Onlangs plaatsten we een oproep via Facebook en Instagram met de vraag wie er nog een hoop oude concert- en festivaltickets in de fysieke variant had liggen. U weet wel: die toegangsbewijzen in alle soorten, kleuren en maten die je na verloop van tijd uit duizenden kon herkennen. Veel festivals en concertzalen hanteerden immers hun eigen kleuren, vormgeving, et cetera. Omdat we het tegenwoordig veelal moeten doen met inspiratieloze, digitale varianten duiken we graag met onze lezers in ‘den ouden doosch’ en halen we herinneringen op aan de hand van die oude tickets. In deze vierde aflevering gaan we in gesprek met Michel (spelend in Dæmorthan en Downcast Collision) over zijn verzameling aan kaartjes.
We zitten inmiddels in aflevering vier van deze rubriek, maar vragen onze verzamelaars steevast: wanneer begon het verzamelen van alle tickets? Was dat ook geheel uit eigen beweging of deden meerderen in je directe omgeving dat ook?
Vanaf het begin dat ik concerten ben gaan bezoeken heb ik zo goed en kwaad als het ging alle kaartjes bewaard. Tenzij ik die op de dag of avond zelf kwijt ben geraakt. En dat zijn er helaas ook best een aantal geweest. Weggooien deed ik in ieder geval niet. Hoe gehavend ze er soms ook uitzagen, ik legde ze bij de andere kaartjes. Een heel belangrijke voor mij die ik niet meer heb is bijvoorbeeld het kaartje van Dynamo Open Air 1986.
Veel van mijn vrienden deden hetzelfde en sommigen maakten er in hun jeugd al collages van en hingen die op hun kamer. Toen ik ben gaan samenwonen met mijn vrouw in 1997, hebben wij de kaartjes in lijsten gedaan en als decoratie op het toilet gehangen. Echter, toen we ons eerste eigen huis kochten hebben we ze weer in de kast gelegd en nu vond ik het toch weer tijd ze in te lijsten en op zolder in mijn music-mancave te hangen.
Een prima aangelegenheid om ze dan weer op te hangen inderdaad! Ik gaf je een aantal opties uit vragen over je kaartjesverzameling en jij pikte de volgende twee uit:
Het kaartje van je ‘all-time favorite’ concert of festival:
Graspop! Het is en blijft toch wel een van mijn favoriete festivals. Ik houd van de gemoedelijke sfeer, de variatie aan bands en de ruime opzet van het terrein. Ik kan natuurlijk klagen over de voedsel- en drankprijzen, maar dat is bij meer gelegenheden wel schrikbarend tegenwoordig.
Het kaartje van concert of festival waar je het meest trots op bent dat je die band in die tijd (of setting) hebt zien spelen:
Dat moet het kaartje van Slayer in de Brabanthallen, Den Bosch zijn. De originele bezetting tijdens de South Of Heaven tour, waarbij al mijn favoriete songs werden gespeeld. Echt een super memorabel concert voor mij!
En als je een festival of een concertzaal kon terugwensen dat niet meer bestaat, welke zou dat zijn?
FortaRock in Park Brakkenstein. Super locatie, niet te groot en niet te klein, niet teveel mensen op het terrein, kortom een dag waarin je kon genieten van alle bands vanwege de twee podia en waarbij je ook nog eens al je bekenden meerdere keren tegenkwam. Één groot feest dus!
Enkele ingelijste festivalkaartjes van Michel
Je noemde hierboven al eerder Slayer. Ik vroeg je naar jouw favoriete band en daar kwam die bandnaam ook naar voren.
SLAYEEEEEEEEERRRRRRRRR!!!!!! Als ik een favoriet nummer moet kiezen zou dat Hell Awaits zijn, maar ik heb meerdere favorieten hoor. Mijn favoriete concert van Slayer is die samen met Gojira op 3 juli 2014 in 013, Tilburg. Dat concert was op mijn verjaardag! Wat kan een fan zich nog meer wensen!
Nou: dat een van je oude maten je na het concert komt halen, je daarvan een backstage-pass krijgt en je Slayer mag ontmoeten! Gary Holt die drankjes voor je inschenkt en we hebben geproost met alle aanwezigen op mijn verjaardag. Na afloop ook nog eens keurig netjes thuis afgezet trouwens. Met dank aan William Schuurmans (R.I.P. maatje) en André Beemsterboer. Wat een super avond was dat!
Nu we het toch over favoriete concerten en/of festivals hebben, gooi jouw top vijf er maar in!
Slayer en Overkill: Maaspoorthal, Den Bosch.
Zoals eerder gezegd is Slayer mijn favoriete band, dus hoe gaaf is het als ze in je eigen stad spelen en het ook nog eens op loopafstand is! Overkill speelde die dag ook super, maar Slayer maakte toch wel de meeste indruk. Ik heb vanaf begin tot het eind vooraan gestaan en heb alle songs mee staan schreeuwen.
Aardschokdag 1988:
Onvergetelijk! Mijn tweede festival (eerste was Dynamo Open Air 1986). Mijn vader (totaal geen metalfan) ging mee, ik en mijn maat Ruben hebben de hele dag samen genoten van alle bands en zagen mijn pa pas weer op het eind terug. Ook hij had een super toffe dag gehad en had meteen een goed beeld van dat langharig, headbangend tuig. “Nog nooit zo’n boel ruige gasten gezien die zo sociaal zijn”, zei hij nog.
Morbid Angel, Sadus en Unleashed: Willem 2, Den Bosch
Buiten 30 graden, binnen tegen de 45 graden! Bloedheet, maar alle drie de bands gaven vol gas! De middag voor het optreden waren de mannen van Morbid Angel in de lokale platenzaak Elpee, waar ik natuurlijk ook bij moest zijn. Gespijbeld van mijn stageadres (ziek gemeld met een smoesje), dat nota bene zes panden verder aan de overkant van de platenzaak zat. Op de foto met de mannen van Morbid Angel en een leuk gesprek met David Vincent gehad.
Kreator en Voivod: Willem 2, Den Bosch
Mijn eerste kennismaking met concertzaal Willem 2. Met al mijn maten er naartoe, al twee uur voor aanvang voor de deur wachten met een six-pack bier. Voivod kende ik nog niet goed, dus ik kwam voornamelijk voor Kreator. Pleasure To Kill was op dat moment mijn favoriete plaat namelijk. Maar Voivod overtuigde absoluut en ook daar werd ik meteen fan van.
Exodus, Nuclear Assault, Holy Terror en Target: Karregat, Eindhoven
Als mega Exodus-fan kon ik dit concert natuurlijk niet missen. Echter halverwege Nuclear Assault, tussen al het geweld in de moshpit, belandde ik met mijn kop tegen het podium aan en ging ik knock-out. Een half uur later werd ik wakker in de gang met een van mijn maten bij me. Het eerste wat ik zei was: “Ik heb Exodus toch niet gemist hè!?” Nee, die gingen net beginnen. Dus hop meteen weer opstaan en weer de moshpit in, haha. En Exodus was super gaaf!
Geweldig, dat zijn de herinneringen die maken dat je het hier benoemt. In welke zalen of op welke festivals kom je tegenwoordig nog graag voor de ‘oudewetse’ sfeer te proeven?
Zalen waar het tegenwoordig nog ouderwets genieten is zijn voor mij zijn Willem 2 in Den Bosch, Willemeen in Arnhem, Bibelot Dordrecht, Dynamo Eindhoven en Little Devil Tilburg. Festivals voor ‘ouderwets genieten’ bezoek ik niet zo veel meer, het zijn toch meer de grotere festivals waar ik dan naar toe ga, hoewel Stonehenge in Steenwijk wel altijd erg leuk is. Mijn grootste tip aan al de lezers: Keep supporting metal and stay heavy!
Bedankt voor je deelname!
Lees hieronder ook de eerder verschenen afleveringen:
In een tijdmachine met historische tickets – #1
In een tijdmachine met historische tickets – #2
In een tijdmachine met historische tickets – #3
Ook interesse om deel te nemen aan deze rubriek? Mail naar contact@zwaremetalen.com o.v.v. ‘Rubriek concertkaartjes’ en omschrijf alvast kort je vijf favoriete concert/festivalkaartjes.