De Pul brengt vanavond weer een leuk programma met twee zware bands, vooral klinkend naar zwart metaal. Het Utrechtse black metal instituut van Terzij de Horde brengt hun met intellectuele teksten voorziene black metal, en worden daar vanavond vergezeld door de Gelderlanders van Radeloos///Ziedend die vooral een giftige cocktail van black metal en crust spelen. Het is een mooie combo, en het blijkt uiteindelijk ook een leuke avond te worden in Uden. Friso Veltkamp doet het verslag, Wilco Lamers schiet namens Zware Metalen voor het eerst foto’s.
Er zijn vandaag drie nieuwigheden voor mij. Een eerste keer De Pul in Uden, dat is op zich niet zo heel gek. Zo gek lang woon ik nog niet in Brabant. Radeloos///Ziedend heb ik ook nog niet mogen bewonderen, maar dat is misschien ook niet zo gek. En Terzij de Horde: dat is wel wat gek. Ik heb het gepresteerd deze band altijd en overal te missen. Vanavond dan eindelijk in de Pul. De kleine zaal van dit podium is een sfeervolle, mooie zaal, met een breed podium, een garderobe in de zaal en een mooie bar met aqualichten en vriendelijk personeel. Ik vraag me van tevoren af hoe hard het geluid gaat zijn. Dat valt reuze mee, sterker nog; het geluid is prima afgesteld.
Met een uitgeprinte setlist in de hand komen de mannen van Radeloos///Ziedend het podium op. Er staan dan nog maar een handvol mensen. Het mooie is; dat maakt de band niet zoveel uit. De geluidsman ook niet overigens, want het geluid is goed. Zo kun je dus horen hoe goed de black metal met crustinvloeden van de Nederlanders is. Want ja, er zijn venijnige riffs, gebeuk op de drums en gekrijs: die crustinvloeden zijn onmiskenbaar. Dat ligt ten dele aan de gitaarstemming maar ook aan de riffs en de overgangen die deze mannen brengen. Radeloos///Ziedend moet het van riffs hebben, en die hebben ze veel en die zijn goed. Ook het drumwerk is goed, vrij toegankelijk met mooie meeknikbare accenten op de bekkens.
Om de urgentie van de band nog meer kracht bij te zetten, is zanger Giel ondertussen begonnen zichzelf nog te geselen. Het gebeurt alleen nota bene bij een van de rustigste stukken die vanavond gespeeld worden. Radeloos///Ziedend is namelijk niet alleen van keihard doorstampen, er wordt regelmatig van tempo gewisseld en teruggeschakeld. Dat komt de dynamiek van de nummers alleen maar ten goede. De midtempo stukken zijn erg goed geplaatst in het derde gespeelde nummer van vanavond.
De vriendelijk ogende merchdame doet ook nog een paar nummers mee en doet dat overtuigend want ze blijkt te beschikken over een verbeten brul. Mooi contrast ook met de hakken die ze draagt. Ze voegt echter wel wat toe aan het geluidspalet, zeker bij het laatste nummer dat erg goed opgebouwd wordt en waar ook nog wel wat post-black invloeden de hoek om komen kijken in vooral het gitaargeluid en de manier waarop de break zijn vormgeving krijgt. Er wordt nog een laatste ziekelijke riff gespeeld en dan vermeld Giel dat ze snel weg moeten, want er wacht in Zeist nog een optreden. Net tijd genoeg om nog een plaat te bemachtigen. Goede show.
Is er een vriendelijkere black metalband dan Terzij De Horde? Ik betwijfel het. Ook vanavond nemen Joost en Johan de tijd voor een praatje waarbij ook wordt ingegaan op de achtergrond van de teksten. De band gaat al een flink aantal jaar mee en heeft inmiddels ook een paar sterke platen uitgebracht, waarvan het uit 2022 afkomstige In One Of These I Am Your Enemy het laatste wapenfeit is. De gemene deler in hun muziek zijn de doordachte teksten, die over zowel maatschappij kritische misstanden gaan of die de basis vinden in filosofische literatuur. Dat maakt de band een eigenzinnige speler op de black metal markt, maar vooral ook: een steengoede qua muziek en daar zijn we tenslotte voor gekomen. Het duurt heel even voor het geluid van Terzij De Horde goed is, aan het begin staat de zang en de drum nog net wat te hard in de mix, maar als dat goed is snijden de eerste tremolo riffs weer door de zaal. Heel vet om te zien dat de band er ook zin in heeft en zichtbaar, met ogen dicht, opgaan in de muziek.
De band heeft twee jaar geleden de klasseplaat (of is het nou een EP?) In One Of These I Am Your Enemies uitgebracht. Twee van de drie nummers worden vanavond gespeeld, het titelnummer las tweede, waarbij opvalt hoe knakenhard de break in dat nummer is, terwijl Joost vol in het publiek staat te schreeuwen. Het nummer gaat ook maar door, terwijl het geluid steeds beter wordt en je aandacht blijft opeisen. Wat een nummer is dit live!
Wat Terzij de Horde goed kan, is dreiging aanbrengen in hun presentatie. Of dat nou op het podium is, in de vorm van zanger Joost die in je gezicht schreeuwt of in de muziek zelf zoals bij het nieuwe nummer The All Consuming Work Of The Soul’s Foreclosure (Ik voorzie een klaphoes op vinyl). Met veel venijnige riffs, een wild zwaaiende Joost en met goed geplaatste drumaccenten: je krijgt continu het gevoel dat alles dreigt te exploderen. Daarmee grijpt de band ook je aandacht vast en blijft het interessant. Dat geldt ook voor Averoas waarbij de repetitieve riffs doorbeuken en voor een hypnotiserend gevoel zorgen. Het ritme verandert niet, maar gitaristen Jelle en Demian blazen de een na de interessante riff uit hun instrumenten. Het geluid is dan ook gedurende de show mee geëvolueerd met de spelklasse van Terzij De Horde. Dat er nog een sneer breekt bij Johan maakt allemaal niet zo veel uit.
Een opmerkelijk moment ontstaat zodra de Joe Cocker cover show in de grote zaal afgelopen is. Nietsvermoedende mensen op leeftijd besluiten nog even een kijkje te nemen wat er nou eigenlijk in de kleine zaal gebeurd. Ze worden hartelijk welkom geheten door Joost. Het einde van Geryon halen ze echter niet, want dat is het nummer waar de band mee afsluit op een bijzonder indrukwekkende wijze. Het nummer handelt over Auschwitz commandant Rudolf Höss en krijgt de perfecte omlijsting. De ziekmakende riffs die maar doorgaan en Joost die geknield voor het podium zit maken het tot iets bijzonders. Helemaal als drummer Richard de accenten op het eind op zijn bekkens legt en daar keihard op ramt krijg ik vooral zin om iets te slopen, maar dat zou ik de vriendelijke mensen van de Pul niet willen aandoen. Het was namelijk een mooi en tof avondje metal in een fijne zaal met twee ijzersterke bands.
Datum en locatie
1 juni 2024, De Pul, Uden
Foto's:
Wilco Lamers (instagram)
Link: