Onlangs plaatsen we een oproep via Facebook en Instagram met de vraag wie er nog een hoop oude concert- en festivaltickets in de fysieke variant had liggen. U weet wel: die toegangsbewijzen in alle soorten, kleuren en maten die je na verloop van tijd uit duizenden kon herkennen. Veel festivals en concertzalen hanteerden immers hun eigen kleuren, stijl van vormgeving et cetera. Omdat we het tegenwoordig veelal moeten doen met inspiratieloze, digitale varianten duiken we graag met onze lezers in ‘den ouden doosch’ en halen we herinneringen op aan de hand van die oude tickets. We starten deze eerste uit de serie met een greep uit de verzameling van Peter uit Gent.
Wanneer is het (op)sparen van toegangsbewijzen begonnen bij jou?
Mijn eerste optredens zag ik tijdens Caracala Rock in Bellem (België) en toen was ik zestien jaar oud. Ik heb het ticket er nog van dus ga ik er van uit dat ik de kaartjes vanaf dat moment ook ben gaan bijgehouden. Ik denk ook niet dat ik er enkele kwijt van ben geraakt, alhoewel ik er één (weet niet meer van welke avond) als een deftige papierbrij in een uitgewassen broek ben tegen gekomen.
Er zullen ongetwijfeld veel lezers zijn die ook ontzettend veel concerten en festivals hebben bezocht, maar die bewijzen in de afvalbak hebben gegooid. Wat maakte dat jij alles hebt bewaard en deden andere in jouw omgeving dat ook?
Zelfs de tieners van nu houden zulke zaken bij. Ik denk dat dat gewoon eigen is aan de jeugd in het algemeen. De kaartjes toen zagen er ook gewoon dikwijls cool uit, met foto’s of bandlogo’s erop gedrukt. We begonnen allemaal zowat in dezelfde tijd naar optredens te gaan en het gebeurde gewoon. Iedereen spaarde de zijne.
Bij de oproep vroegen we al om vijf tickets te delen met ons. Jij koos voor de onderstaande:
- Gorefest (19/10/1996 – Waregem): blijf ik als ticket houden maar ben er nooit geraakt en dat zal me mijn ganse leven spijten. Het was echt winterweer en ik mocht niet gaan van mijn ouders. Achteraf heb ik vernomen van die die er wel waren dat het – uiteraard – fantastisch was. Ik heb er wel Jan Chris zijn plectrum aan overgehouden.
- Volbeat/Kayser (14/02/2008 – Hof ter Loo, Antwerpen): omdat dit me altijd zal bijblijven als een megafeest! Volbeat had toen nog maar de eerste twee albums uit, meen ik, en Kayser had net ‘Frame the world…’ uit. Tja…
- In Flames/Dark Tranquillity/Sentenced (28/09/2000 – Biebob, Vosselaar): die drie bands samen in Biebob Vosselaar…in 2000! Fraaie avond vol gave muziek.
- De Vooruit-tickets (Tiamat 5/10/1997 en 26/11/1999 – Gent): dit vind ik een paar van mijn mooiste kaartjes, ook om de herinneringen eraan. Studententijd, gothic metal op zijn best toen: Tiamat met twee totaal verschillende gezichten en uiteraard en nog steeds, Anneke! (van Giersbergen, red.)
- Graspop Metal Meeting (1996) : daar ben ik al bij van ik het begin en heb nog geen editie gemist. Iedere keer is het nog steeds een hoogtepunt van het jaar. Het allereerste jaar waren we mede door organisatorische problemen wat later op het terrein. Ik heb toen Gorefest gehoord, maar van ergens achter het podium toen we nog aan het aanschuiven waren. Ik heb op dat gebied geen goede relatie met Gorefest.
-
- We hebben het nu natuurlijk vooral over bands die je in het verleden zag. Wat is je favoriete band eigenlijk en vanwaar die keuze?
- Als deathmetalzanger is Jan Chris De Koeyer van Gorefest mijn grootste idool. Zoals je al hebt kunnen lezen heb ik op het gebied van optredens bezoeken geen goede band met hen, alhoewel ik ze uiteindelijk toch live aan het werk heb gezien op Graspop in 2005 maar daar heb ik geen deftig kaartje van om dit interview te spijzen. Mijn tweede idool is Dan Swanö (Edge of Sanity) maar die heb ik nooit gezien dus moet ik gaan voor mijn derde keuze, namelijk Peter Tägtgren van Hypocrisy en die heb ik gelukkig al een tiental keer aan het werk gezien, zowel in clubs als op festivals. Eén van mijn favoriete nummers van Hypocrisy is Adjusting the Sun van het album The Final Chapter. Hun laatste optreden dat ik heb gezien was misschien ook wel het meest memorabele, namelijk in Le Splendid in Lille in 2022. Een soort best-off set: retestrak, zalige sfeer en de mannen hadden er enorme zin in!
Over favoriet en trots gesproken: op welk kaartje dat je in bezit hebt ben je het meest trots én welk kaartje is je ‘alltime’-favoriet?Mijn favoriete festival en editie ooit is Wacken Open Air 2007. In een metalwinkeltje in Gent hing het bericht dat iemand zijn twee tickets verkocht. Ik was toen 28 jaar en had absoluut niets in de weg. Ik heb een vriend gecontacteerd en met ons tweeën zijn we gewoon vertrokken naar het Duitse festival met een fantastisch affiche. Volbeat had enkel hun eerste twee albums uit, Communic en The Vision Bleak stonden er, Stormwarrior kwam met Kai Hansen klassiekers van Walls of Jericho (Helloween) spelen. Dan had je nog Amorphis, Therion, Type O Negative en een lading andere bands! Het gegeven om met je auto naast je tent te kunnen staan, de legendarische camping van Wacken en de lol met die geschifte Duitsers maakte het een weekend om nooit meer te vergeten.
En toen Volbeat in 2005 uitkwam met hun eerste album, werd dat hier goed ontvangen. We hebben ze iets daarna – samen met een dertigtal anderen – voor het eerst gezien in The Little Devil in Tilburg (2006 denk ik). Als je ziet waar die mannen nu staan zegt dat genoeg. Daar ben ik wel trots heb, hoewel ik spijtig genoeg het kaartje niet meer in bezit heb.
Deze rubriek draait vooral om ‘oude herinneringen’. Toch is het niet zo dat het tegenwoordig alleen maar kommer en kwel is natuurlijk. Bij welke concertzalen of festivals kom je tegenwoordig nog graag om een gezellige sfeer te proeven en heb je nog tips voor onze lezers?
Om ouderwets te genieten moet je uiteraard naar het Alcatraz Festival in Kortrijk. Jammer genoeg ben ik daar zelf al enkele jaren niet meer bij geweest in verband met gezinsreizen. Ik heb nog geen jaar Graspop Metal Meeting gemist en zou dat zo willen houden. Ook al is het festival ferm geëvolueerd, ik amuseer mij nog elk jaar kapot en zie nog iedere editie nog genoeg bands, dus dat is absoluut een blijver!
Vorig jaar was ik zeer aangenaam verrast door het festival Helldorado in Eindhoven. Super georganiseerd in een zalige sfeer! Zeker een tip dus.
Verder is de Elpee in Deinze absoluut het vernoemen waard, de Vooruit in Gent om nostalgische redenen (ze beginnen stilaan weer metal optredens te organiseren maar we zitten nog ver van de hoogdagen) en tenslotte TRIX in Antwerpen. Ongeacht hoe druk het is, je staat eigenlijk altijd goed! En al zoveel fantastische optredens gezien in die zaal…mijn absolute tempel!
Bedankt voor je deelname Peter. Veel plezier met de concerten en festivals dit jaar!