Uit het Verenigd Koninkrijk komt het redelijk verse deathmetalcombo Vaticinal Rites. Opgepikt door het Italiaanse Everlasting Spew Records, na een EP uit 2021, komt de band met het debuut Cascading Memories of Immortality. Vaticinal is een woord dat ik nog niet kende en het betekent vooruitziend/voorspellend. Voorspellende rituelen. Oké. Het kwintet haalt zijn inspiratie uit de vervlogen 90-er jaren toen de Florida Tampa Bay Area nog als deathmetalhoofdstad werd gezien. Het is voor mij een eerste kennismaking met deze band en ik ben benieuwd of Everlasting Spew Records wederom een kwaliteitsvisje aan de haak heeft geslagen.
Het label geeft als referentie bands als Morbid Angel, Vital Remains, Sinister en Monstrosity op. Ik hoor die invloeden ook luid en duidelijk terug. De death metal van Vaticinal Rites klinkt modern en zwaar en is doorspekt met melodieuze riffs en zeer gevarieerd drumwerk. De zang is zoals je mag verwachten ouderwets deathmetalgegrom. Ook wordt het gaspedaal bij momenten behoorlijk losgelaten en vinden we slepender, meer episch aandoende gedeeltes en worden die regelmatig aangevuld met huilende solo’s. Het is muzikaal allemaal prima in orde, maar ik vind het gitaargeluid van de promoversie die ik beluister een tikkie bleek en blikkerig overkomen. Ik hoop de uiteindelijke cd-versie binnenkort te ontvangen en zal dan horen of het aan de promo ligt of niet.
De plaat start al hakkend met Foiled Skirmish en Kerry King-achtig soleerwerk eroverheen om vervolgens het gas even lekker in te trappen. De snelheid wordt er ook gauw weer uitgehaald om meer ruimte te maken voor het grovere stampwerk. Veel variatie vinden we terug in dit nummer. Plead for Termination is wat meer mid-tempo gedreven en dendert en rolt gewoon lekker door. Sterke Morbid Angel-vibes hier. Hierna volgt Asphyxiation of Ecstasy lekker vol op het gas en horen we terug waar Vaticinal Rites in mijn ogen sterk in is: het opwekken van sfeer en gevoel zonder de brutaliteit daarbij los te laten. De gitaristen laten horen erg bekwaam te zijn en de drummer mag er zeker ook zijn, de bas completeert de stevige ritmesectie en kwijt zich prima van zijn taak.
Tijdens Unhinged Cataclysm trekt de band weer wat feller van leer en is het nummer eigenlijk voorbij zonder dat je er echt erg in hebt. In Corporeal Affliction hoor je overduidelijk de Morbid Angel invloeden terug en gaat het gaspedaal er ook af en toe flink in. Eigen smoel wordt wel meegegeven door het soleerwerk van Andreas Yiasoumi. Via een pittoresk instrumentaal tussenstuk eindigen we met het langste nummer Cascading Memories of Immortality van bijna zeven minuten. Het is een waardig sluitstuk waarin alle registers nog eens worden opengetrokken en toont eens te meer waar Vaticinal Rites voor staat. Het laat zien dat de band prima nummers kan schrijven waarin veel gevoel wordt verweven en naarmate het einde nadert de muziek steeds epischer en dramatischer wordt. Het slotstuk met het gave soleerwerk zorgt voor een mooi en passend einde van het album.
Ik moet zeggen dat ik positief verrast ben door Vaticinal Rites en dit debuut. Over het algemeen is dit een erg sterke plaat geworden met als kanttekening dat niet alle nummers me evenveel kunnen bekoren. Daarmee wil ik niet zeggen dat het slechte nummers zijn, maar eerder aangeven dat de overige nummers gewoon erg goed zijn. Wel hoop ik dat de band iets minder als Morbid Angel gaat klinken, want de mannen hebben laten horen een prima eigen identiteit op de mat te kunnen leggen.
Score:
80/100
Label:
Everlasting Spew Records, 2024
Tracklisting:
- Foiled Skirmish
- Plead for Termination
- Asphyxiation of Ecstasy
- Bowels of Gargantua
- Siphoning Plasma from the Gods
- Unhinged Cataclysm
- Corporeal Affliction
- Eroding Planetesimal (Interlude)
- Cascading Memories of Immortality
Line-up:
- Andreas Yiasoumi – Gitaar
- Marcus Broome – Zang
- Max Southall – Drums
- Chris Cleovoulou – Gitaar
Links: