Blood Incantation – Timewave Zero

Ik zal eerlijk toegeven dat ik de laatste plaat van Blood Incantation genaamd Hidden History of the Human Race na een paar minuten heb afgezet. Klereherrie die mij niet blij maakte. Niet dat het een slechte deathmetalplaat was overigens. Het was een van de betere platen van het jaar 2019 zelfs. Maar je moet er wel van houden natuurlijk.

Zo is dat ook met Timewave Zero. Het is een plaat waar je van moet (mag) houden. Hele hordes deathmetalfans liggen nu al knielend op de grond kwijlend als een stel loopse teefjes, maar ik ga u zeggen: slurp uw kwijl maar weer op, en kom van de knieën af. Dit is namelijk geen death metal en zeker geen ‘technical’. Dit is ambient, en dan de meest ontechnische variant denkbaar ongeveer. Geluidsgolven dus.

Wat is Timewave Zero eigenlijk? Timewave Zero is een numerologische formule bedacht door Terence McKenna die naar verluidt tijd en geschiedenis correleert met de eb en vloed van iets dat “Novelty” (nieuwigheid) wordt genoemd, waarvan wordt beweerd dat het een kwaliteit is die intrinsiek is aan de temporele structuur van het universum, een maatstaf voor de onderlinge verbondenheid van het universum (of “georganiseerde complexiteit”). 

U begrijpt dat het album dus nogal kosmisch klinkt. Een EP vol geluidsgolven die rustig meanderen en opleven in de min of meer dezelfde frequentie. Blood Incantation verrast wat dat betreft nergens. Timewave Zero klinkt als een soort stilte na de storm. Een soort nucleaire meltdown vijf dagen na het ongeluk. Stilte, en slechts nog de constante pulsen van radioactiviteit. Ea is een stuk minder duister en wat epischer. Er zit nog een gitaar doorheen geweven, maar ook hier is het allemaal vrij van interessante details helaas.

Timewave Zero bevat weinig ontwikkeling, weinig verrassingen, maar wel een eindeloze voortgang aan pulsen. Meer dan een zoethoudertje is het niet, en het is een keer wat anders dan zomaar een EP, toch? Ik zweef er wel lekker op. Als u nooit ambient luistert en uw muzikale ontwikkeling niet verder neigt dan ‘lekker headbangen op knakenharde grunts’ is het verstandig om dit schijfje verre van u te werpen. Voor mensen die ambient leuk vinden is het best een aardig ding, maar het album heeft wat weinig ontwikkeling en verhaal. Het ontstijgt daardoor niet het karakter van een leuk experiment. Je kan er een dure titel aan geven en er filosofisch bij kijken, maar dat maakt het niet ineens indrukwekkend. Wel leuk dus, maar je moet (mag) er van houden.

Score:

70/100

Label:

Century Media Records, 2022

Tracklisting:

  1. Io
  2. Ea

Line-up:

  • Blood Incantation – Alles

Links: