastig zal zijn?
Het verzamelen van vinyl en de liefde voor Amenra gaan bij mij hand in hand. Ik deel mijn liefde graag, daar waar mensen dat kunnen waarderen. Met dank aan het feit dat ik al tijdig begonnen ben met Amenra-vinyl verzamelen, de facebookgroep Church of Ra en Discogs heb ik het grootste gedeelte mijn vinylcollectie compleet. Heeft me toch flink wat jaren gekost om dit compleet te krijgen, ook omdat ik geen belachelijke hoofdprijzen ga betalen voor woekeraars op Discogs. In de eerdergenoemde Facebookgroep zijn de prijzen – omdat het over liefhebbers en gelijkgestemden gaat- meestal redelijk te doen, al moet ik zeggen dat daar niet heel veel van eigenaar wisselt.
Daarover gesproken: welke items staan nog op je ‘wanted list’?
Er schijnt er van Mass IIII een donkergrijze persing te zijn uit 2012. Hier heb ik nooit bevestiging van kunnen krijgen of vinden, zelfs niet van het platenlabel Hypertension Records, wat inmiddels ter ziele is. Waar ik zeker van ben is dat ik nog een versie van Mass V’, een zilverkleurige persing met een zeefdruk erop, mis. Onduidelijk is of de oplage vijftig of honderd is, wel dat deze alleen beschikbaar is geweest voor band, familie, vrienden en crew. Schroom niet me een bericht te sturen als je één van bovenstaande releases van de hand wil doen!
Als laatst: heb jij nog specifieke wensen als het op Amenra aankomt?
Ik zou graag een akoestische samenwerking zien van Amenra met de Duitse zangeres Josin. Verder denk ik dat ook voor hen de juiste samenwerkingen vanzelf op hun pad komen. Er zijn nog begraafplaatsen genoeg waar ze shows kunnen organiseren en aangezien er steeds vaker kerken leeg komen te staan moet dat ook geen probleem vormen.
Flyer van Ieperfest 2003
Bedankt voor je deelname en dat je deze mooie collectie met ons wilde delen!
Lees ook de andere afleveringen in deze serie:
Zware Verzamelingen: Duitse degelijkheid met Rammstein
Zware Verzamelingen: Een ‘trip down memory lane’ met Opeth
Zware Verzamelingen: Het verhaal achter de maskers van Slipknot