Wolfsnächte van Powerwolf in de AFAS Live

Haal je priester- en nonnenoutfitjes maar uit de kast, want ook dit jaar brengt Powerwolf The Holy Heavy Metal Mass naar Nederland! En ook nu brengt de Duitse powermetalband weer een paar leuke supportacts mee, te weten Warkings en DragonForce. Vorig jaar bracht Powerwolf het laatste album Call Of The Wild uit. Na optredens afgelopen zomer op verschillende festivals is het nu dan tijd voor de eerste Europese concerttour met deze plaat. In samenwerking met Cobra Agency wist concertpromotor Loud Noise de Duitse groep naar Nederland te halen. Dit is de eerste keer dat deze band in de AFAS Live speelt. Speciaal voor deze gelegenheid trekt Zware Metalen vandaag richting Amsterdam.

De eerste band van de avond is band Warkings. Een band bestaande uit de Tribune, de Viking, de Spartan en de Crusader. Wanneer de band om 18:40 uur begint, is het nog rustig in de zaal. De bandleden komen een voor een het podium op en begroeten het publiek. Ze openen met The Last Battle. Ondanks dat het nog niet druk is zit de sfeer goed, zowel bij het publiek als bij de band. Bij het tweede nummer Spartacus komt er nog een extra zangeres bij op het podium. Als je de band ziet, zou je misschien verwachten dat het een zware band is. Maar niets is minder waar. Het is gewoon power metal. Opvallend genoeg zijn de stukken die wat zwaarder zijn juist gegrunt door de netjes uitziende zangeres en doet de grof uitziende zanger de cleane vocalen.

Dan is het nu tijd voor de band waar ik zelf stiekem misschien nog wel het meest naar uitkijk deze avond: DragonForce! En ik ben niet de enige, want het wordt steeds drukker in de zaal. Deze band uit Londen is vooral bekend van hun Guitar Hero klassieker Through The Fire And Flames, maar dat houdt niet in dat men verder niets te bieden heeft. Geopend wordt met Highway To Oblivion. Na het rustige intro bestormen gitaristen Herman Li en Sam Totman de twee gigantische Arcadekasten die aan de zijkanten van het podium staan. Als het nummer vordert komen de eerste snelle gitaarstukken voorbij en horen we het hoge stembereik van zanger Marc Hudson. Het volgende nummer op de setlist is al even niet meer live gespeeld. Dit is sowieso de eerste Europese tour van de band sinds de pandemie. Met Three Hammers High krijgt de Engelse band heel de AFAS Live met de voeten van de grond. Ik dacht dat ik maar twee nummers van DragonForce kende, maar het derde nummer is stiekem toch ook al de derde song die me vanavond bekend voor komt van ze. En dan zijn de twee tracks die ik daadwerkelijk kende nog niet eens geweest. Ook tijdens Fury Of The Storm is er geen tijd voor rust en vliegt het snelle gitaar werk je om de oren.

Dat de band geïnspireerd is door videospellen is geen geheim. Zo ook het volgende nummer The Last Dragonborn. Het nummer is gebaseerd op het videospel The Elder Scrolls V: Skyrim. Op de Arcadekasten en op de schermen achter het podium zijn beelden te zien van het spel. Dan is het nu eindelijk tijd voor het nummer waar ik het meest naar uitgekeken heb deze avond, een cover van My Heart Will Go On van Celine Dion. Bekend uit de film Titanic. Ik denk dat dit, op Frans Bauer’s Heb Je Even Voor Mij na, een van de mooiste dingen is die onze wereld ooit is overkomen. Terwijl de klassieke Titanicmelodie in 8-bitstijl wordt ingezet, gaan de eerste handen de lucht in om de iconische “I’m Flying” scene van Jack en Rose na te doen. De drummer moedigt het publiek snel nog even aan om een circlepit te starten. Zodra er een scheepshoorn klinkt komt het nummer echt op gang. Ondanks dat het originele nummer heel kalm en rustig is, past het goed bij het snelle gitaarwerk en de hoge zanglijnen van DragonForce.

Voor het een-na-laatste nummer van de set roept de zanger het publiek op om allemaal mee te zingen. Het zijn maar twee woorden die onthouden hoeven te worden: Cry Thunder! Terwijl het publiek mee zingt, rennen de bandleden heen en weer over het podium en laat gitarist Herman Li zijn gitaarkicks zien. Met het iconische Through The Fire and Flames komt er een einde aan dit optreden. Onder luid gejuich van het publiek wordt het nummer ingezet. Het staat bekend vanwege het snelle gitaarwerk. Ondanks dat staan de gitaristen er heel relaxed bij en spelen het alsof het niets is. Na afloop van het optreden kan ik maar één conclusie trekken, ik wil ook zo’n zonnebril als die de gitaristen hebben!

Rond 21:00 uur is het de beurt aan Powerwolf! Een voor een komen de bandleden van achter het podium de trap af om het podium te betreden. Omringd door monniken met fakkels doet deze opkomst een beetje denken aan die van Parkway Drive die we afgelopen september zagen in de AFAS Live. De band start zijn optreden vanavond met Faster Than the Flame. En zoals naam doet vermoeden loopt de temperatuur goed op door het vuurspektakel. Ook de nummers Incense & Iron en Cardinal Sin komen voorbij. Bij Amen & Attack is er wederom veel vuur. Voor het nummer Dancing With the Dead nodigt frontman Attila iedereen uit om te gaan dansen. Zelf doet hij zelf een dansje met toetsenist Falk Maria.

Voordat Armata Strigoi ingezet mag worden, is het eerst tijd voor een verplichte zangles van Atilla. Het mag natuurlijk niet dat niet iedereen dit nummer mee kan zingen. Nadat de frontman het eerste stuk heeft voorgedaan neemt de rest van de zaal het over met de overige drie stukken. Die zangles was dus niet echt nodig. Desondanks wordt er toch nog uitgebreid de tijd genomen om even uit te leggen hoe het moet voor degene die het nog niet kende. Leuk voor de interactie, maar het haalt wel de snelheid uit de show. Deze tijd had ook gebruikt kunnen worden om een extra song te spelen.

Na Beast of Gévaudan wordt het tijd voor het eerste rustiger nummer van de avond: Stossgebet. Achter het podium herrijst een groot lichtgevend kruis en de podiumattributen worden op verschillende plekken in vuur gezet. Met de klassieker Demons Are A Girl’s Best Friend van het vorige album The Sacrament Of Sin (2018) komt het tempo weer wat terug in de show. Het wordt gevolgd door Fire And Forgive van datzelfde album met, je raadt het al, wederom veel vuur. Voor Where the Wild Wolves Have Gone wordt er een piano het podium opgereden. Wanneer het intro wordt ingezet gaan de telefoons in de zaal de lucht in op standje zaklamp. Vanaf het podium zal het er vast heel mooi uit zien, maar vanaf achter in de zaal krijg je er niet veel van mee. Na een gitaarsolo wordt het refrein een laatste keer ingezet en begint het boven het podium te sneeuwen. Als de bandleden na afloop van het nummer van het podium verdwijnen voor een korte pauze is iemand van de schoonmaakploeg druk bezig om met een trekker het podium sneeuw(schuim)vrij te krijgen.

Met Sainted by the Storm en Army of the Night wordt het optreden voorgezet. Alsof de zangles bij Armata Strigoi nog niet genoeg was, moet voor het volgende nummer Blood for Blood ook even een bijhorend dansje ingestudeerd worden. Zo is het de bedoeling dat iedereen gaat springen bij het horen van het woord “blood”. Terwijl de band uitvoerig aan het repeteren is en de zaal vrolijk mee springt, begin ik me af te vragen of ik bij een metalconcert ben beland of toch bij een mini-disco zit.

Nadat de bandleden even van het podium zijn geweest komen Falk Maria en Attila Dorn het podium opgelopen om mede te delen dat The Holy Heavy Metal Mass bijna tot een einde is gekomen. Voordat ze daar de kans toe hebben staat heel de AFAS Live vrolijk “Broek uit op je hoofd” te zingen. De Duitse bandleden hebben in de gaten dat er gezongen wordt, maar weten niet waar het over gaat. De Nederlandse drummer Roel vertaald voor zijn bandleden wat het publiek aan het roepen is. Na wat schijnbewegingen is het wel duidelijk dat dat niet gaat gebeuren. Op een theatrale manier wordt aan het publiek gevraagd of ze het naar hun zin hebben en wordt het laatste nummer aangekondigd: Let There Be Night.

Wie vaker een concert gezien heeft weet dat “het laatste nummer” niet echt het laatste nummer is. De bekendste track We Drink Your Blood is namelijk nog niet gespeeld. De toegift begint met Sanctified With Dynamite, gevolgd door dat We Drink Your Blood. Blijkbaar hebben ze bij Powerwolf nog niet zo veel last van de huidige gasprijzen, want bij beide nummers wordt de concertzaal weer goed warm gestookt. Na Werewolves of Armenia komt er dan toch echt een eind aan deze avond. Als de laatste noten gespeeld worden en er sparks uit de lucht gevallen komen, verschijnt de tekst “Bedankt Amsterdam!” achter op het grote scherm samen met een Nederlandse vlag. Na een buiging en een groepsfoto worden de laatste plectrums, drumstokken en drumvellen uitgedeeld.

Setlist:

Powerwolf:

1. Faster Than the Flame
2. Incense & Iron
3. Cardinal Sin
4. Amen & Attack
5. Dancing With the Dead
6. Armata Strigoi
7. Beast of Gévaudan
8. Stossgebet
9. Demons Are a Girl’s Best Friend
10. Fire and Forgive
11. Where the Wild Wolves Have Gone
12. Sainted by the Storm
13. Army of the Night
14. Blood for Blood (Faoladh)
15. Let There Be Night
16. Sanctified With Dynamite
17. We Drink Your Blood
18. Werewolves of Armenia

DragonForce:

Warkings:

Datum en locatie

1 december 2022, AFAS Live, Amsterdam

Foto's:

Niek van de Vondervoort (niekvandevondervoort.com)

Links:

• Powerwolf
• DragonForce
• Warkings
• AFAS Live
• Loud Noise
• Cobra Agency