Al grabbelend in het middenconsole van mijn auto, kom ik, wanneer ik de snelweg oprijd, vrij snel tot de conclusie dat in de bak waar normaliter een rij cd’s pronkt, de spoeling deze ronde akelig dun is. Uiteindelijk belandt Black Crown Halo van Lacuna Coil in de speler, waarna de gekoelde rit richting Rotterdam officieel aan is. Het contrast kan echter niet groter zijn met hetgeen deze avond gaat volgen. Op woensdagavond 3 augustus spelen er namelijk drie deathmetalbands in één van de belangrijkste metaltempels die Nederland bezit: Baroeg. Cattle Decapitation is na een lange tijd eindelijk weer te zien in een Nederlandse zaal en het vijftal krijgt bovendien ondersteuning van Blood Incantation en het Nederlandse Liquidation A.D. De bunker is ondanks de doordeweekse planning van het concert nochtans compleet uitverkocht. Het zorgt voor een volle, dampende concertzaal met klamme lijven en knetterharde, technisch beladen death (grind) metal. Wat wil een mens nog meer? Ja, naslagwerk en foto’s om na te genieten natuurlijk! Bij deze..
Hoewel, technisch beladen is nog niet van toepassing op de muziek die om 19:00 uur van start gaat. Liquidation A.D. was één van de Nederlandse finalisten voor de Wacken Metal Battle van dit jaar. Het gezelschap dat sinds 2019 actief is, laat zich voornamelijk inspireren door Scandinavische bands als Entombed, Bloodbath en Entrails. Ook al zou je dit niet weten, dan is enkele minuten luisteren genoeg om eveneens tot die conclusie te komen. De nadruk ligt vooral op het herkenbare, zompige HM-2-gitaargeluid en in combinatie met een enthousiaste en gedreven beleving op het podium, zorgt dat voor een leuke ‘opwarmer’, zo ver iedereen dat nodig heeft gezien de tropische temperatuur. Aardig wat koppen van de redelijk goed gevulde (voor)zaal gaan op en neer als het Eindhovense Liquidation A.D. zijn ‘straight-forward’ groovende death met wat breaks laat horen, terwijl de machine op enkele momenten wel wat hapert. Bovendien zijn de grunts (lage tonen) van de zanger niet allemaal even goed te horen. Het euvel zal een optreden later helemaal zorgen voor een smet op de feestvreugde. Volledig terecht mogen de mannen na een half uurtje spelen een applaus in ontvangst nemen. Op naar de bar, of zoals de meeste toeschouwers doen, naar buiten richting het terras, waar het direct na het optreden goed toeven is namelijk.
Daarna is het tijd voor de eerste technische deathmetalband van de avond: Blood Incantation. Het is overigens de tweede keer in een korte tijd dat de Amerikanen in Nederland te zien zijn, aangezien de mannen in juni nog te zien waren in Arnhem. Ook vandaag ligt de nadruk van de set op het album Hidden History Of A Human Race en blijft het ambient-uitstapje van het dit jaar verschenen Wave Zero achterwege, in navolging van het eerdere concert waar collega Remco over schreef. Wat vanaf de eerste seconde duidelijk is, is dat het vijftal zijn taak serieus neemt en hier met militaire precisie te werk gaat. De uitvoering van nummers als Slave Species Of The Gods, The Giza Power Plant en het van de EP afkomstige Hovering Lifeless is retestrak. Echter, door het brijige geluid is het in veel gevallen lastig om de verschillende tempowisselingen en de hoogstandjes op gitaar en drums duidelijk te horen. De (lagere) zangpartijen van vocalist en gitarist Paul Riedl zijn eveneens nauwelijks te horen en aangezien de death metal doorspekt is met ‘gallery play’ op alle instrumenten, doet het minpunt van het geluid afbreuk aan de technische instrumentbeheersing van de bandleden. Als Blood Incantation het nagenoeg instrumentale Inner Paths (To Outer Space) speelt, is de vernuftige opbouw veel beter hoorbaar wat ook automatisch zorgt voor een betere respons vanuit het publiek als de headbangriffs met speels gemak de zaal in geslingerd worden. Met een gematigde aankondiging van de niet al te uitbundige frontman zet het gezelschap de achttien minuten durende track Awakenings From The Dream Of Existence To The Multidimensional Nature Of Our Reality (Mirror Of The Soul) in. Exact dit type nummer maakt Blood Incantation tot de band die het is, hoewel het voor mij persoonlijk iets compacter en doeltreffender mag. Echter, dat de heren precies weten hoe ze de aandacht van de toeschouwers er ook live bij kunnen houden, blijkt uit de vette ‘hooks’ en lompe grooves die regelmatig zorgen voor een positief kantelpunt. Veel eerder dan het tijdschema aangeeft eindigt de set, wat bij bovengetekende zorgt voor een knagend gevoel. Aan de uitvoering is namelijk totaal niets af te dingen, maar écht volledig overtuigen doet Blood Incantation vanavond niet vanwege externe factoren die bij deze technische muziek toch doorslaggevend zijn tijdens een concert.
Mocht er nog onduidelijkheid zijn voor welke band een ieder richting de Baroeg afgereisd is, dan verraadt de gigantische backdrop wel met welke giganten we te maken hebben. Wel als het licht wat feller staat, want het blijft erg donker gedurende alle drie de optredens. Vanavond staat bijna volledig in het teken van het meest recente meestwerkje dat Cattle Decapitation op de wereld losliet, namelijk Death Atlas uit 2019 (!). Het besef dat we de nummers van deze topplaat nu pas live kunnen horen blijft confronterend en bizar. Maar goed, vanavond komt definitief een eind aan het wachten in ieder geval! Om 21:30 uur start namelijk de intro van exact die plaat (Anthropogenic: End Transmission) waarna de vlam acuut in de pan slaat met het beukende The Geocide. Gelukkig: de zang staat beter in de geluidsmix waardoor alle verschillende vocaalstijlen van geweldenaar Travis Ryan te horen zijn. Al snel leunt de energieke frontman in de eerste rij van het publiek om zijn bezetenen act op te voeren, terwijl de ritmesectie én het drumbeest David McGraw volledig in hun element zijn als ook het razende Vulturous en het uithangbord van Death Atlas (Bring Back The Plague) eindelijk live te horen is. Na vier nummers besef ik me wederom waarom dit (nog steeds) mijn favoriete band is in dit extreme genre: de feilloze balans en afwisseling, de extremiteit en intensiteit van de muziek en de fenomenale, eigenzinnige structuren maken van Cattle Decapitation een band op topniveau. Tussen de nummers door komen de handdoeken goed van pas voor de bandleden, want per gespeeld hoogstandje neemt de temperatuur voelbaar toe. Uiteraard ontbreken One Day Closer To The End Of The World en het verpulverende Finish Them ook niet op de setlist van vanavond. Drummer McGraw is inmiddels op volle toeren en door de donkere setting in de Baroeg zou je even goed geloven dat er een drumcomputer aan het werk is. Toch zien we regelmatig twee boomstammen van benen en epileptische armbeweging rond maaien die het tegendeel bewijzen achter het drumstel. Wat..een..eindbaas!
Vocalist Travis bedankt het publiek voor de opkomst, ondanks het feit dat Cattle Decapitation ook te zien is op Dynamo Metal Fest later deze maand, en maakt ook van de gelegenheid gebruik om zijn bandmaat en altijd goed spelende gitarist Josh Elmore even in de spotlights te zetten. Vervolgens klapt het gezelschap er weer volle bak tegenaan met het hakfestijn van Forced Gender Reassignment en aansluitend Plagueborn. Het laatstgenoemde nummer dat afkomstig is van The Anthropocene Extinction, was tijdens de vorige tour (2016, Eindhoven) overigens niet te horen. Terwijl de ambiance van het laatste album middels de samples The Great Dying Part I- en II ook live gecreëerd wordt, zijn het net zo goed rustmomenten voor de bandleden én het publiek om even op adem te komen (spreekwoordelijk dan toch). The Unerasable Past leidt na het goed uitgevoerde Time’s Cruel Curtain langzaam maar zeker het eind van het concert in. Bijna inderdaad, want alle aanwezige diehards mogen nog genieten van het episch en fraai opbouwende Death Atlas. Nog eenmaal horen we de knetterstrakke ritmesectie knallen op zijn gitaren, terwijl de snoeiharde break halverwege het nummer enkele waaghalzen weet over te halen om (nog een keer) een voorzichtige pit te bouwen. Als de charismatische zanger richting het eind van de negen minuten durende track haast in extase verkeerd wanneer de unieke, hoge zanglijnen langzaam wegsterven in het geluid, durf ik gerust te schrijven dat iedereen in Rotterdam getuige is van een bijzonder moment op een bijzondere, memorabele avond. Al was het maar om dit extreme geweld in een dergelijke setting te ervaren. De Amerikanen trekken nog steeds met gemak het topniveau van de albums live door, zelfs in mogelijk belemmerende omstandigheden zoals vanavond. Tevreden verlaat iedereen de zaal als Seal’s Kiss From The Rose wordt ingezet via de muziekinstallatie. Toepasselijk vooral, de naam van die muzikant op een avond als deze..
Setlist:
Cattle Decapitation
- The Geocide
- Vulturous
- Bring Back The Plague
- The Great Dying Part I
- One Day Closer To The End Of The World
- Forced Gender Reassignment
- Plagueborn
- The Great Dying Part II
- Finish Them
- Time’s Cruel Curtain
- The Unerasable Past
- Death Atlas
Datum en locatie
3 augustus 2022, Baroeg, Rotterdam
Foto's:
Seth Abrikoos (site en Facebook)
Link: