Wampyric Rites/Funeral Fullmoon – Spectral Shadows Of The Forgotten Castle

Een split-album van twee Zuid-Amerikaanse bands die we allemaal al wel wat langer kennen: het Ecuadoriaanse Wampyric Rites en het Chileense Funeral Fullmoon. De platenboer van dienst is het Litouwse Inferna Profundus Records. Platenboer mag je letterlijk nemen, want deze split, die de titel Spectral Shadows Of The Forgotten Castle meekreeg, is een album dat al het levenslicht zag ergens in 2020 en nu pas op vinyl verschijnt. Het verschijnt gelijktijdig met een hele hoop andere releases, ook op vinyl, van Wampyric Rites en consoorten. Noem het gerust een vroeg lenteoffensief in navolging van het zomeroffensief van hetzelfde label maanden geleden. Releases van Wampyric Rites, Nansarunai, Forbidden Tomb en Fonsadera werden toen ons deel. Heel wat van deze band maken deel uit van de Pure Raw Underground Black Metal Plague Circle.

De heren van Wampyric Rites onder leiding van Wampyric Strigoi dus ook. Hij produceert op jaren ’90 gebaseerde stofzuigerblackmetal aangevuld met wat dungeon synth-achtige ondertonen. Demo II en Demo IV passeerden recentelijk nog de revue, net als eerder werk van de heren in het bijzonder een splitrelease met het Indonesische Nansarunai, The Astounding Proliferation of Rites en een release onder eigen noemer met als titel The Wolves Howl To The Moon. Funeral Fullmoon uit Chili kende ik nog niet, maar ook hij maakt deel uit van de bovenstaande ondergrondse beweging. Het was mederedacteur Maarten die eerder al wat schrijfsels maakte omtrent releases van deze éénmansband, Met Poetry Of The Death Poison werd er een stevig potje – en ik citeer: “mid-tempo, lo-fi black gemaakt met invloeden uit het doom- en ambient-kamp.” – Ik ga verder met citeren: “En dat betekent dus: rauwe, occulte, op zich weinig verrassende black met een bewust lamlendige productie.” We weten dus waar we ons opnieuw aan kunnen verwachten. Heerlijk toch, zo een collectie rauwe blackmetalnummers uit de onderbuik van het genre? Of spreekt iemand me tegen?

Vanop de kantelen van het afgebeelde kasteel, vliegen de raven wellustig in het rond. Dat hoor je in het eerste nummer, I, dat volledig synth gedragen wordt. II is in de typische Wampyric Rites-traditie weer een heerlijk vuile schuiver aan hoge snelheid geworden. Die wordt opgevuld met de kenmerkende penetrante keelgeluiden van Wampyric Strigoi. Te weten dat deze drie nummers van de split ook opgenomen zijn in 2020, stel ik me toch de vraag hoe het komt dat er toch zoveel productioneel verschil zit tussen pakweg Demo IV en deze splitrelease met Funeral Fullmoon of eerder werk van de band. Het lijkt wel of de heren van Wampyric Rites dan weer in het lokale tuinhuis opnemen om vervolgens weer  te verhuizen naar iets wat wel op een studio lijkt. Kijk, wat de verklaring ook is, het drukt de pret toch niet. Je krijgt nog altijd rauwe kloten black metal te horen. Ook in III hoor je diezelfde ziekelijke elementen terugkomen.

Funeral Fullmoon wandelt vervolgens op eenzame wijze de plaat binnen. Een eerder triestig aanvoelende synthpartij tracht een sfeer van verlatenheid te scheppen en slaagt daar toch goed in. De opvolger Death Winds is een eerder traag, zompig low-fi schuurpapierenblackmetalnummer met wat overstuurde vocalen. Je kan stellen dat de monotonie in de creaties van de hand van Magister Nihilifer Vendetta 218, diezelfde boosaardigheid uitstralen als deze van de Ecuadoriaanse labelgenoten. Nochtans zijn de gitaarpartijen van Vrolok toch iets spannender te noemen dan deze van zijn Chileense vriend. Geen erg natuurlijk, ieder zijn insteek. Het afsluitende nummer opent met een kerkorgeldraaisel alvorens de heer Magister Nihilifer Vendetta 218 de knuppel in het hoenderhok gooit en je opnieuw confronteert met zijn rudimentaire riffwerk.

Releases van Inferna Profundus Records zijn smerig, vies, vuil en ranzig en dit tot op het bot. Deze split, een samenwerking tussen twee blackmetalbands uit de onderbuik van het genre en meer nog, de onderbuik van Zuid-Amerika, voldoet in die optiek dan ook gewoon aan de verwachtingen, voor zover er in het leven over verwachtingen kan en mag gesproken worden natuurlijk. Wampyric Rites en Funeral Fullmoon brengen gewoon basale black metal met een beklijvende, angstaanjagende rand die afgeleverd wordt door de synth-partijen die de beide bands integreren in het geheel.

Score:

75/100

Label:

Inferna Profundus Records, 2023

Tracklisting:

  1. I (Wampyric Rites)
  2. II (Wampyric Rites)
  3. III (Wampyric Rites)
  4. A Lonely Walk (Funeral Fullmoon)
  5. Death Winds (Funeral Fullmoon)
  6. Outro – Lost Under The Moon Brightness (Funeral Fullmoon)

Line-up:

Wampyric Rites

  • Vrolok – Gitaar
  • Eblis Destructor – Drum
  • Wampyric Strigoi – Zang

Funeral Fullmoon

  • Magister Nihilifer Vendetta 218 – Zang, alle instrumenten

Links: